در بسیاری از شهرهای چین، مناطق فرهنگی با ابعاد و سبک‌های مختلف که روزی روزگاری کارخانه‌ها یا انبارهای بزرگ بوده‌اند و اینک تغییر چهره داده اند، مکان‌های مناسبی برای گذران تعطیلات بسیاری از جوانان شده‌اند. همان­طور که شهرها دستخوش نوسازی و دگرگونی می­شوند، ساختمان­های بیشتری بی سر و صدا در حال تغییرند. اینکه چگونه می­توان جذابیت تاریخی آن­ها را حفظ کرد و در عین حال، سرزندگی جدیدی به آن­ها بخشید، چالش بزرگی برای معماران، هنرمندان و طراحان شده است. کارشناسان برآنند که همکاری بین انسان­ها، هنر و فناوری، کلید شکل دادن به آیندۀ چشم اندازهای شهری و ایجاد فضاهایی است که هویت منحصر به فرد یک شهر را نمایش می­دهد و در عین حال به توسعۀ پایدار کمک می­کند. میراث صنعتی امروز، بخش مهمی از نوسازی شهری است. احیای آن نه تنها تاریخ را پاس می­دارد، بلکه آینده ای پر جنب و جوش و سبزتر را نیز نوید می­دهد. دستیابی به این چشم انداز، در گرو همکاری معماران و شناخت همۀ ابعاد جامعه است.

با افتتاح نمایشگاه معماری با موضوع «کارخانۀ سبز» در موزۀ O2  در هانگژو، استان ژجیانگ در شرق چین، مجموعه ای از کارخانه­های قدیمی در حال تبدیل شدن به مناطق فرهنگی مختلف برای استقبال از بازی­های آسیایی آیندۀ هانگژو هستند. این نمایشگاه در اولین دسته از آثار قدیمی صنعتی در مقیاس بزرگ یعنی کارخانۀ تولید اکسیژن هانگزو برگزار می­شود. این کارخانه که در دهۀ 1950 ساخته شد، طی چندین دهه استفادۀ صنعتی، به تدریج به بزرگترین کارخانۀ تولید اکسیژن در آسیا تبدیل شد. این دگرگونی از مواد و فن‌آوری‌های جدید مختلف استفاده کرد که هدف آن به حداقل رساندن تخریب، کاهش ضایعات صنعتی، افزایش ساخت‌وساز زیست‌محیطی، حفظ شخصیت تاریخی و فرهنگی، و ترکیب چشم‌اندازهای آیندۀ معماری در محیط جدید بود.

آلدو سیبیک، طراح مشهور ایتالیایی و عضو جنبش طراحی ممفیس، به گلوبال تایمز گفت: «در ساختن آینده و رویارویی با بحران­های گوناگون مربوط به جمعیت و محیط زیست، فرهنگ ابزار اصلی است. ما باید ایجاد سبک­های زندگی پایدار در شهرها و مناطق روستایی و همچنین چگونگی تکرار این راه حل­ها را در نظر بگیریم و آگاهی خود را برای حفاظت از فرهنگ و تاریخ سنتی افزایش دهیم». معاون مؤسسۀ طراحی و تحقیقات معماری استان ژجیانگ، بازی­های آسیایی هانگژو را مثال زد و گفت در مجموع 56 سالن وجود دارد، اما تنها 12 مورد از آن­ها تازه ساخته شده اند. 44 سالن دیگر، سازه­های بازسازی شده، موقت یا توسعه یافته اند که راهی عالی برای افزایش طول عمر معماری است».

خوشبختانه مناطقی مانند 798، کارخانۀ قدیمی الکترونیک که به منطقۀ جامع هنر تبدیل شده و بسیاری از پارک­های کارخانۀ قدیمی سدۀ گذشته، حفظ و به دست جوانان پایتخت سپرده شده است. ما اینک در دوران پسا صنعتی زندگی می­کنیم و این روندی است که کارخانه­های قدیمی بیشتری نیاز به بازسازی دارند. معماری خوب، چیز دیگری را به فضا می­افزاید و باید به نیاز انسان پاسخ دهد.

منبع خبر:

https://www.globaltimes.cn/page/202309/1298674.shtml