گفتگوهای فرهنگی اجتماعی حقوقی  برای خانواده؛ یکی از مهمترین مسیرها در حوزه دیپلماسی خانواده است که باید بر محمل و بر محور نهادها و انجمن های مدنی و مردمی و شهری، پیگیری شود چون در کشورهای گوناگون خصوصا در تعامل با جمهوری اسلامی ایران، امید اصلی نجات خانواده و بازیگر جنبش خانواده، انجمن ها و نهادها و سازمان های مردم نهاد می باشند. بر همین اساس رفت  مادهای هیات ها و دیدار و نشست و میزگردهایی در یکسال گذشته آغاز شده که همچنان دامه دارد. نشستی مجازی در تاریخ 17 سپتامبر 2025 برابر با 26 شهریور  1404  برگزار شد که  رئیس یکی از مهمترین نهادهای مدنی خانواده در ایتالیا دکتر آنتونیو براندی Dr. Antonio Brandi،Presidente dell'Associazione Provita & Famiglia با یکی از جامعه شناسان بزرگ ایران و از موسسان یک مجموعه بزرگ و موفق حمایت از خانواده گفتگو نمودند.براندی  رئیس انجمن Provita &Famiglia می باشد و سعید زاهد زاهدانی، فارغ التحصیل جامعه شناسی از انگلستان، و استاد جامعه شناسی دانشگاه شیراز بوده که این روزها به عنوان یکی از رهابران نظری و موسسان موسسه بهار نکو در شیراز و سراسر کشور، فعالیت های مدنی برای خانواده گرایی را پی می گیرد.

براندی با این بیان شروع کرد: از صمیم قلب از این فرصت گفت‌وگو در مورد موضوعی که آینده هر جامعه‌ای را تحت تأثیر قرار می‌دهد، تشکر می‌کنم: خانواده طبیعی، بر پایه اتحاد مرد و زن و تولید نسل جدید.

امروز می‌خواهم در مورد برخی باورهای رایج صحبت کنم که اغلب واقعیت‌های پیچیده و مهم‌تری را پنهان می‌کنند.اسطوره اول: گفته می‌شود که جمعیت جهان زیاد است و کاهش تولد امری ضروری و مفید است. این ایده از نظریه مالتوس نشأت گرفته که در قرن هجدهم می‌ترسید منابع کره زمین نتواند همه را تغذیه کند. با این حال، امروز ما از ۱ میلیارد به ۸ میلیارد نفر رسیده‌ایم و امنیت غذایی بسیار بهبود یافته است: ۹۰ درصد جمعیت جهان بر اساس داده‌های FAO به غذای کافی دسترسی دارند.

این نشان می‌دهد که نبوغ انسان مواد خام را به منابع به روش‌های کارآمدتری تبدیل می‌کند و امکان زندگی شرافتمند برای افراد بیشتری را فراهم می‌آورد.اسطوره دوم: تمایل به نادیده گرفتن پیوند میان جمعیت و توسعه اقتصادی وجود دارد. پنجاه سال پیش، زمانی که ۴ میلیارد نفر بودیم، غرب ۹۰ درصد تولید ناخالص داخلی جهان را کنترل می‌کرد؛ امروز، با وجود داشتن همان جمعیت آن زمان، تنها نیمی از آن را کنترل می‌کند. در همین حال، در آسیا، آفریقا و آمریکای لاتین جمعیت بسیار رشد کرده و اقتصاد آنها نیز همینطور. بنابراین رشد جمعیتی مشکل نیست، بلکه منبعی محسوب می‌شود.مشکل واقعی و چالش حقیقی، فرهنگی و معنوی است. بسیاری از جوامع معنای عمیق زندگی و نظم طبیعی اشیاء را از دست داده‌اند. برای مواجهه با بحران تولد باید به شناختن شرافت عالی هر فرد بازگردیم و ارزش منحصربه‌فرد و جایگزین‌ناپذیر پایه وحدت خانوادگی را دوباره کشف کنیم.

