- نام: جبهه دفاع از اسلام (Front Pembela Islam مخفف FPI)

- تاسیس: ۱۷ آگوست ۱۹۹۸ م

- نوع: سازمان مردمی

- اهداف: سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی

- دفتر مرکزی: پتامبوران، جاکارتای غربی

- رهبر: حبیب محمد رزیق شهاب

• • جبهۀ دفاع از اسلام (FPI) یک سازمان مردمی اندونزی است. این جبهه با داشتن دیدگاه اسلام گرایی محافظه کارانه، دارای پایگاه مردمی قابل توجهی است و موتور چندین اقدام جنبش اسلامی در اندونزی مانند اقدام ۲ دسامبر ۲۰۱۶ است.
  • تاریخچه
  • جبهۀ دفاع از اسلام در ۱۷ آگوست ۱۹۹۸ (برابر با ۲۴ ربیع الثانی ۱۴۱۹ هـ یا ۲۶ مرداد ۷۷) در حیاط مدرسه شبانه روزی اسلامی (حوزه) الأم، چیپوتات، جاکارتای جنوبی توسط تعدادی از حبایب، علما، مبلغان و فعالان مسلمان اعلام شد و صدها طلبه از مناطق جاکرتا و حومه آن شاهد آن بودند.
  • تأسیس این سازمان تنها چهار ماه پس از برکناری رئیس جمهور سوهارتو از سمت خود انجام شد، زیرا در دوران حکومت نظم نوین، رئیس جمهور اقدامات افراط گرایانه را از هر نوع تحمل نمی کرد. جبهۀ دفاع از اسلام با هدف اقامه قوانین اسلامی در کشور سکولار تاسیس شد.
  • این سازمان با هدف تشکیل محفلی برای همکاری علما و امت در حمایت از امر به معروف و نهی از منکر در هر بخش از زندگی تشکیل شد.
  • پیشینه تاسیس این جبهه طبق ادعای این سازمان، از این جمله بود:
  • رنج طولانی امت اسلامی در اندونزی به دلیل ضعف کنترل اجتماعی مقامات غیرنظامی و نظامی به دلیل بسیاری از موارد نقض حقوق بشر توسط حاکمان.

• • وقوع و ترویج منکرات و بی اخلاقی و معاصی به طور فزاینده ای در تمام بخشهای زندگی.
  • وجوب و وظیفه حفظ و دفاع از عزت اسلام و جامعه مسلمانان.
  • در سال ۲۰۰۲ در سالگرد جبهه دفاع از اسلام که وزیر آن وقت دین، سعید عقیل حسین المُنَوَّر نیز حضور داشت، این جبهه خواستار گنجاندن قوانین اسلامی در ماده ۲۹ قانون اساسی ۱۹۴۵ شد که می گوید، "دولت بر اساس یگانگی خدا است" با اضافه کردن "وجوب انجام قانون اسلامی برای پیروان آن" همانطور که در اولین نکته منشور جاکارتا تدوین شده در ۲۲ ژوئن ۱۹۴۵ در اصلاحیه های قانون اساسی ۱۹۴۵ مورد بحث و گفتگوی مجلس بیان شد که بنری با شعار "شریعت اسلامی یا از هم پاشیدگی ملی" در دست داشتند.
  • تشکیل سازمان هایی که برای قوانین اسلامی و نه پانچاسیلا مبارزه می کنند، به گفتمان دولت اندونزی برای انحلال سازمان های مردمی اسلامی مشکل دار در سال ۲۰۰۶ تبدیل شد.
  • عملیات جبهه دفاع از اسلام
  • جبهۀ دفاع از اسلام از سال ۱۹۹۸ به دلیل اقدامات جنجالی بسیار مشهور شده است، به ویژه اقدامات انجام شده توسط سربازان شبه نظامی آن، یعنی سربازان مدافع از اسلام. سلسله اقدامات مانند بستن کلوپ های شبانه، فاحشه خانه ها و مکانهایی غیراخلاقی و معاصی، تهدید علیه برخی از شهروندان کشوری معین، دستگیر کردن برخی از شهروندان کشوری معین، درگیری با سایر سازمان های مذهبی، چهره جبهۀ دفاع از اسلام است که اغلب در رسانه های جمعی نشان داده می شود.
  • جدا از اقدامات بحث برانگیز، این جبهه همچنین در اقدامات بشردوستانه از جمله اعزام داوطلبان به منطقه فاجعه سونامی در آچه، کمک داوطلبانه و تدارکات در هنگام زلزله در پادانگ و چندین فعالیت بشردوستانه دیگر نیز نقش داشته است.
  • اقدامات این جبهه اغلب توسط احزاب مختلف به دلیل گرفتن قانون به دست خود که منجر به تخریب اموال دیگران می شود، مورد انتقاد قرار گرفته است. این اظهار که پلیس باید تنها نهادی باشد که حق انجام این کار را دارد با این پاسخ داده می شود که پلیس ابتکار عمل را برای آن ندارد.
  • رزیق، به عنوان رئیس جبهۀ دفاع از اسلام اظهار داشت که این جبهه یک حرکت سرراست و سازش ناپذیر به عنوان بازتابی از سفتی در اصول و موضعگیری ها است. به گفته رزیق، خشونت انجام شده توسط این جبهه به دلیل عقیم بودن در سیستم اجرای قانون بوده و هنگام اجرا شدن قانون، این جبهه کنار خواهد رفت. وی این تصور را که برخی اظهار داشتند که این جبهه

