طبق اعلام قبلی ستاد برگزاری و آیین های جوبیلئو در واتیکان ، گشایش درب های ندامتگاه ربیبیا توسط پاپ و سخنان مهم او برای مردم و البته برخی کارکنان دستگاه قضایی و وزیر دادگستری ایتالیا، به مثابه دومین رویداد افتتاحیه ژوبیلئو؛ صبح26دسامبر برگزار گردید.

پس از گشایش درب های بخش قدیمی سن پیتر در شب میلاد مسیح ، دومین آیین نمادین اعلام و آغاز سال مقدس زیارت،توبه و بخشش(هر 25سال یکبار) با حضور پاپ فرانسیس در یک کلیسای شاید نه چندان مهم و نه قدیمی در یکی از محلات شمال شرقی رم آغاز شد و مجددا عنوان "بازگشایی درب" گرفت. نکته مهم این است که این کلیسا در یک ندامتگاه قدیمی و به نوعی بر اساس سیاست های اجتماعی نظام قضایی حقوقی ایتالیا در همین اواخر قرن بیستم ساخته شده بود.،زندان ربیبیا، امروز شهرت جهانی پیدا کرد، نه چون زندان بزرگی است چون دومین مقصد پاپ برای اعلام سال مقدس شد.

از منظر نمادین، باب مقدس دلالت های ویژه ای در الهیات مسیحی خصوصا میراث کاتولیک دارد و قوی ترین نشانه جوبیلئو است، زیرا هدف نهایی زائر عبور از آن است. باز شدن در توسط پاپ آغاز رسمی سال مقدس است. در اصل، تنها یک در وجود داشت، در کلیسای سنت جان لاتران، که کلیسای جامع اسقف رم است. لکن بعدها، برای اینکه تا حد امکان زائران بتوانند در تجربه جوبیلی شرکت کنند، سایر کلیسای رومی نیز درهای مقدس خود را باز کردند.درب، استعاره مهمی است که در اسلام و مسیحیت مشترک است و طبق اندیشه امامیه، اوصیاء برحق پیامبر، ابواب ورود به شهر علم و فرهنگ توحیدی و نبوی هستند.

زائر هنگام عبور از آستانه درگاه مقدس، قسمتی از فصل 10 انجیل سنت یوحنا را به یاد می آورد: «من در هستم. اگر کسی به وسیله من وارد شود، نجات خواهد یافت و داخل و خارج خواهد شد و سعادت خواهد یافت.» عبور از در مقدس بیانگر تصمیم برای پیروی و مشمول هدایت عیسی بودن است که بهترین راعی و شبان امت است. در، گذرگاهی است که زائر را به داخل کلیسا هدایت می کند. برای جامعه مسیحی، یک کلیسا نه تنها یک فضای مقدس است که باید با احترام، با رفتار مناسب و لباس پوشیدن به آن نزدیک شد، بلکه نمادی است از اشتراکی که هر مؤمنی را به مسیح پیوند می‌دهد: این کلیسا مکانی برای ملاقات و گفتگو است. در آشتی و صلحی که در انتظار هر زائری است، کلیسا اساساً محل اجتماع مؤمنان است[1].

در رم، این نماد و تجربه گشایش درب به دلیل پیوندهای ویژه بین شهر و دو وصی عیسی یعنی پطرس و پولس، (حواریونی که جامعه مسیحی را در رم پایه گذاری کردند) ، اهمیت ویژه ای پیدا می کند. مقبره این دو در رم واقع شده است، آنها در اینجا به شهادت رسیدند و این مکان های مقدس پایگاه های الهام معنوی مداوم هستند.

اما Rebibbia یک محله در رم است که  بخشی منطقه شهری پل مامولوPonte Mammolo است و در Via Tiburtina ، قبل از Casale di San Basilio ، در حومه شمال شرقی شهر واقع شده است .این نام خانواده کاردینال اسکیپیون ربیبا را به یاد می آورد ، صاحب ملک بزرگی که محله فعلی اطراف پونته مامولو را تشکیل می داد.ساخت و ساز آن در آغاز قرن بیستم آغاز شد و از دهه 1970 به طور قابل توجهی توسعه یافته است . این محله به دلیل وجود ندامتگاهی به همین نام شهرت خاصی دارد .یک پلاک در میدان Piazza Ferriani  نصب شده که بسادگی می تواند تاریخ این محله را یادآور شود:

«آه، روزهای رببیا

که فکر می‌کردم در پرتو ناچاری گم شده‌اند

، و حالا می‌دانم که بسیار آزاد است»

شایان ذکراست خانه پازولینی کارگردان و نویسنده‌ی برجسته‌ی ایتالیایی و منتقد سرمایه داری که به نحو مشکوکی به قتل رسید و آثار او در دهه های 70 و80  محبوبیت کم نظیری داشت، در همین محله واقع شده بود که در سال های اخیر برای حفظ آن خبرها و نقدهایی به راه افتاد.

پاپ در مراسم گشایش درب های کلیسا/زندان ربیبیا باز هم از امید گفت؛ دال مرکزی برنامه ها و ایده های جوبیلئو، همانطور که در شب 25دسامبر اذعان داشت. پاپ بر فضیلت الهیات  امید، در مواجهه با جهانی که دلایل بسیاری برای ناامیدی دارد، تمرکز می کند. رنجش، نفرت و مشکلات، عدم اطمینانی که می تواند سایه و تاریکی در روح ما ایجاد کند. "من به تمام زائران امید که  برای تجربه  سال مقدس به رم می آیند فکر می کنم ، و به کسانی که نمی توانند به شهر رسولان پطرس و پولس برسند، آن را در کلیساهای خاص جشن خواهند گرفت. برای همه، باشد که لحظاتی پر جنب و جوش و شخصی در محضرخداوند عیسی، رقم بخورد.. کلیسا این مأموریت را دارد که همیشه، همه جا و برای همه،"در" نجات باشد و مسیح را به مثابه امید معرفی کند[2].

این  امید ، لنگر حافظ کشتی از تلاطم، موتور تحول و آشتی معنوی است، حتی زمانی که ما خیانت دوستی را تجربه می کنیم، یا از ظلمی رنج می بریم. امید از ما می خواهد بدون تأخیر حرکت کنیم: این امید مبتنی بر ایمان است، از امر خیر تغذیه می کند و به ما امکان می دهد در زندگی به پیش رویم.

برنامه های مفصلی برای سال چوبیلئو از سوی واتیکان در رم و دیگر شهرهای ایتالیا برگزار خواهد شد ومیلیون ها زائر و گردشگر بر گردشگران عادی رم، افزوده خواهد شد که تدابیر شهری و امنیتی مفصلی به این منظور اتخاذ و اجرا شده و می شود.