پرسش: همهگیری نشان داده است که تقاضای زیادی برای گردشگری داخلی وجود دارد، اما زیرساخت وجود ندارد و در جایی ما هنوز آماده پاسخگویی به این تقاضا نیستیم. شرکت ملی «قزاق توریسم» ایجاد شده و در حال فعالیت است. این نظر وجود دارد که این شرکت با بیدقتی بودجه عمومی را خرج میکند، در حالی که هیچ مفهوم روشنی برای توسعه این صنعت وجود ندارد. من میخواهم در این مورد صحبت کنم و پاسخ صریح این سوالات را از شما دریافت کنم.
پاسخ: با تشکر از شما برای دعوتتان. من بسیار خوشحالم که سوالات چندوجهی وجود خواهد داشت. من آماده هستم تا در مورد هر موقعیتی که بخواهید اظهارنظر کنم. اصلاً قصد ندارم بگویم که در گردشگری مشکلی وجود ندارد.
پرسش: پس مشکلاتی وجود دارد؟
پاسخ: کاملا.
پرسش: اکوتوریسم در قزاقستان یا انحصار در پارکهای ملی. از موضوعات داغ شروع کنیم - توسعه گردشگری در پارکهای ملی. اجرای این پروژه با اعتراض مردمی شدید مواجه شد. این دیدگاه وجود دارد که در راستای هدف توسعه گردشگری، حفظ مناطق حفاظتشده که حیوانات کتاب قرمز در آن زندگی میکنند را فراموش کردهایم. در حال حاضر توسعه گردشگری در پارکهای ملی چگونه است؟
پاسخ: در حال حاضر من رئیس یک سازمان دولتی هستم که سیاست گردشگری را اجرا میکند. اما قبل از آن، من با فعالان محیط زیست نیز ارتباط داشتم، من فعالانه از حفاظت از بسیاری از گونهها دفاع میکردم و سالها تلاشهای زیادی را برای این امر اختصاص دادم. برای من بدیهی است که هنگام توسعه گردشگری، باید تعادل ظریفی را در نظر بگیریم که به ما امکان میدهد محیط زیست را حفظ کنیم. برای من این یک خط مشخص است که نمیتوان از آن عبور کرد. اکوتوریسم در حال توسعهترین نوع گردشگری در تمام دنیاست و بدیهی است که با تعطیلی پارکهای ملی از بازدید و محدود کردن رفت و آمد گردشگران به هیچ نتیجهای نخواهیم رسید. تقاضا برای بازدید از پارکهای ملی در طول سالها افزایش خواهد یافت. در پایان سال 2022، طبق آمار رسمی، که احتمالاً واقعیت را نیز منعکس نمیکند، تعداد بازدیدها به 2 میلیون نفر رسید. این مقدار 2 برابر بیشتر از دوره قبل از همهگیری است. اگر پارکهای ملی زیرساختهای اولیهای نداشته باشند که به گردشگران اجازه اقامت بدون آسیب رساندن به طبیعت را بدهد، وضعیت جانوران و گیاهان به طور بدیهی و قابلتوجهی بدتر میشود.
من طرفدار این هستم که این زیرساخت ایجاد شود. منظور من زیرساختهای گردشگری است. من در مورد ساخت هتلها، ساختمانهای چندطبقه بتنی بسیار پیچیده صحبت نمیکنم. من در مورد بهبود مسیرها، سکوهای رصد و زیرساختهایی صحبت میکنم که به پارک ملی کمک میکند عاری از زباله بماند. اینها همه زیرساختهای اولیه گردشگری است. اکنون ما به عنوان یک سازمان دولتی در تلاش هستیم تا اطمینان حاصل کنیم که این موارد در تمامی 14 پارک ملی پدیدار میشود. درست است که همه آنها به یک اندازه مورد بازدید قرار نمیگیرند. اما موضوع زیرساخت ما را منتظر نمیگذارد، باید سریع حل شود.
پرسش: چرا فقط یک تاجر باید زیرساختها را در چندین پارک ملی ایجاد کند؟ چرا شفافیت در این زمینه وجود ندارد؟
پاسخ: من میتوانم با مسئولیت کامل بگویم که هیچ انحصاری وجود ندارد که فقط یک سرمایهگذار بتواند توسعه یک پارک ملی را محقق کند.
