شهر «مونواسیا- Monemvasia» شهری مستحکم در جنوب پلوپونز، در ساحل شرقی لاکونیا واقع شده است. موقعیت کاملاً غیرمعمولی دارد که بر روی یک صخره عظیم واقع شده است. جاده مونواسیا واقعا منحصر به فرد است. این شهر در سال ۵۸۳ توسط ساکنان سرزمین اصلی که به دنبال پناه بردن از اسلاوها و حمله آواریک ها به یونان بودند و توسط دریای Myrtoan احاطه شده است، در جزیره ای به طول حدود نیم مایل واقع شده است. جاده ای ساخته دست بشر و پل سنگی به دروازه قلعه و ورودی اصلی شهر قلعه باشکوه به سمت جلو و پر جنب و جوش منتهی می شود که هم مناظر خیره کننده و هم «محیط» فراموش نشدنی زمان های گذشته را به همه کسانی که از او بازدید می کنند ارائه می دهد. دیوارهای سنگی این قلعه در طول تاریخ از ادر برابر مهاجمان مختلف محافظت می کرد. تهاجمات صلیبی ها، ونیزی ها، و در نهایت، توسط عثمانی ها، همگی یک اثر فرهنگی و معماری پاک نشدنی بر جای گذاشته اند و به جذابیت منحصر به فرد و فضای رمانتیکی بخشیده است. مکان های کمی در یونان دارای جذابیت ترکیبی، زیبایی طبیعی و اهمیت تاریخی هستند.
نام این شهر از دو کلمه یونانی mone و emvasia گرفته شده است که به معنای «تک ورودی» است. «جبل الطارق شرق» یا «کشتی سنگی» که در شرف حرکت است، همانطور که شاعر مشهور یونانی «یانیس ریتسوس» [۱] زادگاهش را توصیف کرده است، شما را برای سفر در زمان، سرگردانی در کوچه های طاق دار و کلیساها و عمارت‌های اشرافی در گذشته فرا می‌خواند.
ریتسوس در گورستان مونومواسیا به خاک سپرده شده است. نیم تنه او از حیاط خانه کودکی اش در پایین شهر به دریا خیره شده است. ابیات ریتسوس، از جمله شعر "Monemvasiotisses" که در سال ۱۹۸۷ منتشر شد و به زنان شهر اختصاص دارد، گاهی اوقات به صخره تنهایی او با یک ورودی اشاره می کند. ریتسوس در شعر حماسی خود در سال ۱۹۴۵ نوشت: «سال‌ها، در محاصره سرزمین اصلی و دریا»، همه گرسنه بوده‌اند، همه کشته شده‌اند.
شهری که در برابر تهاجمات مقاومت می کرد
از قرن دهم میلادی، این شهر به یک مرکز تجاری و دریایی مهم تبدیل شد. این قلعه در برابر تهاجمات اعراب و نورمن ها در سال ۱۱۴۷ مقاومت کرد. در سال ۱۱۹۳، مونمواسیا یک شهر بزرگ در استان پلوپونز بود. کشتی‌هایی که بین قسطنطنیه (استانبول کنونی) و ایتالیای فعلی حرکت می‌کردند، در آنجا توقف کردند و به اشراف و اعضای عالی رتبه کلیسا استراحت دادند و صادرات یونانی مانند روغن زیتون و شراب را بارگیری کردند و به سمت غرب حرکت کردند.
ویلیام دوم ویلهاردوئن در سال ۱۲۴۸ آن را با شرایط شرافتمندانه پس از سه سال محاصره، تصاحب کرد. در سال ۱۲۵۹، ویلیام پس از نبرد پلاگونیا توسط یونانیان دستگیر شد و در سال ۱۲۶۲، به عنوان بخشی از باج ویلیام، به امپراتور بیزانس، میشائیل هشتم پالیولوژیس، بازگردانده شد. تا سال ۱۴۶۰ بخشی از امپراتوری بیزانس باقی ماند و تبدیل به مقر فرماندار امپراتوری، محل فرود عملیات بیزانس علیه فرانک ها، به یکی از خطرناک ترین مکان ها تبدیل شد.
پس از سقوط قسطنطنیه در سال ۱۴۵۳، مونواسیا در سال های ۱۴۵۸ و ۱۴۶۰ در برابر تهدیدات سلطان محمد دوم ایستادگی کرد. این شهر در ۲۳ ژوئیه ۱۸۲۱ توسط Tzannetakis Grigorakis که با ارتش خصوصی خود در طول جنگ استقلال یونان وارد شهر شد و از سلطه عثمانی آزاد شد. در سال ۱۸۲۲، مقر اولین مجمع ملی شد.