          آنارشیست است و خشونتی که انجام داد، بازتاب بی رحمی و سختگیری موضع گیری است، رد کرد.

• • کارهای جنجالی

- توضیح تصویر: مردی با همراه داشتن پوستری از اعضای جبهه دقاع از اسلام که در حال ضرب و شتم به مردم است، در خواست می کند که این جبهه منحل شود.

- از آنجا که اقدامات خشونت آمیز برای جامعه ناراحت کننده تلقی می شد، چندین سازمان مردمی، از جمله برخی گروه های اسلامی، خواستار انحلال این جبهه شدند. آنها از طریق یک گروه نامه الکترونیکی که عضوی از انجمن زنان مسلمه  است، دادخواست انحلال این جبهه را فرستادند و آنها را به عضویت دعوت کردند.

• • به گفته آنها، حتی اگر این جبهه نام دین اسلام را یدک می کشد، اما در واقع اقدامات آنها مغایر اصول و آموزه های اسلامی است و اغلب منجر به خرابکاری شده است.
  • در همین حال، طبق گفته مقامات جبهه دفاع از اسلام، این اقدامات توسط افرادی به نام این جبهه انجام شده است که روشهای استاندارد این جبهه را درک نکرده اند.
  • در ماه مه ۲۰۰۶، این جبهه با عبدالرحمن وحید درگیر شد. این اختلاف با بحث بین ادیان در پورواکارتا، جاوه غربی آغاز شد. عبدالرحمن وحید که به عنوان سخنران حضور داشت، سازمان های اسلامی را که از لایحه ضد پورنوگرافی و اقدام به پورنو حمایت می کردند، به حمایت تعدادی از ژنرال ها متهم کرده بود. بحث بین عبدالرحمن وحید و محافل جبهه دفاع از اسلام داغ شد تا اینکه سرانجام رئیس جمهور سابق جلسه بحث را ترک کرد.
  • در ژوئن ۲۰۰۶، چهیو کومولو، رئیس فراکسیون حزب دموکراسی اندونزی مبارز و مهیمن اسکندر، رئیس حزب نهضت ملت از رئیس جمهور سوسیلو بامبانگ یودوهیونو و رئیس پلیس ملی، ژنرال سوتانتو خواستند تا بلافاصله علیه سازمانهای مردمی آنارشیست وارد عمل شوند. دولت از طریق ویدودو آدی سوپیپتو، وزیر هماهنگی امور سیاسی، حقوقی و امنیتی، بر اساس مقررات، یعنی قانون شماره ۸ سال ۱۹۸۵ در مورد انحلال سازمان های مردمی بحث کرد، اما این فقط یک گفتمان بود و تأیید نشد. گفته شد که تاسیس سازمانهای مردمی در اندونزی باید مبتنی بر پانچاسیلا باشد، در حالی که جبهه دقاع از اسلام براساس قوانین اسلامی است و نمی خواهد هیچ مبنای دیگری را تأیید کند.

