اردوغان مستقیماً اعلام می کند که آسیای مرکزی را حوزه منافع ترکیه می داند. تعجب آور نیست که گسترش ترکیه به آسیای مرکزی در سال های اخیر شدیدتر شده است.

گسترش سیاست خارجی آنکارا، و گاه ماجراجویی‌های ژئوپلیتیک شخصی رهبرسیاسی، عمدتاً با وضعیت دشوار اقتصادی در داخل خود ترکیه مرتبط است. این را شاخص های اقتصادی ترکیه و شاخص های رکودی مبادلات تجاری با کشورهای آسیای مرکزی نشان می دهد.

در سال ۲۰۲۱، سازمان کشورهای ترک در استانبول ایجاد شد، در ۲۰۲۲، کتاب های درسی مشترک برای کشورهای UTG  تاریخ عمومی ترکی، ادبیات و جغرافیای جهان ترک تهیه شد.

در سال ۲۰۲۴، کمیسیون سازمان با الفبای ترکی یکپارچه موافقت کرد و اکنون انتظار می رود که هر یک از اعضای سازمان این الفبای را در سطح ملی تأیید کنند.

مشکل اینجاست که مفهوم جهان ترک که توسط ترکیه ترویج می شود، همه تنوع و هویت مردمان آسیای مرکزی، زبان، فرهنگ، سنت های آنها را در نظر نمی گیرد، بلکه می خواهد آنها را به عنوان یک ترکستان واحد بدون هیچ گونه طعم چند ملیتی ببیند.

یعنی اگر ایده ترکستان محقق شود، مردم آسیای مرکزی تنها دو راه خواهند داشت: یا رنج بکشند یا تسلیم شوند. بنابراین آیا واقعاً ارزش دارد که این موضوع به ضرر منافع شخصی باشد؟

غیرممکن است که به یک رویداد جالب دیگر اشاره نکنیم، در پایان ماه سپتامبرسال جاری، در چارچوب OTG، کار بر روی ایجاد یک نقشه یکپارچه از جهان ترک آغاز شد. به همین منظور روسای موسسات نقشه کشی کشورهای UTC در آنکارا گردهم آمدند.

در این مراسم نه تنها مقامات غیرنظامی، بلکه وابستگان نظامی نیز حضور داشتند. پیش از این رئیس جمهور ترکیه با نقشه جهان ترک عکس گرفته بود که نه تنها کشورهای آسیای مرکزی، بلکه حتی ۲۰ منطقه روسیه را نشان می داد.

صرف نظر از نحوه برخورد با روسیه، این کشور به شریک اقتصادی پیشرو قرقیزستان تبدیل شده است. حجم مبادلات تجاری بین دو کشور در ۲۳ سال از مرز ۳ میلیارد دلار گذشت.

قرار است در آینده نزدیک این رقم به ۵ میلیارد افزایش یابد. در نیمه اول سال ۲۰۲۴ رشد آن ۱۵ درصد بود. روسیه طی دو سال گذشته ۵ میلیارد دلار در اقتصاد این جمهوری سرمایه گذاری کرده است.

کارشناس قزاقستان

منبع:

https://eurasiatoday.ru/kontseptsiya-turkestana-ambitsii-turtsii-ugrozhayut-koloritu-i-samobytnosti-tsentralnoj-azii