تجدید حیات شهر قلعه یونانی
در تاریخ جدیدتر، قلعه شهر با افزایش تعداد گردشگرانی که از این سایت و منطقه بازدید می کنند، اهمیتی دوباره پیدا کرده است. شهر جذاب Monemvasia از هزارتویی از خیابان های سنگفرش شده پرپیچ و خم تشکیل شده است که تنها با پای پیاده می توان در آن رفت و آمد کرد. ساختمان‌های قرون وسطایی بازسازی شده‌اند و بسیاری از آنها به هتل، مغازه‌های صنعتگران، بوتیک‌ها، کافه‌ها و رستوران‌ها تبدیل شده‌اند.
صبحانه و هتل‌های مجلل با سوئیت‌هایی که دارای حمام ترکی، کف‌های موزاییک، و حیاط‌های گل‌دار هستند، بازدیدکنندگان را به زمانی دیگر می‌رسانند بدون اینکه از امکانات رفاهی مدرن غافل شوند. در اتاق‌های کم نور با سقف‌های طاقدار و مبلمان چوبی دست‌ساز، بازدیدکنندگان با افسانه‌های خود زندگی خواهند کرد.
خط اصلی سنگفرش شده شهر قلعه پایین با خانه های بلند، باریک و سنگی خاکی با درهای طاقدار و اتاق های طاقدار پوشیده شده است. ساختمان‌های باریک‌تر دارای پایه‌های قدیمی‌تر هستند، در حالی که ساختمان‌های وسیع‌تر جدیدتر هستند و قدمت آنها به قرن ۱۸ یا ۱۹ می‌رسد.
در قسمت پایین شهر، می‌توان خرابه‌های ساختمان‌های تاریخی واقع در آنجا را کاوش کرد. در میان آنها مسجد مسلمانان، یک ساختمان حفظ‌شده قرن شانزدهمی که موزه باستان‌شناسی را در خود جای داده است، همراه با کلیساهای بیزانسی باشکوه قرار دارد. بیست و چهار معبد و کلیسا با عناصر بیزانسی از چهل معبدی که زمانی وجود داشته اند باقی مانده است.
قدیمی ترین آنها Elkomenos Christos است که در میدان اصلی شهر پایین واقع شده است. احتمالاً زمانی در قرن ششم یا هفتم ساخته شده و دستخوش تغییرات متعددی شده است.
کلیساهای دیگری که ارزش دیدن دارند عبارتند از Panagia Chrysafitissa، Agios Nikolaos و Panagia tin Kritikia (Myrtidiotissa).
قلعه شهر مونومواسیا
شهر فوقانی مناظر پانوراما از شهر پایین و دریا را ارائه می دهد. بخش بالای غیر مسکونی شهر محل زندگی اشراف ونیزی بود. برای رسیدن به عمارت‌های زیبا (در قرن هفدهم، مسافران زمانی ۵۰۰ نفر می‌شمردند) یک صعود شیب‌دار وجود دارد. بلندترین قله در بالای شهر حدود ۶۵۶ فوت از سطح دریا ارتفاع دارد.
کلیسای نیمه بیزانسی و نیمه ونیزی «آگیا صوفیه» به کنار صخره چسبیده است و یکی از مهم ترین جاذبه های مونومواسیا است. هنگامی که وارد شوید، گنبد هشت ضلعی باشکوه آن شگفت زده خواهید شد.
فانوس دریایی تاریخی Monemvasia
یکی از تاریخی ترین و باشکوه ترین فانوس های دریایی یونان در Monemvasia در پلوپونز قرار دارد. این فانوس دریایی که در سال ۱۸۹۶ توسط بریتانیایی ها ساخته شد و در سال ۱۹۶۰ به صورت خودکار انجام شد، اخیراً بازسازی شده است. بر روی تخته سنگی کوه یخ مانند با صخره های ناب که صدها متر از دریا بلند شده است، نشسته است. نویسنده بریتانیایی برایان دبلیو. آلدیس زمانی مونوماسیا را به عنوان "مکانی شگفت انگیز" توصیف کرد.
منبع: greekreporter ۴ جولای ۲۰۲۴
https://greekreporter.com/۲۰۲۴/۰۷/۰۴/monemvasia-greece-castle-town/
[۱] - به عقیده بسیاری از صاحب‌نظران، یانیس ریتسوسِ یونانی یکی از مهم ترین شاعران قرن بیستم میلادی در این کشور است؛ شاعری که تلاطم های سیاسی و اجتماعی، جنگ سرد، کودتاها و... را به چشم دید و در شعرش بازتاب داد. ریتسوس شاعری است که هیچ گاه از سیاست غافل نشد و حتی با نگاهی گذرا به عاشقانه ترین شعرهای او، می توان رد پای سیاست را در آنها یافت و خودش را محدود به یک نوع شعرنویسی مشخص نکرد. وی بارها زندانی و تبعید شد، اما هیچگاه از مبارزه دست نکشید. ریتسوس زمانی که در ۱۹۹۰ سر به بالین مرگ گذاشت، ۸۱ سال داشت و از خود نزدیک به ۱۰۰ مجموعه شعر به یادگار گذاشت.
نظر شما