در بسیاری از شهرهای چین، مناطق فرهنگی با ابعاد و سبکهای مختلف که روزی روزگاری کارخانه‌ها یا انبارهای بزرگ بوده‌اند و اینک تغییر چهره داده اند، مکان‌های مناسبی برای گذران تعطیلات بسیاری از جوانان شده‌اند. همانطور که شهرها دستخوش نوسازی و دگرگونی میشوند، ساختمانهای بیشتری بی سر و صدا در حال تغییرند. اینکه چگونه میتوان جذابیت تاریخی آنها را حفظ کرد و در عین حال، سرزندگی جدیدی به آنها بخشید، چالش بزرگی برای معماران، هنرمندان و طراحان شده است. کارشناسان برآنند که همکاری بین انسانها، هنر و فناوری، کلید شکل دادن به آیندۀ چشم اندازهای شهری و ایجاد فضاهایی است که هویت منحصر به فرد یک شهر را نمایش میدهد و در عین حال به توسعۀ پایدار کمک میکند. میراث صنعتی امروز، بخش مهمی از نوسازی شهری است. احیای آن نه تنها تاریخ را پاس میدارد، بلکه آینده ای پر جنب و جوش و سبزتر را نیز نوید میدهد. دستیابی به این چشم انداز، در گرو همکاری معماران و شناخت همۀ ابعاد جامعه است.
با افتتاح نمایشگاه معماری با موضوع «کارخانۀ سبز» در موزۀ O2 در هانگژو، استان ژجیانگ در شرق چین، مجموعه ای از کارخانههای قدیمی در حال تبدیل شدن به مناطق فرهنگی مختلف برای استقبال از بازیهای آسیایی آیندۀ هانگژو هستند. این نمایشگاه در اولین دسته از آثار قدیمی صنعتی در مقیاس بزرگ یعنی کارخانۀ تولید اکسیژن هانگزو برگزار میشود. این کارخانه که در دهۀ 1950 ساخته شد، طی چندین دهه استفادۀ صنعتی، به تدریج به بزرگترین کارخانۀ تولید اکسیژن در آسیا تبدیل شد. این دگرگونی از مواد و فن‌آوری‌های جدید مختلف استفاده کرد که هدف آن به حداقل رساندن تخریب، کاهش ضایعات صنعتی، افزایش ساخت‌وساز زیست‌محیطی، حفظ شخصیت تاریخی و فرهنگی، و ترکیب چشم‌اندازهای آیندۀ معماری در محیط جدید بود.
آلدو سیبیک، طراح مشهور ایتالیایی و عضو جنبش طراحی ممفیس، به گلوبال تایمز گفت: «در ساختن آینده و رویارویی با بحرانهای گوناگون مربوط به جمعیت و محیط زیست، فرهنگ ابزار اصلی است. ما باید ایجاد سبکهای زندگی پایدار در شهرها و مناطق روستایی و همچنین چگونگی تکرار این راه حلها را در نظر بگیریم و آگاهی خود را برای حفاظت از فرهنگ و تاریخ سنتی افزایش دهیم». معاون مؤسسۀ طراحی و تحقیقات معماری استان ژجیانگ، بازیهای آسیایی هانگژو را مثال زد و گفت در مجموع 56 سالن وجود دارد، اما تنها 12 مورد از آنها تازه ساخته شده اند. 44 سالن دیگر، سازههای بازسازی شده، موقت یا توسعه یافته اند که راهی عالی برای افزایش طول عمر معماری است».
خوشبختانه مناطقی مانند 798، کارخانۀ قدیمی الکترونیک که به منطقۀ جامع هنر تبدیل شده و بسیاری از پارکهای کارخانۀ قدیمی سدۀ گذشته، حفظ و به دست جوانان پایتخت سپرده شده است. ما اینک در دوران پسا صنعتی زندگی میکنیم و این روندی است که کارخانههای قدیمی بیشتری نیاز به بازسازی دارند. معماری خوب، چیز دیگری را به فضا میافزاید و باید به نیاز انسان پاسخ دهد.
منبع خبر:
نظر شما