ماجرای نسبت رویدادها و قله ها و ویترین های هنری جهان معاصر با مسائل انسانی و دردها و بن بست های عینی و واقعی، همواره موضوع داغ محافل اروپا خصوصا ایتالیا بوده است.در ایتالیا اما،در طول سالها، مبرمترین و دردناکترین مسائل جاری اغلب در جشنواره فیلم ونیز، از طریق فیلمها، مواضع نویسندگان و هنرمندان، و همچنین از طریق ائتلاف ها و کمپین ها و اعتراضات در لیدو(دهکده سینمایی ونیز) منعکس شده است. امسال که منازعات خاورمیانه به اوج پیچیدگی رسیده است بساری مشتاقانه منتظر مواضع و فریادها هستند.
خبرهای داغ ونیز امسال پیش از آغاز رسمی اکران ها با نامهای سرگشاده به دوسالانه و جشنواره فیلم، مورد توجه قرار گرفته است. در این نامه از نهادها و بخشهای سینما، هنر، فرهنگ و آموزش خواسته شده است «در محکومیت نسلکشی جاری در غزه و پاکسازی قومی در سراسر فلسطین به دست دولت و ارتش اسرائیل، شجاعانهتر و صریحتر عمل کنند»
از جمله امضاکنندگان این نامه میتوان به کن لوچ، فیلمساز بریتانیایی، تونی سرویلو، بازیگر ایتالیایی - ستاره افتتاحیه ونیز ۲۰۲۵ - و فیلم «لا گراتسیا» اثر پائولو سورنتینو، آلبا و آلیس رورواچر، بازیگر و کارگردان ایتالیایی، یاسمین ترینکا، کارگردان فرانسوی سلین سیاما و آدری دیوان، بازیگر بریتانیایی چارلز دنس و؛ زوج کارگردان فلسطینی عرب ناصر و تارزان ناصر که امسال برای آخرین فیلمشان «روزی روزگاری در غزه» جایزه بهترین کارگردانی را در بخش نوعی نگاه جشنواره کن دریافت کردند، اشاره کرد .
این گروه به مرگ نزدیک به ۲۵۰ نفر از عوامل رسانهای فلسطینی از زمان آغاز درگیری اشاره میکند و نهادهای هنری را مسئول تقویت آگاهی و مقاومت میداند.
در این نامه آمده است: «با روشن شدن توجهها به جشنواره فیلم ونیز ، ما در معرض خطر برگزاری یک رویداد بزرگ دیگر هستیم که نسبت به این فاجعه انسانی، مدنی و سیاسی بیتفاوت است. به ما گفته میشود که «نمایش باید ادامه یابد»، و از ما خواسته میشود که رویمان را برگردانیم - گویی «دنیای فیلم» هیچ ارتباطی با «دنیای واقعی» ندارد.»
در ادامهی نامه آمده است: «برای یک بار هم که شده، این نمایش باید متوقف شود. ما باید جریان بیتفاوتی را متوقف کنیم و راهی به سوی آگاهی بگشاییم.» و میافزاید: «سینمایی بدون انسانیت وجود ندارد.»
این نامه از جشنواره میخواهد که میزبان رویدادهایی باشد که روایتهای فلسطینی را برجسته کند و «زمینهای دائمی از گفتگوها و ابتکارات» ایجاد کند که به «پاکسازی قومی، آپارتاید، اشغال غیرقانونی سرزمینهای فلسطینی، استعمار و سایر جنایات علیه بشریت که اسرائیل برای دههها مرتکب شده است، نه فقط از ۷ اکتبر» بپردازد.
