گوس بهاء یا کیایی حاجی احمد بهاء الدین نور سلیم فرزند کیایی نور سلیم، سرپرست مدرسه شبانه روزی (حوزه) قرآن در شهر رمبانگ، جاوه میانی است. نسب وی به علمای بزرگ رسیده است. پدر او به همراه چند علمای دیگر مجالس تعلیم قرآنی از منطقه به منطقه دیگر را ترتیب داده اند.

تولد

گوس بهاء یا کیایی حاجی احمد بهاء الدین نور سلیم فرزند کیایی نور سلیم، سرپرست مدرسه شبانه روزی (حوزه) قرآن در شهر رمبانگ، جاوه میانی است. نسب وی به علمای بزرگ رسیده است. پدر او به همراه چند علمای دیگر مجالس تعلیم قرآنی از منطقه به منطقه دیگر را ترتیب داده اند.

گوس بهاء که متولد ۱۹۷۰ میلادی است، شهر جوگجاکارتا را به عنوان مکان سفر علمی خود انتخاب کرد. در سال ۲۰۰۳ او خانه ای را اجاره کرد. تعدادی از طلاب وی به شهر جوگجا نقل مکان کردند تا بتوانند از او علم بیاموزند.

تحصیلات

گوس بهاء کوچک تحت تربیت پدر خود، نور سلیم الحافظ (لقب برای حافظ کل قرآن) شروع به آموزش علوم و حفظ قرآن کرد.

در سن بسیار جوانی، او قرآن را با قرائت های مختلف آن ختم کرد و به کسب مجوز از پدر خود  که بسیار سخت گیرانه بود، موفق شد. البته، ملاک تلاوت قرآن تاکید بر تجوید و مخارج حروف بود.

در سن نوجوانی، گوس بها به حوزه کیایی میمون زبیر، "الانوار" در همان شهر پیوست. در الأنوار بود که وی در فنون شرعی مانند فقه، حدیث و تفسیر برجستگی خود را نشان داد.

وی همچنین در مدت اقامت در الانوار، صحیح مسلم را همراه با متن، راوی و سند آن حفظ کرد. وی علاوه بر صحیح مسلم، حفظ کتاب فتح المعین و کتابهای دستور زبان عربی از قبیل "نظم العمریطی" و "الفیا ابن ملک" را نیز ختم کرد.

گفته شد که به دلیل کثرت محفوظات، او اولین طلبه بود که رکورد بیشترین محفوظات را در آن دوران به خود اختصاص داد.

اخلاق

او زندگی ساده ای داشته است نه به این دلیل که خانواده اش فقیر بودند. از سلسله نسب خانواده او از طرف مادر یا به طور دقیق محیط خانواده که از زمان کودکی از او مراقبت می کرد،فقیر نبودند. حتی پدربزرگش صاحب زمین و املاک زیادی در روستای خود بود. به گفته او، ساده زیستی از اخلاق خانواده قرآنی است که از زمان اجدادش محکم به آن تمسک جستند.

حتی یکی از وصیت نامه های پدرش این بود که از تمایل برای تبدیل شدن به "مرد نجیب" از دید عموم و محیط آن، جلوگیری کند. این همان چیزی است که شخصیت و زندگی روزمره او را با ان رنگ آمیزی شده است.

در سال ۲۰۰۵ پدر وی کیایی حاجی نور سلیم بیمار شد. وی مدتی به خانه بازگشت تا به همراه چهار خواهر و برادرش از پدر خود مراقبت کند.

اما چند ماه بعد کیایی نور سلیم درگذشت. گوس بهاء دیگر نتوانست به جوگجا برگردد، زیرا از طرف پدرش به وی امانتی واگذار شد که حوزه را ادامه دهد و پس از آن یک بار در ماه، به جوگجا جهت تعلیم رفت آمد می کند.

وی علاوه بر آن، خود را وقف مؤسسه تفسیر القرآن دانشگاه اسلامی اندونزی جوگجاکارتا نیز کرده است و ریاست تیم کمیسیون مصحف این دانشگاه را به عهده دارد.

این تیم از اساتید، دکترها و کارشناسان قرآن از سراسر اندونزی مانند پروفسور قریش شهاب، پروفسور زینی دهلان، پروفسور صاحب و سایر اعضای شورای تفسیر ملی را  تشکل میدهند.

یک بار به او عنوان دکترای افتخاری از دانشگاه اسلامی اندونزی پیشنهاد شد، اما آن را نپذیرفت. در دنیای تفسیر قرآن در اندونزی او یک فرد تازه وارد و تنها کسی است که از رده های شورای تفسیر ملی با سوابق تحصیلی غیر رسمی و غیر درجه آمده است. با این حال، سطح و تسلط علمی وی توسط مفسران ملی بسیار شناخته شده و مورد اعتراف آنها است.

تا اینکه در یک مناسبت، پروفسور قریش شهاب اظهار داشت که وی در شورای تفسیر ملی به غیر از مفسّر بودن او، همچنین عنوان مفسّر فقیه را به دلیل تسلط وی بر آیات احکام موجود در قرآن، دارد.

او دو جایگاه دارد: مفسر ، و همچنین فقیه قرآن که وظیفه ویژه ای برای رمزگشایی محتوای فقه در آیات احکام قرآن دارد.

منبع:

https://www.laduni.id/post/read/۶۶۹۰۸/biografi-gus-baha-kh-ahmad-bahauddin-nursalim

کد خبر 3340

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
1 + 2 =