پرسش: آیا فکر نمی کنید که هر جهتی باید برای اقتصاد قزاقستان و همچنین موضوع توسعه گردشگری اثر چند برابری داشته باشد؟ این تأثیر باید برای مشاغل کوچک و متوسط نیز باشد و نه فقط برای یک تاجر. آیا این اصلی نیست که باید در قزاقستان جدید ترویج شود؟
پاسخ: این یک اصل کاملا درستی است. و چه کسی مخالف آن است؟
پرسش: پس چرا تاجر دیگری وجود ندارد؟
پاسخ: آنها به خصوص در پارکهای ملی محبوب حضور دارند. تعداد زیادی از نهادهای تجاری به ویژه در پارکهای ملی منطقه آلماتی فعالیت میکنند. در آنجا، ناهمگونی و استفاده نامناسب از زمینهای پارک ملی منجر به هرج و مرج میشود.
پرسش: من با آن موافقم. اما ما در مورد چیزی کمی متفاوتتر صحبت میکنیم. هنگامی که روند انتخاب رقابتی برای ایجاد زیرساخت در حال انجام است، حداکثر اطلاعات در این مورد باید تضمین شود، در شبکههای اجتماعی و در رسانهها منتشر شود تا نمایندگان کسبوکار بیشتری بتوانند در آن شرکت کنند. اما متاسفانه ما این را نمی بینیم...
پاسخ: من معنای پنهان را نمیبینم. رقابتها هنوز هم برگزار میشود و چندین سال است که کاربران جدید زمین در پارکهای ملی دیگر ظاهر شدهاند و در حال ساخت هتلهای بومگردی جدید هستند. اخیراً در حین برگزاری یک جلسه گزارش با جمعیت منطقه شمال قزاقستان، از پارک ملی بازدید کردم که در آنجا شرکتهای تجاری جدیدی حضور داشتند و زمین خود را بر اساس یک رقابت دریافت کردند. بعضیها زمین بزرگ دارند و بعضیها کوچک.
پرسش: یعنی هیچ الیگارشی بزرگی وجود ندارد، فقط کسبوکارهای کوچک و متوسط وجود دارد؟
پاسخ: با قضاوت بر اساس ناهمگونی، هر منطقه کاربری زمین دارای یک کارآفرین جداگانه است که به خوبی با این کار کنار میآید. من نمیبینم که هیچ یک از 14 پارک ملی محدودیتی داشته باشند که مانع از شرکت دیگران در رقابت شود، به جز الکساندر گوژاوین (رئیس پارکهای ملی قزاق). من (فعالیتهای ایشان) را زیر سوال میبرم اگر فعالیت خود را با ساخت هتلها، برخی امکانات تجاری ...
پرسش: اما او یک مرکز بازدید با سرویس بهداشتی پولی ساخت...
پاسخ: اگر در شرایط رقابت قید شده بود که سرویسبهداشتی باید رایگان باشد، فکر میکنم آن را رایگان میکردند.
پرسش: رایگان نمیشود ساخت؟
پاسخ: من همچنین در صنایع مختلفی کار میکردم؛ در تجارت بودم و در روستای دور زندگی کردم. من میدانم مردم چه احساسی نسبت به خدمات پولی و رایگان دارند. من تجربه جهانی را هم میدانم و راستش مخالف پرداخت هزینه دستشویی نیستم.
پرسش: این یک چیز است که یک توالت 120 تنگه قیمت دارد و یک چیز دیگر - 40 تنگه...
پاسخ: بله 3 برابر اختلاف. اگر قوانین او تعهدی برای رایگان کردن آن نداشت، احتمالاً این یک قصور وزارت گردشگری است...
پرسش: اما میتوانیم اصلاحاتی انجام دهیم؟
پاسخ: آن را رایگان کنید یا پیشنهاد خود را به وزارت ما ارائه دهید و 83 هزار تنگه خود را دریافت کنید، این توالتها را با دستمال و مواد شیمیایی تهیه کنید و از مردم پول نگیرید، اما این انتخاب اوست و بر وجدان اوست.
پرسش: یک پارک ملی به مدت 49 سال به یک نفر داده شد، مثلاً او آن را پیمانکاری میکند. به نظر من این صادقانه نیست: گرفتن نقشه و سپس قرارداد فرعی آن ...
پاسخ: این به این معنا نیست که این کار صادقانه نیست، بلکه غیرقانونی است.
پرسش: اما این کاری است که او انجام میدهد؟
پاسخ: او این کار را نمیکند زیرا قانون آن را ممنوع کرده است.
