۲۱ آبان ۱۴۰۳ - ۱۳:۴۴
موزه ملی اندونزی

در24 آوریل 1778 (4 اردیبهشت 1157 ش) دانشگاهیان وشماری ازمقامات دولتی هلند انجمنی به نام Bataviaasch Genootschap van Kunsten en Wetenschappen (انجمن هنر و علوم باتاوِیا) تشکیل دادند. انجمن هنر با هدف دستیابی به پیشرفت های علمی از طریق توسعه موزه ها تأسیس شد. رادرماچر رئیس انجمن ساختمانی واقع در...

تاریخچه

در24 آوریل 1778 (4 اردیبهشت 1157 ش) دانشگاهیان وشماری ازمقامات دولتی هلند انجمنی به نام Bataviaasch Genootschap van Kunsten en Wetenschappen (انجمن هنر و علوم باتاوِیا) تشکیل دادند. انجمن هنر با هدف دستیابی به پیشرفت های علمی از طریق توسعه موزه ها تأسیس شد. رادرماچر رئیس انجمن ساختمانی واقع درخیابان کالی بِسر (رودخانه بزرگ) را به همراه مجموعه ای از کتاب ها و اشیاء فرهنگی اهدا کرد، که بعدها مبنای تأسیس موزه قرارگرفت. در زمان حکومت بریتانیا (1811-1816) سر توماس استمفورد رافلزکه مدیر انجمن بود، دستور ساخت یک ساختمان جدید را درخیابان ماچاپاهیت داد. این ساختمان به عنوان موزه و اتاق جلسات انجمن ادبی بوده است. مکان این ساختمان اکنون بخشی از مجموعه دبیرخانه دولتی است. موزه ملی اندونزی یا آنچه اغلب موزه فیل نامیده می شود، موزه باستان شناسی، تاریخی، قوم شناسی و جغرافیایی است که اولین و بزرگترین موزه در این کشوراست. پس از استقلال اندونزی مدیریت موزه ملی به اداره کل فرهنگ وزارت آموزش و فرهنگ سپرده شد. از سال 2005 موزه ملی با واگذاری اداره کل فرهنگ به وزارت فرهنگ و گردشگری تحت مدیریت این وزارتخانه قرارگرفت. موزه ملی به عنوان موزه فیل نیز شناخته می شود، زیرا پادشاه چولالانگکورن تایلند مجسمه فیل برنزی را درسال 1871 به موزه هدیه کرد،که بعدها درحیاط اصلی موزه نصب شده است.  

سرنوشت موزه بعد از استقلال اندونزی

پس از استقلال اندونزی در فوریه 950 موسسه فرهنگی هنر در 17 سپتامبر 1962 به دولت اندونزی تحویل داده و به موزه مرکزی معروف شد.باحکم وزیر آموزش و فرهنگ شماره 092/0/1979 مورخ 28 مه 1979 نام موزه مرکزی به موزه ملی تغییرنام یافت. درسال 1977 توافق میان اندونزی و هلند منجر به بازگرداندن چندین گنجینه فرهنگی به اندونزی شد. درمیان گنجینه های بازگردانده شده گنجینه هایی از لومبوک، نسخه خطی برگ نخل Nagarakretagama و مجسمه نفیس Prajnaparamita از جاوه نیز دیده می شود. این اشیاء اکنون در موزه ملی اندونزی نگهداری می شوند. دردهه 1980 یک سیاست دولتی برای ایجاد موزه ها درهر استان اندونزی بوجود آمد ازآن زمان به بعد اسناد تاریخی و باستان شناسی یافت شده در هراستان لازم نیست به موزه ملی جاکارتا برده شوند، بلکه در موزه دولتی واقع درمرکز استان ذخیره و نمایش داده می شوند. درسال 2007 ساختمان جدید درشمال ساختمان قدیمی افتتاح شد که دارای آثار باستانی بسیاری از دوران پیش از تاریخ تا دوران مدرن است. این ساختمان جدید که ساختمان آرچا (Arca) نام دارد، فضای نمایشگاهی جدیدی را فراهم کرده است .