در بیانیهای در پاسخ به این نامه، دوسالانه ونیز(مشهور به بیِناله) اعلام کرد که آنها و جشنواره ونیز «در طول تاریخ خود، همواره مکانهایی برای بحث آزاد و حساسیت نسبت به تمام مسائل مبرم پیش روی جامعه و جهان بودهاند. گواه این موضوع، پیش از هر چیز، آثاری است که [در جشنواره] ارائه میشوند.» در این بیانیه آمده است که فیلم «صدای هند رجب» ، یک درام واقعی از کارگردان تونسی، کوثر بن هانیا، درباره کشته شدن یک دختر ۵ ساله فلسطینی توسط نیروهای اسرائیلی در غزه در سال ۲۰۲۴، امسال در بخش رقابتی ونیز به نمایش در خواهد آمد
آنسا، خبرگزاری دولتی ایتالیا به قلم فرانچسکا پیرلئونی مفصلا به این نامه سرگشاده که توسط صدها نفر از نمایندگان سینمای ایتالیا و جهان ارسال شده است می پردازد که بسیاری از آنها آثار خود را در لیدو(دهکده محل برگزاری رویداد)، تحت عنوان اختصاری V4P (ونیز برای فلسطین) به نمایش میگذارند.آنسا می نویسد دفتر مطبوعاتی جشنواره به سرعت پاسخ داده و یادآوری کرده که دوسالانه ونیز و جشنواره بینالمللی فیلم ونیز «در طول تاریخ خود، همواره بستری برای بحث آزاد و حساسیت نسبت به تمام مسائل مبرم جامعه و جهان بودهاند. این امر بیش از هر چیز با آثار ارائه شده نشان داده میشود و فیلم امسال، «صدای هند رجب» به کارگردانی کوثر بن هانیا، در بخش مسابقه، گواهی بر این موضوع است، همانطور که فیلم سال گذشته «از سگها و آدمها» به کارگردانی دنی روزنبرگ، در بخش افقها» نیز گواه این موضوع بود. این دفتر؛ همچنین «سخنان بیان شده در مورد این موضوع توسط رئیس دوسالانه و مدیر جشنواره در ۲۲ ژوئیه در مراسم معرفی برنامه ونیز ۸۲، و همچنین اظهارات مطرح شده در افتتاحیه دوسالانه معماری ۲۰۲۵ و دوسالانه هنری ۲۰۲۴، و سخنرانی اصلی لوچیانو ویولانته دومیسیدیو، که در ۱۷ ژوئن در آرسنال برگزار شد، را یادآوری میکند.» در پایان این بیانیه آمده است که "دوسالانه" «مثل همیشه پذیرای گفتگو است»
"ونیز برای فلسطین"، در نامه سرگشاده، خواستار ابراز تعهد از طریق اقداماتی مانند فراهم کردن فضاها و فرصتهایی برای ترویج ابتکارات در مورد فلسطین در سراسر جشنواره، پس از بسیج 30 آگوست، که توسط شبکه هنرمندان #NoBavaglio نیز پشتیبانی میشود، شده است تا جشنواره "یک ویترین سرد، غمانگیز و خالی نباشد"، بلکه "در عوض از فرصت استفاده کند تا به فضایی برای بحث، مشارکت فعال و مقاومت، همانطور که در گذشته اتفاق افتاده است، بازگردد." تقریباً دو سال است که تصاویر غیرقابل انکاری از نوار غزه و کرانه باختری به ما میرسد. ما، ناباورانه و درمانده، شاهد رنج نسلکشی هستیم که به صورت زنده توسط دولت اسرائیل در فلسطین انجام میشود. هیچ کس هرگز نمیتواند بگوید: "من نمیدانستم، تصور نمیکردم، باور نمیکردم." دوسالانه و جشنواره بینالمللی فیلم ونیز "باید قدرت هنر را به عنوان وسیلهای برای تحول، افشا، نمایندگی بشریت و توسعه آگاهی انتقادی جشن بگیرند." به همین دلیل، «ما معتقدیم که برای یک بار، حداقل برای چند لحظه، نمایش باید متوقف شود، جریان بیتفاوتی را قطع کند و راهی به سوی آگاهی باز کند. بنابراین، از دوسالانه، جشنواره فیلم ونیز، انجمن نویسندگان و هفته منتقدان ونیز میخواهیم که موضع روشنی اتخاذ کنند و از این خواستهها حمایت کنند.
هشتاد و دومین جشنواره بینالمللی فیلم ونیز از ۲۷ آگوست تا ۶ سپتامبر برگزار میشود.
مقطع پایانی نامه چنین است:
در پاسخ به اظهارات اغلب سرد، مبهم یا، بدتر، مصلحتاندیشانهی ارگانهای قدرت، رسانهها و فرهنگ، ما خواستار موضعی روشن و بدون ابهام هستیم: زمان نه تنها همدلی، بلکه مسئولیتپذیری نیز فرا رسیده است. معناشناسی، زبان، کلمات و تصاویر، به ویژه برای کسانی که به هنر اعتقاد دارند، لوازم جانبی نیستند: آنها نوعی مقاومت اساسی و ضروری هستند. در غیر این صورت، باید تسلیم شواهدی شویم که نشان میدهد فیلمساز یا روزنامهنگار بودن امروزه دیگر معنایی ندارد.