خانواده تنها یک ارزش اخلاقی نیست، بلکه پایه اقتصاد واقعی و پرفضیلت نیز هست. آن یک "تولید ناخالص داخلی نامرئی" واقعی تولید می‌کند: مدرسه، بیمارستان، پناهگاه، حمایت روزانه، کار بدون دستمزد اما بنیادی است.به‌ویژه باید نقش جایگزین‌ناپذیر زن و مادر را شناخت و ارزش گذاشت، ستون‌های بنیادی خانواده که با عشق و فداکاری خود ثبات و رشد آن را حمایت می‌کنند، ارزشی که در فرهنگ‌های سنتی‌تر نیز، مانند فرهنگ اسلامی، مشترک است.اغلب می‌شنویم که خانواده مکان خشونت و سوءاستفاده است. البته هیچ محیطی کامل نیست، اما خانواده اولین و محکم‌ترین نهاد اجتماعی باقی می‌ماند که قدرت، امنیت و حمایت می‌دهد. در خانواده است که شهروندان سالم، متعادل و مسئول شکل می‌گیرند.اما امروز شاهد حمله فرهنگی هستیم که این هسته حیاتی را تضعیف می‌کند: ایدئولوژی‌هایی تحمیل می‌شوند که هویت جنسی را برخلاف سنت فرهنگی و حقوق تربیتی والدین تهدید می‌کنند، انتخاب‌های برگشت‌ناپذیری مانند تغییر جنسیت برای جوانان ترویج می‌شود.نتیجه کاهش شدید و بی‌سابقه تولد است: کمتر تولد، پیری جمعیت، بحران اقتصادی و اجتماعی، به‌ویژه در ایتالیا و اروپا.

تخریب پیوند میان مرد، زن و فرزندان، افراد را تنها و آسیب‌پذیر رها می‌کند، در معرض وابستگی‌ها، سوءاستفاده‌ها و کالایی‌سازی قرار می‌گیرند. علل اصلی گسترش طلاق، پیشگیری از بارداری، شهرنشینی، انقلاب جنسی، آموزش جنسی ایدئولوژیک در مدارس و ابرجنسی‌سازی رسانه‌ای است.

خانواده طبیعی یک نهاد کمکی ساده برای حمایت نیست، بلکه سلول بنیادی جامعه است که باید با سیاست‌های عینی و فرهنگی همراهی و ارزش‌گذاری شود.اگر ما در شرایط انقلاب(دگرگونی سراسری ضد وضع موجود)خانواده مواجهیم، به یک ضدانقلاب فرهنگی نیاز است که فرهنگ زندگی را ترویج کند، کودکان را برکت ببیند نه بار، نقش پدربزرگ‌ها و سالمندان را ارزش دهد، برتری والدین در تعلیم فرزندان را بازگرداند و کار ارزشمند نامرئی مادران را بشناسد، امکان تطبیق کار و مادری را به کسانی که می‌خواهند بدهد.

همان‌طور که پس از جنگ، انفجار زاد و ولد از امید، از فرهنگی متولد شد که خانواده را در مرکز زندگی قرار می‌داد. امروز می‌توانیم به نمونه کشورهایی مانند مجارستان یا مناطقی مانند فلوریدا نگاه کنیم، جایی که خانواده واقعاً اولویت فرهنگی است.

در نتیجه، این یک فراخوان مشترک است، دعوتی به گفت‌وگو میان ما، ایتالیایی‌ها و ایرانیان، مسیحیان و مسلمانان، برای حمایت و ارزش‌گذاری مشترک آن ارزش‌های جهانی که خانواده طبیعی نمایندگی می‌کند: کرامت انسان، عشق، همبستگی و آینده.

اگر بتوانیم بر پایه این اصول مشترک متحد شویم، خواهیم توانست جوامعی قوی‌تر، عادلانه‌تر و انسانی‌تر بسازیم که قادر به پذیرش هر زندگی به عنوان هدیه و منبع گرانبها باشند.

پیوند تارنمای انجمن ایتالیایی پروویتا فامیلی: https://www.provitaefamiglia.it

براندی در پایان از سمن های خانواده ایرانی دعوت کرد مانند سمن هایی در ایتالیا از گزارش گزارشگر سارزمان ملل که در 10 اکتبر در خصوص رحم اجاره ای در شرایط امروزین جهان ارائه می شود، حمایت و در واقع با مخالفت با پدیده رحم اجاره ای که در ایتالیا هم ممنوع می باشد، در مقابل این روندهای کاهنده ارزش های پایه خانواده بایستند و این را نمودی از جنبش جهانی خانواده و همکاری ایران و ایتالیا دانست.

