مردم کالاش، جامعه‌ای بومی که در دره‌های دورافتاده پاکستان سکونت دارند، به دلیل فرهنگ پرجنب‌وجوش و سنت‌های منحصربه‌فردشان شناخته می‌شوند. در میان آداب و رسوم آن‌ها، سه جشنواره رنگارنگ به عنوان محور هویت فرهنگی‌شان برجسته هستند: چِلام جوشی، اوچال و چوموس. این جشنواره‌ها ریشه عمیقی در ارتباط آن‌ها با طبیعت، باورها و روحیه جمعی‌شان دارند.

۱. چِلام جوشی (جشنواره بهار)

چلام جوشی در ماه می برای استقبال از فصل بهار و فرشته‌هایی که به باور مردم کالاش در این فصل از کوه‌ها پایین می‌آیند، برگزار می‌شود. این جشنواره از دره رمبور آغاز شده و به سایر دره‌های کالاش گسترش می‌یابد و چندین روز ادامه دارد.

- هدف: این جشنواره شامل دعا برای محافظت از زمین‌ها و حیوانات است. شیر به‌صورت نمادین به خدایان آن‌ها تقدیم می‌شود.

- سنت‌ها: 

  - جوانان مجرد کالاش در این جشنواره شریک زندگی خود را انتخاب می‌کنند و نام شریک انتخابی خود را در آخرین روز جشنواره اعلام می‌کنند.

  - این مراسم با آواز، رقص و شادی جمعی همراه است که میراث فرهنگی غنی مردم کالاش را به نمایش می‌گذارد.

۲. جشنواره اوچال (جشن برداشت پاییزی)

جشنواره اوچال هر سال در ماه آگوست، هم‌زمان با فصل برداشت جو و گندم برگزار می‌شود. این جشنواره قدردانی مردم کالاش از نعمات طبیعت را نشان می‌دهد.

- هدف: بزرگداشت برداشت موفق و فراوانی غذا و میوه‌ها.

- سنت‌ها: 

  - جامعه خوراکی‌های ویژه‌ای مانند نان ذرت، دوغ و پنیر تهیه می‌کند.

  - زنان و دختران خانه‌های خود را تزئین کرده و لباس‌های سنتی مشکی، سرپوش‌های زیبا و گردنبندهای رنگارنگ می‌پوشند.

  - جشن‌ها شامل رقص‌های ریتمیک، آوازخوانی و مراسمی است که از یک روستا به روستای دیگر حرکت می‌کند و در نهایت با مراسم بزرگ در بامبورِت به اوج می‌رسد.

  - بخشی از این جشنواره در بلنگکورو، یک فلات بلند، برگزار می‌شود که در آن دعاها و رقص‌های شبانه طولانی انجام می‌گیرد.

۳. جشنواره چوموس (جشنواره زمستانی)

چوموس که در میانه زمستان برگزار می‌شود، جشنواره‌ای برای پاکسازی و تجدید روحی مردم کالاش است. این جشنواره چندین روز به طول می‌انجامد و با آیین‌های منحصربه‌فرد و جشن‌های پرشور همراه است.

- هدف: این جشنواره به معنای پاکسازی و آماده‌سازی برای بازدید بالوماین، یک روح اسطوره‌ای که باور می‌شود بر دره نظارت دارد، است.

- سنت‌ها: 

  - این مراسم با تقدیم خوراکی‌های فصلی به ارواح نیاکان و یک آیین روشن کردن مشعل ویژه آغاز می‌شود و سپس ضیافت‌های جمعی برگزار می‌گردد.

  - استحمام آیینی و پاکسازی اجباری است و در طول جشنواره رعایت پاکدامنی برای حفظ پاکی روحی ضروری است.

  - انواع نان‌های ویژه از جمله «جَو» (که با گردو و پنیر بز پر شده) تهیه و توزیع می‌شود.

  - رقص و موسیقی بخش اصلی این مراسم است، با اجرای آهنگ‌های سنتی مانند چا، دراجاهیلک و دوشاک که در سالن‌های رقص تزئین‌شده با ستون‌های چوبی کنده‌کاری‌شده و مجسمه‌های بزمانند برگزار می‌شود.

  - جشن‌ها شامل قربانی، آیین‌ها و مراسمی است که به بلنگکورو ختم می‌شود، جایی که مردم شب‌های طولانی به دور آتش می‌رقصند.

این جشنواره‌ها –چلام جوشی، اوچال و چوموس – نه تنها نشان‌دهنده بافت فرهنگی غنی مردم کالاش هستند، بلکه ارتباط عمیق آن‌ها با طبیعت، جامعه و سنت‌های روحی را برجسته می‌کنند. هر جشنواره با آداب و رسوم منحصربه‌فرد خود، به زنده نگه داشتن میراث کالاش کمک می‌کند.

https://www.travelgirls.pk/2020/04/28/guide-to-kalash-festival/