در سیاست آمریکا «کبوتر صلح» وجود ندارد. تاریخ ایالات متحده، از آغاز جنگ جهانی دوم و طی جنگ سرد که به فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی منجر شد، نشان می دهد که متفکران و مراکز مطالعاتی آمریکایی، مانند (صموئل هانتینگتون و فرانسیس فوکویاما)، بر ضرورت تسلط آمریکا بر منطقه و جلوگیری از نهضت شیعه در آن توافق دارند.
مطالعات عمیق آن ها نشان می دهد که ایدئولوژی خاصی که خط اسلامی انقلابی به آن پایبند است، مانع اهداف آن هاست و تأکید می کنند که ایالات متحده باید به هر قیمتی با آن مواجه شود. آن ها «نهضت شیعه» را یکی از مهم ترین خطراتی می دانند که از دیدگاه آن ها، منافع آمریکایی و رژیم اسرائیلی در منطقه را تهدید می کند.
به محض اینکه اتحاد جماهیر شوروی فرو پاشید، عقیده ی راست افراطی صهیونیستی در آمریکا و اروپا ریشه دار شد مبنی بر اینکه فرصت برای نفوذ آمریکا در جهان اسلام بیش از پیش مهیا شده است و باید ضربه ی بزرگی به انقلاب اسلامی ایران بزند. از این رو، آمریکا طرح «خاورمیانه بزرگ» را مطرح کرد که به معنای ادغام رژیم صهیونیستی با جهان عربی و اسلامی از طریق عادی سازی، تسلیم، قتل و گرسنگی بود؛ و برای این کار تغییر نقشه در منطقه ضروری است، همان شعارهایی که نتانیاهو و بایدن در خلال طوفان الاقصی مطرح کردند.
خلاصه ی سخن: دموکرات ها و جمهوری خواهان در اصول صهیونیستی تفاوتی ندارند، و شیعیان نیز در اصول نهضتی مقاومت خود تفاوتی ندارند. ما و آن ها در یک نبرد وجودی هستیم که نتیجه ی آن بودن یا نبودن یکی از ماست، و هم ما این را می دانیم و هم آن ها.
شیعیان دیگر عقب نشینی را نمی پذیرند و نمی خواهند برده باشند، و هیچ مقام یا جایگاهی جز در قلب جهان را قبول ندارند. از این رو، امروز در قلب جهان جایگاه خود را تثبیت می کنند و آینده ی نظام بین المللی را با دستان خود ترسیم کرده و جایگاه خود را در میان پیچیدگی های بین المللی حک می کنند. برای دستیابی به اهداف استراتژیک خود سلاح خود را به دوش می کشند و آمریکا می داند و اعتراف می کند که مکتب شیعیان هیچ گاه عقب نشینی را نمی پذیرد.
بله، زمان تسلیم و استکبار به پایان رسیده است. این عصر پیام آوران و مستضعفان قهرمان است و دوران استکبار به سر آمده است؛ بنابراین بر اساس اصول مبارزه، تفاوتی بین پلیدی راست و چپ آمریکایی وجود ندارد، جز در رنگ فریب.