تلاش های دولت اندونزی در سال های اخیر در برخورد با خشونت

دولت اندونزی طی سال‌های اخیر اقداماتی برای مقابله با خشونت علیه زنان و کودکان انجام داده است. این اقدامات شامل اصلاح و تدوین قوانین جدید، راه‌اندازی کمپین ‌های آگاهی‌بخشی گسترده، ایجاد مراکز حمایتی، و بهره‌گیری از فناوری‌های نوین بوده است. درادامه برنامه‌های مختلف این کشور همراه با جزئیات و مثال‌ های مرتبط بررسی می‌شود .قوانین و سیاست‌ های حمایتی در اندونزی به منظور تقویت چارچوب حقوقی و کاهش خشونت‌ها اصلاح شده است. به‌عنوان مثال قانون شماره 23 سال 2004، حذف خشونت در خانواده را هدف قرار داده و انواع خشونت‌ های جسمی، روانی، جنسی و اقتصادی را جرم‌انگاری کرده است. همچنین، قانون حمایت از کودکان (قانون شماره 35 سال 2014) به‌طور خاص بر حمایت از حقوق کودکان متمرکز شده و برای مرتکبین خشونت علیه آنان مجازات‌های شدیدی در نظر گرفته است. تصویب قانون جرائم جنسی در سال 2022 نیز نشان‌دهنده عزم جدی دولت برای مقابله با خشونت‌های جنسی و حمایت مؤثر از قربانیان است. یکی از گام‌ های مهم دولت اندونزی در این حوزه، ایجاد مراکز خدمات یکپارچه تحت عنوان P2TP2A بوده است. این مراکز که توسط وزارت توانمندسازی زنان و حمایت از کودکان (KPPPA) مدیریت می‌شوند، خدمات متنوعی مانند مشاوره روان‌ شناختی، کمک‌ های حقوقی، و ارائه پناهگاه موقت به قربانیان خشونت ارائه می ‌دهند. بر اساس آمار رسمی تا سال 2024 بیش از 400 مرکز P2TP2A در سراسر اندونزی فعالیت داشته و نقش بسزایی در حمایت از قربانیان ایفا کرده‌اند.

دولت همچنین کمپین ‌های آگاهی‌ بخشی متعددی را برای جلب توجه عمومی و کاهش خشونت ‌ها راه‌اندازی کرده است. کمپین ملی "Say No to Violence" یکی از این اقدامات است که با همکاری سازمان‌های غیردولتی و رسانه‌ها اجرا شده و بر تغییر نگرش‌های جامعه نسبت به خشونت تأکید دارد. برنامه SAFE (Safe and Friendly Environment)  نیز به‌طور ویژه برای مدارس و جوامع محلی طراحی شده و تلاش دارد محیط‌های امن‌تری برای کودکان فراهم کند.

فناوری‌های دیجیتال نیز در این مسیر نقش مؤثری ایفا کرده‌اند. اپلیکیشن Sapulidi به قربانیان خشونت اجازه می‌دهد گزارش‌های خود را به‌صورت ناشناس ثبت کرده و از خدمات حمایتی بهره‌مند شوند. سیستم آنلاین SIMFONI نیز برای پایش و مستندسازی موارد خشونت طراحی شده است. بر اساس گزارش‌ها این سیستم در سال 2023 توانست بیش از 10,000 مورد خشونت را ثبت کند و اطلاعات مفیدی برای تدوین سیاست‌های حمایتی در اختیار مقامات قرار دهد. آمارهای رسمی نشان می‌دهند که خشونت علیه زنان و کودکان همچنان یکی از چالش ‌های جدی در اندونزی است. طبق گزارش KPPPA در سال 2023، بیش از 29,000 مورد خشونت علیه زنان و حدود 12,000 مورد خشونت علیه کودکان ثبت شده است. این آمار، هرچند نگران‌کننده، نشان‌دهنده افزایش آگاهی و گزارش‌دهی موارد خشونت نیز هست. دولت در سال 2024 هدف‌گذاری کرده است که میزان خشونت‌های خانگی را حداقل 20 درصد کاهش دهد.