شایان ذکر است منظور ؛ گزارشی از سازمان ملل متحد است که خواستار ممنوعیت جهانی رحم اجاره‌ای surrogacy  شده است.ریم السالم، گزارشگر ویژه سازمان ملل در مورد خشونت علیه زنان، Reem Alsalem, a UN special rapporteur on violence against womenمی‌نویسد: «عمل رحم اجاره‌ای با استثمار و خشونت علیه زنان و کودکان، از جمله دختران، مشخص می‌شود»این گزارش که بر اساس مشورت با ده‌ها متخصص و پزشک درگیر در حوزه رحم اجاره‌ای تهیه شده است، الگوهای خشونت و اجبار، استثمار زنان نیازمند و آسیب‌های وارده به کودکان متولد شده از رحم اجاره‌ای را آشکار می‌کند.گزارش سازمان ملل نشان می‌دهد که تجارت رحم اجاره‌ای - که عمدتاً بدون نظارت است - در سال ۲۰۲۳ نزدیک به ۱۵ میلیارد دلار درآمد داشته و می‌تواند ظرف یک دهه به ۱۰۰ میلیارد دلار برسد. بخش عمده‌ای از این پول به واسطه‌ها می‌رسد و مادران اجاره‌ای تنها ۱۰ تا ۲۵ درصد از هزینه‌های پرداختی را دریافت می‌کنند.

مطالعه متن گزارش: https://docs.un.org/en/A/80/158

دکتر سعید زاهد زاهدانی در ابتدا با تایید طرح نظری دکتر براندی مبنی بر چرایی تقابل اقتصاد سرمایه داری با خانواده طبیعی، گفت مبنای خانواده طبیعی در اتحلیل های اروپا، مرد نان آور و زن خانه دار بود و در حالی همزمان که تبعیض ها یا فشارهای اقتصادی به مردم و دولت ها فشار می آورد، راه حل های اقتصادی ناظر بر رواج سرمایه داری لیبرال و نیز راه حل های اجتماعی ناظر بر رواج برابری میان زن و مرد نتوانست پایه خانواده طبیعی را حفظ کند و عملا به یک ضدساختار برای خانواده بدل شد.وی اضافه کرد در جمهوری اسلامی ایران مبنای ما تامین و حفظ استقلال آموزشی، فرهنگی، سیاسی و حتی اقتصادی زنان در خانواده است که مبتنی  بر شریعت و آموزه های اسلامی و نبوی است اما به نوعی که ماهیت مسئولیت الزامی مرد در تامین و درآمدسازی برای خانواده را فشل نسازد و در عین حال زنان را در ساختاری پیچیده، تبدیل به کارگر و فرد مجبور به درآمد نخواهد، حتی کار در خانه وظیفه اجباری زن خانه دار نیست بلکه نقش های خانوادگی در بستری از مهر و محبت و مغناطیس عاطفی تعین پیدا می کند و حقوق اجتماعی زن و مرد، محافظ این ساختار باید باشد.