به همین دلیل، ما فعالان، روزنامهنگاران و متخصصان فیلم و أمور سمعی و بصری معتقدیم که برای یک بار، حداقل برای یک لحظه، این نمایش باید متوقف شود، جریان بیتفاوتی را قطع کند و راهی برای آگاهی باز کند. بنابراین، از دوسالانه، جشنواره فیلم ونیز، روزهای ونیز و هفته منتقدان ونیز میخواهیم که موضع روشنی اتخاذ کنند و از این خواستهها حمایت کنند. ما همچنین خواستار فضاها و روایتهایی برای فلسطین هستیم و از همه کسانی که میتوانند و میخواهند در هر سطحی تغییری ایجاد کنند، درخواست میکنیم. در ونیز، تمام توجهها به دنیای سینما معطوف خواهد شد. همه ما وظیفه داریم داستانها و صدای کسانی را که قتل عام میشوند، حتی از طریق بیتفاوتی همدستانه غرب، به گوش جهانیان برسانیم.
ما از همه بخشهای فرهنگی و اطلاعاتی میخواهیم که به مناسبت این رویداد و جشنواره ، از تصویر و ابزارهای خود برای ایجاد زمینهای مداوم از کلمات و ابتکارات استفاده کنند: باشد که صدای حقیقت در مورد پاکسازی قومی، آپارتاید، اشغال غیرقانونی سرزمینهای فلسطین، استعمار و تمام جنایات علیه بشریت که توسط اسرائیل برای دههها و نه تنها از ۷ اکتبر مرتکب شده است، هرگز خاموش نشود.
ما از کسانی که در حوزه فیلم فعالیت میکنند دعوت میکنیم تا در طول جشنواره، اقداماتی را که صدای مخالفت با سیاستهای دولت طرفدار صهیونیسم است، تصور، هماهنگی و اجرا کنند: مخالفتی که از طریق خلاقیت و به لطف مهارتهای هنری، ارتباطی و سازمانی ما ابراز میشود.
ما هنرمندان و هنردوستان،
ما متخصصان صنعت و علاقهمندان به سینما، ما کیوریتورها و کارکنان اطلاعرسانی،
ما که قلب تپندهی این نمایشگاه هستیم، قاطعانه تأکید میکنیم که در تنبلی شریک نخواهیم بود، ساکت نخواهیم نشست،
که ما نگاهمان را برنخواهیم گرداند،
که تسلیم ناتوانی و منطق قدرت نخواهیم شد.
زمانهای که در آن زندگی میکنیم و مسئولیتهای انسانیمان چنین ایجاب میکند. بدون انسانیت، سینما وجود ندارد.
بیایید کاری کنیم که این نمایشگاه معنا داشته باشد و به ویترینی غم انگیز و پوچ تبدیل نشود.
با هم، با شجاعت، با صداقت. فلسطین را آزاد کنید!
شایان ذکر است در رویداد هنرهای تجسمی ونیز که مهمترین نمایشگاه هنر تجسمی جهان برای شش ماه است، و در آغازماجراهای غزه، پاویون رژیم صهیونیستی بخاطر آنچه تهدید هایی اعلام می کرد تعطیل ماند و اساسا عرضه آثار نداشت حال آنکه پاویون جمهوری اسلامی ایران، مستقیما با 5 اثر به نسل کشی غزه از منظر نقاشان ایرانی پرداخت . مورد مباحات بازدیدکنندگان قرار گرفت.
برخی امضا کنندگان:
فهرست بسیار بلندی از نامها، شامل بازیگران، کارگردانان، هنرمندان صحنه، فیلمنامهنویسان، نوازندگان، تهیهکنندگان، عوامل، پخشکنندگان، روزنامهنگاران، فعالان، انجمنها و سازمانها (از Aamod تا شبکه سمعی و بصری زنان اروپا) که شامل مارکو بلوکیو، لورا مورانته، آبلفرارالو، و آلوابا، و آلفراروو، آلوابا ماتئو گارونه، والریا گولینو، فیورلا مانویا، باربورا بوبولوا، ماریو مارتونه، پاپی کورسیکاتو، لوسیانا کاستلینا، آنا فرزتی، پیترو مارچلو، دامیانو و فابیو دینوچنزو، لونتا ساوینو، لئوناردو دی کوستانزو، گرتا اسکاروولا، گرتا ژیآرولانی، گرتا ژینائولای تورچی، کارولینا کرسنتینی، مارگارت فون تروتا، جوزپه پیکنونی، الیزا آموروسو و دانیله ویکاری.
منبع:
نظر شما