تلاش های نهاد های مذهبی

در سال‌های اخیر، نهادهای مذهبی در اندونزی تلاش‌های گسترده‌ای برای مقابله با خشونت علیه زنان و کودکان انجام داده‌اند. این تلاش‌ها نه‌تنها به ارائه آموزش‌ های مذهبی و اخلاقی محدود شده، بلکه شامل اقدامات عملی مانند ایجاد مراکز حمایتی، برگزاری کارگاه‌های آموزشی و همکاری نزدیک با دولت و سازمان‌های غیردولتی بوده است. این اقدامات در سطح ملی و محلی اجرا شده و به‌طور خاص در مناطقی که آمار خشونت بالاتری دارند، تمرکز داشته است.

شورای علمای اندونزی (Majelis Ulama Indonesia) به‌عنوان یکی از مهم‌ترین نهادهای مذهبی کشور، نقش کلیدی در ارائه راهنمایی‌های دینی برای مقابله با خشونت داشته است. این شورا با صدور فتاوای متعدد، خشونت علیه زنان و کودکان را محکوم و تأکید کرده که این نوع خشونت‌ها برخلاف تعالیم اسلامی است. علاوه بر این، شورا برنامه‌ های آموزشی برای رهبران مذهبی برگزار کرده تا آنان را در زمینه آگاهی ‌بخشی به جامعه در خصوص این مسائل حساس توانمند سازد. بر اساس گزارش سال 2023 بیش از 500 کارگاه آموزشی توسط این شورا در مناطق مختلف برگزار شده که هدف آن کاهش خشونت‌ های خانگی و ترویج مسئولیت‌پذیری اخلاقی در میان مردان و زنان بوده است.

نهضت‌العلماء (Nahdlatul Ulama)، بزرگ‌ترین سازمان اسلامی اندونزی نیز اقدامات قابل توجهی در این زمینه انجام داده است. این سازمان از طریق شبکه گسترده خود در مساجد و مدارس اسلامی، برنامه‌هایی برای آگاهی‌بخشی به والدین، معلمان و دانش‌آموزان ترتیب داده است. این برنامه‌ها شامل ارائه اطلاعات درباره حقوق زنان و کودکان در اسلام و اهمیت محافظت از آنان در برابر خشونت است. در سال 2022 برنامه‌ای تحت عنوان "Islam Rahmatan Lil-Alamin" برگزار شد که یکی از اهداف اصلی آن آگاهی‌بخشی به خانواده‌ها و ترویج رفتارهای حمایتی بود.

سازمان محمدیه (Muhammadiyah)، که یکی دیگر از نهادهای اسلامی برجسته در اندونزی است، تلاش‌های خود را بر ایجاد مراکز مشاوره و حمایتی متمرکز کرده است. این مراکز خدمات روان‌ شناختی و اجتماعی برای قربانیان خشونت ارائه می‌دهند. در سال 2023 محمدیه گزارش داد که بیش از 20,000 زن و کودک از خدمات این مراکز بهره‌مند شده‌اند. علاوه بر این محمدیه نقش مهمی در اصلاح قوانین حمایت از زنان و کودکان ایفا کرده و با سازمان‌های بین‌المللی در این زمینه همکاری کرده است.

نهادهای مذهبی همچنین با دولت و سازمان‌های غیردولتی برای کاهش خشونت علیه زنان و کودکان همکاری نزدیک داشته‌اند. وزارت توانمندسازی زنان و کودکان (KPPPA) یکی از اصلی‌ترین شرکای این نهادها بوده است. به‌عنوان مثال پروژه‌ای مشترک میان شورای علمای اندونزی و یونیسف در استان جاوه غربی آغاز شد که با ارائه آموزش‌ های جامع به خانواده‌ها و جوامع محلی، توانست در مدت دو سال موارد خشونت خانگی را تا 15 درصد کاهش دهد .آمارها نشان می‌دهند که خشونت علیه زنان و کودکان همچنان چالش بزرگی در اندونزی است. طبق گزارش کمیسیون ملی مبارزه با خشونت علیه زنان (Komnas Perempuan)، در سال 2023 بیش از 400,000 مورد خشونت علیه زنان گزارش شده است. علاوه بر این در سال 2022 وزارت توانمندسازی زنان و کودکان گزارش داد که بیش از 30 درصد کودکان اندونزی در معرض خشونت‌ های فیزیکی، عاطفی یا جنسی قرار داشته‌اند. چالش‌ هایی همچون تابوهای فرهنگی و اجتماعی که مانع از گزارش خشونت می‌شوند و کمبود آگاهی در برخی مناطق روستایی، همچنان وجود دارند. با این حال، فرصت‌های بسیاری برای کاهش خشونت از طریق نقش مؤثر نهادهای مذهبی در فرهنگ‌سازی و ترویج ارزش‌های اخلاقی وجود دارد. افزایش همکاری‌های بین‌المللی و منطقه‌ای نیز می‌تواند در این زمینه مؤثر باشد.