پرسش: خدمات ضعیف جادهای- مقصر کیست و چه باید کرد؟ موضوع دردناک دیگر، احتمالاً در صلاحیت بخش شما نیست، بلکه به فعالیتهای شما مربوط میشود. ما در مورد کار «کازاوتاژال» (شرکت ملی مدیریت بزرگراه جمهوری قزاقستان) برای ارائه خدمات کنار جادهای صحبت میکنیم. خیلی ساده است که سرویس بهداشتی کافی در بزرگراهها وجود ندارد. وقتی این مشکل همچنان مطرح است، از چه نوع توسعه گردشگری میتوان صحبت کرد؟
پاسخ: در اینجا البته من نمیتوانم از همکارانم یا سایر ارگانهای دولتی دفاع کنم. مشکلی وجود دارد، این مشکل در تلفن وبلاگنویسان کشورهای دیگر بازتاب پیدا میکند و همه سرویسهای بهداشتی کنار جاده را مورد تمسخر قرار میدهند. ایجاد یک سرویس کنار جادهای در قلمرو قزاقستان در امتداد تمام بزرگراههای دارای اهمیت جمهوری و ساختن همان چیز در یک کشور کوچکتر، به عنوان مثال در گرجستان یا ازبکستان، دو مقیاس کار متفاوت است. امروز «کازاوتاژال» میگوید که 75 درصد خدمات کنار جادهای مطابق با استاندارد ملی است. اما 75 درصد کافی نیست، باید تصمیم سیاسی بگیریم و کمبود خدمات کنار جادهای و سرویسهای بهداشتی در مسیر گردشگری را 100 درصد پوشش دهیم. این کار باید سریع انجام شود، در غیر این صورت وجهه منفی برای کشور به همراه خواهد داشت.
پرسش: هر سال این را میگویند، اما چیزی تغییر نمیکند. برخی از سرویسها هنوز بسته هستند، اما ساخته شدهاند...
پاسخ: اگر بودجه کافی برای پوشش کامل کسری و نصب سرویس بهداشتیهای مدرن در همه جا نداریم، بیایید همچنان آن دسته از سرویس بهداشتیهایی را که ترسناک هستند و تصویر را خراب میکنند، تخریب کنیم. بیایید آنها را از جادهها دور کنیم، بگذاریم وضعیتشان بدون آنها بهتر باشد. اصولاً روان عادی یک گردشگر خارجی مدرن نمیتواند این را تحمل کند. این چیزی است که ما، شاید، از کودکی به آن عادت کردهایم. این یکی از سوالاتی است که ما در سطح بسیار بالایی مطرح میکنیم.
البته من و ادارهام، وزارت گردشگری، انتقاداتی را دریافت میکنیم. ما طبق قانون نمیتوانیم سرویس بهداشتی و جاده بسازیم، اینها را یا دستگاه اجرایی محلی میسازد یا کازاوتوژول، اما انتقاد به ما وارد میشود. طبیعتاً ما علاقهمند به حل این مسائل هستیم. ما این موضوع را به بالاترین سطح میرسانیم. همه چیز به موضوع بودجه باز میگردد.
پرسش: یک توالت 20-21 میلیون تنگه تخمین زده میشود. این قیمت خیلی بالا نیست؟
پاسخ: من نمونههایی از سرویسهای بهداشتی با تکنولوژی فرانسوی را دیدهام، سرویسهایی که نیاز به تعمیر و نگهداری ویژه روزانه ندارند و قیمت یک توالت از این دست 9-10 میلیون تنگه است. درعینحال بسیار زیبا به نظر میرسد. در برخی از پارکهای ملی نیز چنین سرویسهایی ساخته میشود.
نمونههای بدی از شهرداریها هم هست که 24 میلیون تنگه میخرند، میسازند و به دلیل نبود شبکه بسته میشوند. اشتباه بود، قبول دارم. شهرداری تا حد ساخت این سرویس بهداشتی پیش رفت و فکر کرد که اداره همجوار داخل شهرداری شبکهها را به آنجا گسترش دهد. 200 سرویس بهداشتی به نحوی ساخته شد، اما 300 سرویس بهداشتی با کمبود مواجه است. این کسری است که باید در یک تصمیم و در یک سال برطرف شود.