• • مجلس همچنین از دولت خواستند تا قاطعانه علیه این سازمانهای مردمی آنارشیست و آشفته عمل کند. اقدامات قاطع نیروهای امنیتی مهم تلقی می شود تا درگیری های افقی گسترش نیابد.
  • در ۲۰ ژوئن ۲۰۰۶، در جلسه ای با موضوع "جبهه دفاع از اسلام، مجمع بِتاوی، و سازمان های غیر دولتی"، رزیق اظهار داشت که قصد دولت برای انحلال سازمانهای مردمی اسلامی دستور ایالات متحده با اشاره به سفر رامسفلد به جاکارتا است. خود این جبهه اظهار داشت که اگر آنها منحل شده باشند، زیرا مبتنی بر پانچاسیلا نبوده اند، سازمانهای دیگری مانند محمدیه و انجمن روشنفکران مسلمان اندونزی نیز باید منحل شوند.
  • حادثه برج ملی موناس
  • حادثه برج ملی موناس اصطلاح رسانه ای برای حمله جبهه دفاع از اسلام علیه اتحاد ملی آزادی دین و اعتقاد در برج ملی موناس در ۱ ژوئن ۲۰۰۸ است. یک روز پس از حادثه، رئیس جمهور سوسیلو بامبانگ یودویونو جلسه هماهنگی سیاسی و امنیتی را برای بحث در مورد آن خشونت برگزار کرد. رئیس جمهور در کنفرانس مطبوعاتی خود گفت که دولت نباید با رفتار خشونت آمیز شکست خورد و اقدامات خشونت آمیز هم در داخل و هم در خارج چهره کشور را لکه دار کرده است.
  • مونارمن، رئیس فرماندهی سریازان اسلام، اصلاحات رسانه ای را تصحیح کرد و اظهار داشت که آن حمله به اتحاد ملی آزادی دین و اعتقاد توسط فرماندهی سربازان اسلام انجام شد، نه جبهۀ دفاع از اسلام.
  • یک روز قبل، پلیس با رزیق در مقر این جبهه، پتامبوران جاکارتا ملاقات کرد، اما هیچ دستگیری انجام نداد، زیرا رئیس این جبهه قول داد اعضای خود را که مسئول حادثه موناس بودند، تحویل دهد. خود پلیس ۵ عضو جبهه دفاع از اسلام را شناسایی کرد که مظنون به دست داشتن در حمله به میدان برج ملی موناس بودند.
  • پس از اینکه هیچ کس تسلیم نشد، در ۴ ژوئن ۲۰۰۸، ۱.۵۰۰ افسر پلیس به مقر جبهه دفاع از اسلام اعزام شدند و ۵۷ نفر را برای تحقیقات بازداشت کردند، از جمله مظنونان، رئیس جبهۀ دفاع از اسلام. مونارمن، رئیس سربازان اسلام به عنوان نفر تحت تعقیب اعلام شد، زیرا وی فرار کرده و محل مخفی شدن وی مشخص نیست.
  • دولت خودش مطالعه ای راجع به جبهۀ دفاع از اسلام براساس قانون شماره ۸ سال ۱۹۸۵ در مورد سازمان های مردمی همانطور که ویدودو آدی سوپیپتو، وزیر هماهنگی امور سیاسی، حقوقی و امنیتی اظهار داشت، انجام خواهد داد.

• • حادثه برج ملی موناس به مناسبت بزرگداشت سالروز تولد پانچاسیلا همچنان باعث ایجاد اعتراض شده است. دین شمس الدین، رئیس آن زمان محمدیه، اظهار داشت که این عمل یک جنایت واقعی بود. آگونگ لکسونو، رئیس مجلس، خشونت را غیراخلاقی دانست.
  • در همین حال، اقدامات علیه جبهۀ دفاع از اسلام در شهرهای پورووکرتا و بانیوماس جاوه میانی، موجوکرتو، مالانگ، جمبر و سورابایای جاوه شرقی توسط صدها سازمان مردمی شروع به تهدید کرد که اگر دولت اقدامی انجام ندهد، آنها امور را به دست خودشان می گیرند. در جوگجاکارتا گروهی حدود ۱۰۰ نفر غیرمسلح با موتور به دفتر جبهۀ دفاع از اسلام در شهر سِلِمان در ۲ ژوئن ۲۰۰۸ حمله کردند و تابلوی این جبهه را خراب کردند. وقتی اعضای این جبهه با سلاح های تیز از آنجا خارج شدند، بلافاصله فرار کردند تا از درگیری جلوگیری کنند.
  • در بالی، انجمن اتحاد حمایتی از پانچاسیلادر مقابل بنای یادبود مبارزه مردم بالی، اقدامات این جبهه را محکوم کرد.
  • ساختار سازمانی
  • جبهۀ دفاع از اسلام دارای ساختار سازمانی متشکل از:
  • شورای ریاست مرکزی به عنوان مسؤولان سازمان در سطح ملی
  • رئیس مجلس شورا: حبیب محسن احمد العطاس
  • رئیس تنفیذی: حبیب رزیق (۲۰۰۳ – ۲۰۰۸)
  • شورای ریاست منطقه ای به عنوان مسؤولان سازمان در سطح استانی
  • رئیس منطقه سوراکارتا یا سولو، ابو بکر بعاشر
  • شورای ریاست شعبه ای به عنوان مسؤولان در سطح شهر یا شهرداری
  • شورای ریاست روستایی به عنوان مسؤولان سازمان در روستاها.