نتیجه‌گیری

خشونت علیه زنان و کودکان در اندونزی یک بحران چند بعدی است که به تلاش‌های هماهنگ و سیاست‌ های مؤثر نیاز دارد. دولت، جامعه مدنی و سازمان‌های بین‌المللی با همکاری یکدیگر برای ایجاد تغییرات پایدار درتلاشند . مقابله با این معضل نیازمند یک رویکرد جامع و چند بعدی است که تمام ابعاد این مشکل، از جمله ریشه‌ های فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و قانونی آن را مورد توجه قرار می دهد. دولت امیدوار است با وجود چالش ‌های موجود، با اراده و تلاش جمعی زنان و کودکان دراندونزی از زندگی ایمن و عاری ازخشونت برخوردار شوند. تلاش‌های دولت درمقابله با خشونت علیه زنان و کودکان با چالش ‌هایی همچون محدودیت منابع مالی و موانع فرهنگی روبه‌روست. با این حال پیشرفت‌ های حاصل شده نشان‌دهنده تأثیر مثبت سیاست‌ ها و برنامه‌های اجرایی است. همکاری میان دولت، سازمان ‌های غیردولتی و جامعه بین‌المللی نشان دهنده   تعهد جدی آنان به مسائل اجتماعی است. این نهادها با به‌کارگیری تعالیم دینی، آموزش و مشارکت در سیاست‌گذاری، توانسته‌اند تأثیرات قابل توجهی بر آگاهی عمومی و کاهش خشونت داشته باشند.

منابع:

Komnas Perempuan Annual Report 2022

UNICEF Indonesia, "Child Protection": https://www.unicef.org/indonesia/child-protection

Ministry of Women Empowerment and Child Protection: https://www.kemenpppa.go.id/

Human Rights Watch, "Indonesia": https://www.hrw.org/asia/indonesia

Amnesty International, "Indonesia": https://www.amnesty.org/en/location/asia-and-the-pacific/south-east-asia-and-the-pacific/indonesia/

The Asia Foundation, "Indonesia": https://asiafoundation.org/where-we-work/indonesia/

Plan International Indonesia: https://plan-international.org/where-we-work/asia/indonesia

Indonesia's National Commission on Violence Against Women:

Lentera Sintas Indonesia:

Women's Crisis Centre (WCC) Dian Mutiara:

Kemitraan Partnership for Governance Reform: https://kemitraan.or.id/en/

Indonesia Law and Society Journal

World Bank, "Indonesia": https://www.worldbank.org/en/country/indonesia/overview

UN Women, "Indonesia": https://asiapacific.unwomen.org/en/countries/indonesia

• "Violence Against Women in Indonesia" by Kathryn Robinson
• "Gender and Islam in Indonesia" by Suzanne Brenner
• "The Politics of Women's Rights in Indonesia" by Julia Suryakusuma
• "Sex, Power and Nation: Political Conflicts in Indonesia" by Vedi R. Hadiz

• "Violence against Women in Indonesia: The Role of Religion and Culture" by Asmara Nababan
• "Domestic Violence in Indonesia: A Review of the Legal Framework and Challenges" by Kamala Chandrakirana
• "Child Marriage in Indonesia: Causes, Consequences and Solutions" by Ainul Mardiah
• "The Impact of Poverty on Violence against Women and Children in Indonesia" by Sri Kusumastuti