پرسش: توسعه صنعت گردشگری سالهاست که مورد بحث قرار گرفته است. میلیاردها تنگه برای برنامههای مختلف برای توسعه گردشگری اختصاص دادهشده است. چندی پیش، ممیزی تخلفات شرکت ملی KazakhTourism را آشکار کرد. ممکن است بفرمایید در سه سال گذشته چقدر برای توسعه گردشگری تخصیص دادهشده است، چه تخلفاتی صورت گرفته است و مسئولیت ضایعات غیرقانونی برعهده کیست؟
پاسخ: ما یک سند کم و بیش سیستماتیک داریم – این سند برنامه دولتی برای توسعه گردشگری تا سال 2025 بود که در سال 2019 تصویب شد. برنامه دولتی شامل اقدامات خوب و سیستماتیکی بود. برنامه دولتی با بودجه حمایت نشد. لیست خوبی از پروژههایی وجود دارد که باید بدون بودجه اجرا شوند. بسیاری از پروژهها به ویژه پروژههای زیربنایی نیاز به بودجه دارند. اما پول خاصی برای این کار اختصاص داده نشد. شهرداریها تا جایی که میتوانستند پول تخصیص میدادند، سازمانهای دولتی تا جایی که میتوانستند پول تخصیص میدادند. سالانه 50 میلیارد تنگه برای زیرساختها، جادهها برای گردشگری در سراسر کشور تخصیص داده شد، شتاب شروع شد، سرمایهگذاران خصوصی جذب شدند، اما چیزی به نام بودجه خاص برای اجرای برنامه دولتی وجود نداشت.
در مورد شرکت ملی Kazakh Tourism نیز که در سال 2019 ایجاد شد، گفتند این یک شرکت ملی است که باید به بازاریابی، بازاریابی تبلیغاتی برای کشور ...
پرسش: آیا ایجاد یک شرکت ملی تمام و کمال صرفا برای انجام تبلیغات بازاریابی خیلی بزرگ نیست؟
پاسخ: این رویه بسیاری از کشورها است، تقریباً همه. هر کشوری دارای یک آژانس ملی، یک شرکت ملی است که تنها به تبلیغ پتانسیل گردشگری و تبلیغات میپردازد. در سال 2019، در اولین سال فعالیت Kazakh Tourism، 3.2 میلیارد تنگه برای نگهداری و ارتقاء به این شرکت اختصاص یافت. این مبلع برای سال جاری - 1.5 میلیارد تنگه است.
پرسش: این پول صرف چه کاری شد؟
پاسخ: رویدادهای مختلفی در آنجا رخ داد، آنها اردوهای جدی زیادی را انجام دادند، مسیرها را ترسیم کردند و در تمام نمایشگاههای کلیدی در سراسر جهان حضور داشتند. همه اینها هزینه دارد و این اقدامات لازم است. پس چه اشتباهی بود؟ سپس توریسم قزاقستان و در سالهای بعد نیز حق خرید از یک منبع را داشته و دارد...
پرسش: حسابرسی کمیته محاسبات چطور؟
پاسخ: با کمیته حسابداری داستان متفاوت است. کمیته محاسبات 1.5 میلیارد تنگه تخلف را شناسایی کرد و همه این 1.5 میلیارد تنگه را توضیح دادیم. یک میلیارد از این تخلفات مربوط به پورتال ملی گردشگری است. زمانی، وزارت گردشگری یک پورتال اطلاعاتی Kazakhstan.travel در مورد اینکه قزاقستان چیست، مکانهای گردشگری این کشور در کجا منعکس میشوند و موارد دیگر ایجاد کرد. ارزش دفتری آن حدود یک میلیارد تنگه است. با استفاده از این پورتال، وزارتخانه تصمیم میگیرد و آن را به ترازنامه گردشگری قزاقستان منتقل میکند و برای نگهداری آن بودجه تامین میکند. یک سال، اگر اشتباه نکنم، حدود 200 میلیون تنگه برای ترجمه، محتوا، اجاره سرور هزینه میشود، همه اینها توسط گردشگری قزاقستان انجام میشود. بنابراین، از 1.5 میلیارد تنگه ذکر شده، 1 میلیارد صرفاً یک انتقال نادرست است. برای 500 میلیون باقیمانده، مواقعی هست که مثلاً یکسری سفرهای کاری بوده، مردم بلیط میخرند، بعد سفر کاری کنسل میشود، معنی از بین میرود، مردم باید این پول را پس بدهند، و آن را پس دادند.
