بخش کشاورزی پاکستان 18.9 درصد به تولید ناخالص داخلی و 42.3 درصد از نیروی کار، از جمله زنان کارمند است. برآوردها حاکی از آن است که نیمی از جمعیت کشور هنوز در مناطق روستایی ساکن هستند و به طور مستقیم به کشاورزی وابسته هستند. از جمله تولید گندم، پنبه، نیشکر، برنج، انبه و خرما. با این حال پاکستان به دلیل رشد سریع جمعیت و بهره وری ناکافی مواد غذایی با یک بحران غذایی بزرگ مواجه است. پاکستان در حال حاضر در رتبه 92 از 116 کشور در شاخص جهانی گرسنگی قرار دارد. در نواحی بلوچستان، خیبر پختونخوا و سند تحقیقی انجام شده که نشان می‌دهد که همه این مناطق با شیوع بالای ناامنی غذایی، سوء تغذیه و فقر مواجه هستند.

سیل‌های بی‌سابقه سال 2022 وضعیت را بدتر کرده است زیرا یک‌سوم کشور به زیر آب رفت، 1700 نفر تلفات به جا گذاشت و حدود 33 میلیون نفر را متأثر کرد و کشور برای احیا به 16 میلیارد دلار نیاز دارد. در این گزارش آمده است: «حدود 17 میلیون زن و کودک در معرض خطر ابتلا به بیماری های قابل پیشگیری هستند. زنان بخش مهمی از بخش کشاورزی در پاکستان محسوب می‌شوند، اما نابرابری‌های جنسیتی مانند مالکیت زمین، دسترسی به نهاده‌ها، توسعه و خدمات مالی بسیار سخت است. یک مطالعه توسط موسسه تحقیقات سیاست بین‌المللی غذایی نشان داد که در پاکستان پیش‌بینی می‌شود که تغییرات آب و هوایی تا سال 2050 باعث کاهش 40 درصدی محصولات کشاورزی شود و ناامنی غذایی برای زنان را تشدید کند.

همانطور که در داستان های زنان مختلف نقل شده است، زنان یکی از متاثرترین افراد از سیل سال 2022 هستند. عصمت جاسکانی یک کارگر مزرعه گفت که سیل مزارع گندم را که درآمد آنها را تامین می کرد ویران کرد. و بعد از سیل درآمد گندم آنها را نصف کرده است. او در ادامه افزود که ما سی نفر در یک خانه‌ هستیم و هیچ پس‌اندازی از برداشت گندم نداریم. الان چگونه تغذیه خود را تامین کنیم؟؟؟

یکی دیگر از کارگران مزرعه از سند سکینه گفت که تنها یک محصول گندم در روستای آنها کشت می شود. سیل خانه های آنها را برد و پس از 10 ماه ماندن در چادر به روستای خود بازگشته اند اما آنجا چیزی نیست.

صدها مورد از این قبیل در مناطق سیل زده وجود دارد و به نظر نمی رسد وضعیت بهبود یابد زیرا پیش بینی ها برای پاکستان برای 10 سال آینده نشان از "کاهش عملکرد در بسیاری از محصولات غذایی کلیدی و اساسی، از جمله پنبه. گندم، نیشکر، ذرت و برنج» می دهد. این بدان معناست که کشور باید روی بسترهای اضطراری برای مقابله با تهدید ناامنی غذایی کار کند. یکی از راه حل ها شناخت کار غیررسمی زنان است.

نادیا آقا مدیر مؤسسه مطالعات جنسیتی دانشگاه شاه عبداللطیف خیرپور گفت: ارائه خدمات مالی بهتر و منعطف، برداشتن محدودیت‌های تحرک، دسترسی انعطاف‌پذیر به بازارها، آشنایی با مهارت‌های فن‌آوری و کارآفرینی و ارتقای تشکل‌های زنان در سازمان‌دهی مزارع، می‌تواند عملکرد کشاورزی را بین 20 تا 30 درصد بهبود بخشد.

تحلیلگران اصرار دارند که بدون شناخت نقش زنان و مشکلات کنونی در این موضوع جدی، یافتن راه حلی برای دولت غیرممکن خواهد بود. از این رو یک الگوی شناخته شده مستقل و مورد حمایت دولت برای زنان در بخش کشاورزی به ویژه راه حل اصلی برای حل این موضوع و مقابله با مشکل ناامنی غذایی است و بدیهی است که یک سیاست جدی در مورد تغییرات آب و هوا، مشکل کلی را حل خواهد کرد.

«سیاست‌گذاران ما از مشکلات مربوط به ناامنی غذایی در میان جمعیت ما آگاه هستند، اما مهم‌ترین عناصر از جمله آب، اقلیم و کشاورزی جایگاه مناسبی را در فهرست اولویت‌های اهداف ملی ما پیدا نمی‌کنند».

منبع:

https://www.nation.com.pk/03-Jun-2023/women-girls-primary-victims-of-growing-food-insecurity-in-pakistan