وی افزود؛ ازدواج مهمترین مرحله در چرخه زندگی خانوادگی می باشد که در آن شریک زندگی فرد انتخاب می شود و معمولاً موفقیت دیگر مراحل زندگی به موفقیت در این مرحله بستگی دارد یکی از عوامل مهم  و تاثیرگذار جهت داشتن زندگی زناشویی موفق ، وجود رابطه  سازنده همسران می باشد.باتوجه به این مسئله، بررسی مسائل تسهیل کننده در روابط همسران  و مسائلی  که در تداوم این ارتباط می توانند مؤثر باشد ،همیشه  مورد توجه و اهمیت  قرار گرفته است. عوامل و مسائل متفاوتی از دوران قبل از ازدواج تا زمان انتخاب همسر و سپس  مراحل مختلف زندگی مشترک در موفقیت، پایداری و تدوام زندگی زناشویی نقش ایفا میکنند ، اهمیت   و میزان شناخت  کامل زن و شوهر  از ویژگیهای شخصیتی و روحیات همدیگر قبل از ازدواج به عنوان یکی از عوامل مهم  پیشگیری کننده از بروز اختلافات خانوادگی و جدایی زوجین  همواره مورد تاکید قرار می گیرد. زندگی زناشویی مطمئنا بدون مشکل و  تعارض بین زوجین نیست اما مسئله ای که بسیار مهم می باشد این است که زوجین چگونه توانایی  غلبه بر مشکلی که رخ میدهد را خواهند داشت،  در صورت عدم رفع به موقع و به هنگام  مشکلات پیش آمده در بین زوجین،  تعارض طولانی مدت به وجود می آید و این شرایط  را میتوان از  بروز رفتار های ناهماهنگ زوج  در  هنگام وقوع تعارض مشاهده کرد ، این مسئله بیانگر این است که سالهای اول ازدواج از مقاطع مهم در چرخه زندگی است که در آن سطح تعارض و اختلافات افزایش مییابد .اولین مشکلات زندگی مشترک معمولا پس از پایان دوره شیفتگی آنها ظاهر میشود، دوره شیفتگی را از آغاز زندگی مشترک مینامند که همه چیز جدید و مهیج است و فرد درگیر احساسات جدید و آتشین خود است، در طول این مدت  زوجها نسبت به کمبودهای زندگی یا نکات منفی آگاهی کمتری دارند بنابراین بعد از گذشت مدتی  زندگی مشترک اولین مشکلات خود را نشان میدهند با توجه به شیوع طلاق و عمر کوتاه ازدواجها ضرورت تدوین مدلهای غنی و متناسب با فرهنگ برای ازدواج که پیش از پیش بتواند نیازها و کمبودهای این حوزه را پوشش دهد ضرورتی انکارناپذیر است.کاهش و حل مسائل اجتماعی بخصوص مسائل مربوط به خانواده همواره از اهم وظایف و دغدغه های دولتها می باشد. اما تجارب جهانی و ناکامی الگوهای دولتی گذشته در حل مسائل اجتماعی، حاکی از آن است که رویکرد صرف دولتی برای تحقق توسعه پایدار و رسیدگی به مسائل اجتماعی چندان کارا نبوده و بهجای آن، خود شهروندان باید در قالب سازمانهای مردم نهاد به دنبال رفع مشکلات موجود باشند ، موسسات مردم نهاد که به صورت خودجوش از بطن و متن جامعه رویش پیدا میکنند، آثار ماندگاری را در ساخت جامعه بر جا میگذارند.این نهادها بعد از پیدایش خود، مناسبات و شکل ساختاری جوامع را تحت تاثیر قرار میدهند و به عنوان حلقه های میانی جامعه و حاکمیت با جذب نخبگان اجتماعی والویت بندی نمودن تقاضاهای اجتماعی در جهت ارتقا سطح فرهنگ و آگاهی های اجتماعی مردم و حل معضلات اجتماعی با مشورت دادن  و نقد کردن  حاکمان سیاسی را به عنوان تدبیرکنندگان امور جامعه ،انها را ملزم به ایجاد تدابیری برای  حذف، پذیرش، تعدیل، سازگاری در قوانین و سیاست ها می نمایند.