پرسش: یعنی دزدی از بودجه صورت نگرفت؟
پاسخ: دزدی نبوده و کمبودی وجود نداشت، تخلفات حسابداری بدون سرقت در مجموع 1.5 میلیارد تنگه وجود داشت. من به عنوان مجری برنامه بودجه مسئولیت داشتم. به عنوان کارمند دولتی آن را پذیرفتم و مناقشه نکردم.
پرسش: مجازاتش چه بود؟
پاسخ: دو جریمه برای دو دوره؛ جریمه یکسان 370 هزار تنگهای. اگر آن را بلافاصله و در مدت معینی پرداخت کنید، میتوانید نیمی از جریمه را بپردازید. بنابراین هر دوره 370 هزار جریمه که فقط 370 هزار تنگه آن را پرداخت کردم.
پرسش: در 3 سال گذشته تمرکز بر روی استان ترکستان بوده است... به نظر شما پتانسیل توسعه گردشگری در ترکستان چیست؟ آیا برای توسعه گردشگری در آنجا همه کار انجام شده است؟ بله، یک مکان زیبا ایجاد شد - یک کاروانسرا، اما من از نبود برخی چیزهای اساسی در نزدیکی مکانهای دارای زیارتگاه شگفتزده شدم. مثلاً آنجا حتی جایی برای نوشیدن آب نیست...
پاسخ: بله، ما نه تنها به خاطر بومشناسی خود معروفیم، بلکه فرهنگ هم داریم و تا حدودی از ترکستان شروع شد. اما شما عیناً میگویید ترکستان نباید فقط از کاروانسرا تشکیل شود. این مکان مأموریت خاص خود را داشت، نه تنها برای زائران، بلکه برای گردشگران از انواع مختلف. شما میپرسید: آیا کارمان را در مورد ترکستان کامل کردهایم؟ خیر، هنوز جای کار زیاد است و نه تنها به عنوان وزارتخانه، بلکه به عنوان یک دستگاه اجرایی محلی هم کار داریم. اکنون بزرگترین جاذبه برای زائران - مقبره خواجه احمد یسوی - برای بازسازی بسته شده است و حداقل تا 3 سال آینده بسته خواهد بود. این یک ضرر جدی برای گردشگری است، اما ضروری است.
پرسش: تعطیلات در قزاقستان برای قزاقستانیها مقرون به صرفه نیست. یکی دیگر از شرطبندیهای دولتی توسعه گردشگری در آکتائو بود. پارک آبی Rixos Water World Aktau ساخته شد، اما یک قزاقستانی معمولی که حقوقش 160 هزار تنگه است، چه بگویم، حتی 500 هزار تنگه، نمیتواند تعطیلات را آنجا بگذراند، زیرا بسیار گران است. پرواز به ترکیه و مصر ارزانتر از آن است. چرا چنین فرصتی برای استراحت فرزندان معلمان عادی، پزشکان و کارگران عادی وجود ندارد؟ این احساس که همه چیز فقط برای خارجیها انجام میشود...
پاسخ: یکی از ماموریتهای شخصی من این است که گردشگری داخلی در قزاقستان را نه تنها برای کسانی که درآمد خوبی دارند، بلکه برای همه قابل دسترس کنم و حق با شماست، تا زمانی که فقط Rixos Water World Aktau در قلمرو یک ساحل گرم باشد، گران و شلوغ خواهد بود. در حالی که تعداد بسیار کمی هتل در بورابای وجود دارد، اما آنها نیز گران و شلوغ خواهند بود. تا زمانی که تنها شیمبولاک باشد، گران تمام میشود. ما به رقابتی نیاز داریم که قیمتها را پایین بیاورد. ما دولتی نیستیم که بتوانیم وارد امور تجاری شویم و بگوییم قیمت اتاق را بیش از 25 هزار تنگه نگذارید. از آنجا که ما شرایط را برای توسعه کسبوکار به اشتراک میگذاریم، تهاجم نمیکنیم. برای همین یک پرواز رایگان برای بچهها درست کردیم. در سال آینده، اگر شهروندان در داخل قزاقستان سفر کنند، ما میخواهیم بازپرداخت نقدی داشته باشیم تا 20 درصد از کل هزینههای سفر در داخل کشور را به آنها بازگردانیم. ما باید هتلهایی در سطوح مختلف و در دسترس داشته باشیم و رقابتی داشته باشیم که اجازه ندهد قیمتها بالا برود.
با تشکر از مصاحبه!
نظر شما