دوستان ایرانی او در چین برایش خط یادگاری نوشتند و امروز به عنوان یک سند تاریخی درموزه کیوتو نگهداری می شود و از اهمیت ویژه ای نیز برخوردار است.

خانم پروفسور  اوکادا ایرانشناس شهیر ژاپنی دراین زمینه می گوید: تا مدت­ها نمی دانستم که بیت :
جهان خرمی با کس نماند
فلک روزی دهد روزی ستاند
جهان یادگارست و ما رفتنی
بمردم نماند به جز مردمی
از کیست تا هنگام ترجمه ویس و رامین اسعد گرکانی متوجه شدم که بیت اول از اوست و بیت دوم از شاهنامه است.
دکتر عجم نویسنده و مصحح کتاب نقش پارسی بر بناهای فاخر هند نیز در این زمینه می گوید:
جمله سمت چپ این نوشته به دلیل این که نقطه گذاری نشده و تقریبا به شکل خط کوفی است تاکنون به گونه های متفاوتی خوانده شده و با تحقیق در این زمینه، نوشته می تواند به این شکل باشد:
گر در اجلم مسامحت خواهد بود
روشن کنم این دیده به دیدار تو زود
یعنی خلیف کرد دامن کبود
بدرود منست تو زمن بدرود
و خلیف یا خلیفه نام نویسنده دست خط است