باتوجه به آمار افزایش طلاق های 5 سال اول زندگی مشترک در اواخر دهه 80 در کشور و بخصوص استان فارس و شهر شیراز  ، ضرورت تدوین برنامه جامعه ای جهت کاهش و حل این معظل ضروری بود، موسسه مردم نهاد خانواده بهارنکو در سال 1389 در جهت کمک به حل مسائل مربوط به خانواده و با اولویت کاهش طلاق زیر یکسال زندگی مشترک در گام اول و  سپس کاهش طلاق  5 سال  اول زندگی مشترک و افزایش طول مدت زندگی مشترک راه اندازی شد .راه اندازی اندیشگاه مطالعات فلسفه و سبک زندگی در جهت کمک به آسیب شناسی مسائل خانواده در شهر شیراز واستان فارس و  اولویت بندی نمودن آسیب ها ،راه اندازی تربیت گاه کنشگران خانواده با هدف  شبکه سازی تخصصی مشاورین ومربیان حوزه خانواده و برنامه ریزی جهت توانمد سازی آنها جهت کمک به حل مسائل خانواده ها ، ارتقا آموزش های هنگام ازدواج از 9 ساعت در کشور  به 6 ساعت به همراه سرفصل های جدید متناسب با نیاز زوجین  و انجام مشاوره های تخصصی هنگام ازدواج جهت زوجین گروه پرخطر با توجه به تعاریف  این گروه ها  متناسب با شرایط بومی و فرهنگی در  شهر شیراز و تداوم آموزش ها با تمامی زوجین در 5 سال اول زندگی ، اقداماتی بود که برای اولین بار در کشور و توسط موسسه بهارنکو و با همکاری دستگاههای حاکمیتی)  دانشگاه علوم پزشکی و دفترنهاد رهبری در این دانشگاه (انجام می گردید، نتیجه این فعالیت ها در سال 1394 اعلام کاهش طلاق زیر یکسال زندگی مشترک و افزایش طول مدت زندگی مشترک در شهر شیراز  توسط شورای عالی انقلاب فرهنگی بود که این مسئله منجربه این گردید ،طرح ارتقا مشاوره و اموزش های هنگام و پس ازازدواج بهارنکو در سال 1395 در شورای عالی انقلاب فرهنگی تصویب و در سال 1396 طی نامه رسمی از سمت وزیر بهداشت جهت انجام در تمامی دانشگاههای علوم پزشکی کشور ابلاغ گردد،  این موسسه در نقش حلقه میانی بین جامعه و حاکمیت در جهت ایجاد جریان فرهنگی و اجتماعی در حوزه خانواده  در کشور توانسته است نقش  اثرگذاری را داشته باشد:

1  ارتقا آموزش های هنگام ازدواج در ایران از 9 ساعت به 6 ساعت و قرار گرفتن این آموزش ها در ماده 80   قانون حمایت از خانواده و  جوانی جمعیت مصوبه مجلس شورای اسلامی .

2. قرارگرفتن  فرآیند  جذب و ساماندهی  اساتید آموزش های هنگام ازدواج با همان مدلی که بهارنکو انجام می گیرد در ماده 80 قانون حمایت از خانواده و جوانی جمعیت.

3. نحوه اجرای مشاوره و آموزش های هنگام ازدواج  و واگذاری آن به موسسات مردم نهاد در دانشگاههای علوم پزشکی کشور در دستورالعمل مربوط به  آموزش های هنگام ازدواج ابلاغی شورای عالی انقلاب فرهنگی و وزارت بهداشت در سال 1401 و 1403

4. ضرورت تداوم ارتباط با زوجین در سال های ابتدایی ازدواج و اجرای آموزش های پس ازادواج که در شیوه نامه جدید وزارت بهداشت و شورای عالی انقلاب فرهنگی.

نشان از جریان ساز بودن بهارنکو در حوزه خانواده در کشور را دارد.

  هم اکنون موسسه  خانواده بهارنکو، به عنوانِ یک موسسه فرهنگی مادر و هویت ساز است که با تاکید بر ساحت های مختلف زندگی با فلسفه وجودی  تاسیس، ساماندهی، هدایت و جبهه سازی موسسات مردمی برای جریان سازی فرهنگی و اجتماعی و رفع نیاز جامعه وتجاری سازی یافته های پژوهشی با محوریت خانواده و سبک زندگی به منظور تربیت نسل منتظر: مولد، نوآور، خرد ورز و با ایمان را برعهده دارد. گروه موسسات خانواده بهارنکو در افق 1414، با جایگاهی ممتاز در پاسخ گویی به نیاز های جامعه در ساحت های مختلف زندگی یکی از معتمدترین موسسات برای جریان سازی فرهنگی، اجتماعی و پیشرو در خلق و توسعه مفاهیم و مدل های علمی و اجرایی با تمرکز بر خانواده و سبک زندگی؛ دارای مرجعیت علمی و فرهنگی و عملکرد آن معیاری برای ایجاد و ارزیابی موسسات مشابه در سطح ملی، منطقه ای و بین المللی خواهد بود.

پیوند تارنمای مجموعه بهار نکو:   https://baharnekou.ir/