تحلیل:
1- هشت بندی که الجولانی با «قسد» امضا کرد، این امکان را برای «قسد» فراهم کرد که نه فقط به صورت انفرادی، بلکه به عنوان یک نیروی نظامی کامل وارد ارتش تحت فرمان الجولانی شوند. در حالی که او در ابتدا خواستار انحلال این نیرو و ورود آن ها به صورت فردی بود. این امر یک عقب نشینی از سوی الجولانی و نشانه ای از ضعف او و ترکیه محسوب می شود.
2- این توافق شامل مشارکت کردها و دروزی ها در دولت نیز می شود، در حالی که الجولانی پیش تر اصرار داشت که به مدت چهار سال بدون تدوین قانون اساسی، بدون برگزاری انتخابات و بدون هیچ گونه مشارکت سیاسی، به صورت انحصاری حکومت کند. این عقب نشینی بزرگ نتیجه ی ضعفی است که الجولانی در برابر قدرت علویان، به رهبری "مقداد فتیحه"، احساس کرده است.
3- بسیاری از تحلیل ها تاکید می کنند که الجولانی از قدرت علویان در هراس است، زیرا آن ها دومین گروه مهم در سوریه به شمار می روند و از توان تسلیحاتی و نظامی بالایی برخوردارند. به همین دلیل، او مجبور شده است به دیگر اقوام و مذاهب امتیاز بدهد تا بتواند خود را برای مقابله با علویان و شیعیان آماده کند. هدف اصلی توافق او با کردها و دروزی ها، و شاید در آینده با مسیحیان، این است که تمرکز خود را بر روی مقابله با شیعیان در منطقه معطوف کند. در نتیجه، این وضعیت موجب شده است که علویان راهی جز ادامه ی مبارزه ی مسلحانه علیه الجولانی نداشته باشند.
4- جنایاتی که الجولانی مرتکب شده است، موجب شد که افکار عمومی جهان او را محکوم کنند. بارزترین نشانه ی این مسئله، انتشار ویدئوهایی از سوی روس ها درباره ی جنایات الجولانی است، علاوه بر ویدئوهایی که از توسط خود عناصر وابسته به الجولانی منتشر شده است. این مسئله نشان می دهد که ماه های گذشته، که طی آن الجولانی سعی داشت چهره ای غیرجنایتکارانه از خود ارائه دهد، چیزی جز یک نمایش فریبکارانه نبود. واقعیت این است که الجولانی همچنان به ارتکاب وحشیانه ترین جنایات ادامه می دهد. از همین رو، او به دروزی ها و کردها امتیاز داده تا میزان مخالفت بین المللی علیه خود را کاهش دهد، به ویژه اینکه برخی کشورهای عضو اتحادیه اروپا و حتی آمریکا نیز جنایات او را محکوم کرده اند.
5- الجولانی از اصول اولیه ی خود عقب نشینی کرد، چرا که توافقی را با «قسد» امضا کرد که بر اساس آن، «حقوق اقلیت ها و مشارکت در روند سیاسی بدون در نظر گرفتن مذهب» تضمین شده است.
6- تا زمانی که الجولانی با علویان و شیعیان توافقی امضا نکند و در عین حال به توافقات خود با کردها و دروزی ها پایبند بماند، این بدان معناست که او به دنبال انتقام گیری سیاسی از علویان و شیعیان است.
7- جنایات الجولانی باعث شده است که تمام اقلیت ها بر حفظ تسلیحات خود پافشاری کنند و نسبت به امنیت اجتماعی و آینده ی خود در برابر گروه های مسلح تحت فرمان او احساس ناامنی داشته باشند. حتی اگر الجولانی با این گروه ها به توافق برسد، جامعه ی سوریه ی امروز، با توجه به حوادث مناطق ساحلی سوریه با حکومتی فاجعه بار مواجه است.
8- جنایات الجولانی بار دیگر ثابت کرد که هیچ ثبات سیاسی در سوریه وجود ندارد و برای افکار عمومی آشکار شد که اقلیت ها تحت سرکوب قرار دارند و از حق خود برای قیام برخوردارند. تا زمانی که الجولانی با اتکا به اسلحه، گروه های مسلح و اقدامات جنایتکارانه حکومت می کند، قیام های بزرگی در راه خواهند بود.
9- طرح الجولانی بر اساس دو هدف اصلی شکل گرفته است: نخست، مبارزه با شیعیان تحت عنوان «بازماندگان اسد» و دوم، جلوگیری از تجزیه ی سوریه. او برای توجیه انتقام جویی خود از شیعیان، از این منطق فریبکارانه استفاده می کند و در سطحی حتی خباثت آمیزتر، تلاش دارد اهل سنت سوریه را علیه شیعیان بسیج کند.
10- چهره واقعی ترکیه در سوریه آشکار شده است و این کشور دیگر قادر نخواهد بود حضور خود را در سوریه ادامه دهد. در آینده ای نزدیک، عوامل بین المللی و عربی وارد عمل خواهند شد تا وضعیت سوریه را سامان دهند.