به گزارش رزونامه انگلیسی زبان «دی هندو» دهلی مورخ ۲۲ سپتامبر ۲۰۱م؛ که براساس مطالعه جدید منتشر شده توسط مرکز تحقیقات پیو تهیه شده است، ترکیب مذهبی جمعیت هند از زمان تقسیم و هند و پاکستان تا کنون ثابت مانده است، هم هندوها و هم مسلمانان، دو گروه بزرگ مذهبی  که نه تنها کاهش قابل توجهی نداشته بلکه همگرایی در نرخ باروری را نشان می دهند.

این مطالعه، بر اساس سرشماری ده ساله هند و نظرسنجی ملی سلامت خانواده (NFHS)، سه عامل اصلی را که باعث تغییر در ترکیب مذهبی جمعیت ها می شود، مورد بررسی قرار داد – میزان باروری ، مهاجرت ها و تغییر دین.با توجه به میزان باروری، این مطالعه نشان داد که مسلمانانی که بالاترین نرخ باروری را داشتند، شدیدترین کاهش نرخ باروری را نیز داشتند. از سال ۱۹۹۲ تا ۲۰۱۵ ، میزان باروری کل مسلمانان از ۴.۴ به ۲.۶ کاهش یافته است ، در حالی که هندوها از ۳.۳ به ۲.۱ کاهش یافته است “.

میانگین نرخ باروری در هند امروز ۲.۲ است که از نرخ های کشورهای پیشرفته اقتصادی مانند ایالات متحده (۱.۶) بیشتر است ، اما بسیار کمتر از آنچه در سال ۱۹۹۲ (۳.۴) یا ۱۹۵۱ (۵.۹) بود.این مطالعه اشاره می کند که به دلیل "کاهش و همگرایی الگوهای باروری" ، از سال ۱۹۵۱ ، زمانی که هند اولین سرشماری خود را به عنوان یک کشور مستقل انجام داد ، تنها تغییرات جزئی در ترکیب کلی مذهبی جمعیت ایجاد شده است.کاهش سرعت مشخص شده است.اگرچه نرخ رشد برای همه گروه های مذهبی عمده هند کاهش یافته است، اما این کندی در میان اقلیت های مذهبی که در دهه های گذشته از هندوها پیشی گرفته بودند ، بیشتر نمایان شد.

بین سال های ۱۹۵۱ تا ۱۹۶۱ ، جمعیت مسلمانان ۳۲.۷ درصد افزایش یافت، ۱۱ درصد بیشتر از نرخ کلی هند ۲۱.۶ درصد. اما این فاصله کم شده است. از سال ۲۰۰۱ تا ۲۰۱۱ ، تفاوت رشد بین مسلمانان (%۲۴.۷) و هندی ها به طور کلی (%۱۷.۷) ۷ واحد درصد بود. جمعیت مسیحیان هند با کندترین سرعت از سه گروه بزرگ در آخرین دهه سرشماری افزایش یافت – بین سال های ۲۰۰۱ تا ۲۰۱۱، %۱۵.۷ افزایش یافت ، که نرخ رشد بسیار پایین تری نسبت به دهه بعد از تقسیم (%۲۹.۰)) بود. از نظر تعداد مطلق ، هر دین اصلی در هند شاهد افزایش تعداد خود بود. از نظر درصد ، بین ۱۹۵۱ تا ۲۰۱۱ ، مسلمانان ۴.۴ درصد افزایش یافتند و به ۱۴.۲ درصد از جمعیت رسیدند ، در حالی که هندوها با ۴.۳ واحد کاهش به ۷۹.۸ درصد رسید. اما همه شش گروه مذهبی عمده – هندوها ، مسلمانان ، مسیحیان ، سیک ها ، بودایی ها و جین ها – به طور مطلق رشد کرده اند. تنها استثنا در این روند پارسی است که تعداد آن بین ۱۹۵۱ تا ۲۰۱۱ از ۰۰۰ ۱۱۰به۰۰۰ ۶۰، به نصف رسید.جالب اینجاست که از مجموع ۱۲۰۰ میلیون جمعیت هند ، حدود ۸ میلیون نفر به هیچ یک از شش گروه اصلی مذهبی تعلق نداشتند. در این گروه ، بیشتر شامل افراد قبیله ای بوده اند.با توجه به اینکه ترجیح پسرها نسبت به دختران می تواند در باروری کلی نقش داشته باشد ، این مطالعه اشاره کرد که سقط جنین انتخابی باعث ایجاد ۲۰ میلیون دختر کسری در مقایسه با آنچه که به طور طبیعی بین ۱۹۷۰ و ۲۰۱۷ انتظار می رود ، شده است و "این عمل در بین هندوهای هند بیشتر از مسلمانان و مسیحیان رایج است. “این مطالعه با هشدار به این که دین به هیچ وجه تنها یا حتی اصلی ترین عامل موثر بر میزان باروری نیست ، نشان داد که زنان در مرکز هند تمایل به بچه دار شدن بیشتری دارند ، به طوری که ایالت های بیهار و اوتار پرادش به ترتیب نرخ باروری  ۳.۴ و ۲.۷ را نشان می دهند. بر خلاف ۱.۷ و ۱.۶ به ترتیب در تامیل نادو و کرالا.با توجه به مهاجرت به عنوان محرک تغییر در ساختار مذهبی، این مطالعه می گوید که از دهه ۱۹۵۰، مهاجرت فقط تأثیر کمی بر ترکیب مذهبی هند داشته است. بیش از ۹۹ از افرادی که در هند زندگی می کنند نیز در هند متولد شده اند و مهاجران ترک هند از مهاجران سه به یک بیشتر هستند ، "مسلمانان بیشتر از هندوها هند را ترک می کنند" ، در حالی که "مهاجران هند از مناطق اکثریت مسلمان به هند مهاجرت کرده اند". به طور نامتناسبی هندو هستند. “

این مطالعه همچنین تعداد مهاجران غیرقانونی در هند را مورد تردید قرار داد و خاطرنشان کرد: "اگر ده ها میلیون مسلمان از کشورهای نزدیک به هند مهاجرت کرده باشند، جمعیت شناسان انتظار دارند که شواهدی از چنین مهاجرت جمعی دیده شودکه میزان آن چندان آشکار نیست. “تغییر مذهب نیز تأثیر ناچیزی بر ترکیب کلی هند داشته است، زیرا %۹۸ از بزرگسالان هندی هنوز با مذهبی که در آن تربیت شده اند همذات پند…

ترجمه روزنامه انگلیسی زبان «دی هندو» دهلی مورخ ۲۲ سپتامبر ۲۰۱میلادی