در 11 سپتامبر 2013 چهار اثر طلایی با ارزش از پادشاهی باستانی ماتارام (Mataram) قرن دهم از این موزه به سرقت رفت. این اشیاء برای اولین بار درخرابه های حمام سلطنتی باستانی Jalatunda و در معابدی در دامنه کوه Penanggungan در شهر موجوکِرتو در شرق جاوا کشف شدند. چهار اثر مفقود شده عبارتند از یک پلاک طلایی به شکل اژدها، یک پلاک طلایی به شکل هلال ماه نوشته شده و یک پلاک طلایی نقره ای هاریهارا و همچنین یک جعبه طلایی کوچک. همه اشیای گمشده با هم در یک ویترین شیشه ای واقع در اتاق باستان شناسی برای مصنوعات و گنجینه های طلایی در طبقه دوم ساختمان فیل یا جناح قدیم به نمایش گذاشته شده بودند. ویلم الکساندر پادشاه هلند در طی یک سفر دولتی به اندونزی در مارس 2020، کریس (سلاح) شاهزاده دیپونِگورو از جوگجاکارتا را به اندونزی بازگرداند که توسط رئیس جمهور جوکو ویدودو پذیرفته شد. دیپونِگورو رهبر کاریزماتیک یک شورش مردمی علیه حکومت استعماری هلند درجاوه مرکزی بود. وی پس از پایان جنگ جاوه درسال 1830 شکست خورد و اسیر شد. مدتها تصور می شد که سلاح کریس (یک خنجر نامتقارن جاوه‌ای با طرح تیغه‌ های متمایز است که از طریق لایه ‌های متناوب آهن و آهن نیکل دار (پامور) به دست می‌آید) گم شده است، اما پس از شناسایی توسط موزه ملی قوم شناسی هلندی در لیدن پیدا شد. این کریس جاوه ای خارق العاده با روکش طلا قبلاً به عنوان بخشی از مجموعه دولتی هلند نگهداری می شد و اکنون بخشی از مجموعه موزه ملی اندونزی است.

تحول سازمان خدمات عمومی موزه ها و میراث فرهنگی

از سال 2023، وزارت آموزش، فرهنگ، تحقیقات و فناوری آژانس خدمات عمومی برای موزه ها و میراث فرهنگی را تشکیل داده است. این اداره بر موزه ها و میراث فرهنگی در اداره کل فرهنگ نظارت دارد. وظیفه آن تسهیل هم افزایی بین حفظ، بهره برداری و مدیریت مجموعه ها از طریق تحقیق و توسعه به منظور افزایش منافع برای جامعه است. حداقل 18 واحد موزه و 34 میراث فرهنگی متعلق به دولت است که اکنون مستقیماً از طریق این آژانس ویژه هماهنگ می شوند.

موزه ملی اندونزی

بنای یادبود فیل

موزه ملی اندونزی

نمای جلوی ساختمان آرچا

موزه ملی اندونزی

حیاط اندرونی از شرق

موزه ملی اندونزی

حیاط اندرونی از غرب

کلکسیون

موزه ملی اندونزی

مجسمه Adityawarman به عنوان Bhairawa، یکی از مجموعه های غنی دوره هندو-بودایی.

موزه ملی اندونزی

تصویر کتیبه ای از سینگوساری مالانگ به تاریخ 1351 میلادی است. کتیبه ای که در کلکسیون موزه قرار دارد به این دلیل معروف است که نام "مدا" (Mada) را ذکر کرده است که احتمالاً مربوط به شخصیت گاجه مدا (Gajah Mada) است. موزه فیل بسیاری از اشیاء باستانی را از سراسر مجمع الجزایر اندونزی جمع آوری کرده است. از جمله چیزهای دیگری که در این مجموعه گنجانده شده مجسمه های باستانی، کتیبه ها، دیگر اشیاء باستانی و اقلام صنایع دستی است. مجموعه‌ها دردسته‌ های قوم ‌نگاری، مفرغی، ماقبل تاریخ، سرامیک، نساجی، سکه‌شناسی، آثار تاریخی، کتاب‌های کمیاب و اشیای ارزشمند طبقه‌بندی شده است. سوابق موجود در وب سایت موزه ملی جمهوری اندونزی در سال 2001 نشان می دهد که این مجموعه به 109.342 قطعه باستانی رسیده است.

منابع:

http://www.museumnasional.or.id/

https://www.kemdikbud.go.id/

https://kemenparekraf.go.id/

کد خبر 21709

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
2 + 15 =