جشنواره "چی شی" که به عنوان جشنواره "چی چیائو" (Qi qiao) و "جشنواره دختر" نیز شناخته می شود، یک جشنواره سنتی چینی است که از افسانه گاوچران و دختر بافنده ناشی می شود و در هفتمین روز از هفتمین ماه تقویم کشاورزی چین، جشن گرفته می شود.
جشنواره "چی شی" در اصل از پرستش ستاره‌های باستانی در زمان سلسله هان سرچشمه گرفت و بعداً از داستان عاشقانه ملاقات "دختر بافنده" (织女 zhi nv) و "پسر گاوچران" (女郎 niu lang) نشأت گرفت. علاوه بر این، روز عشق یا جشنواره "چی شی" به اسطوره پرستش طبیعت، توسط مردم باستان نیز بر می گردد.
در زمان‌های قدیم، جشنواره "چی شی" یک جشن خانوادگی بود، به این صورت که مردم در خانه‌های خود این روز را جشن می گرفتند؛اما در زمان سلسله‌های تانگ و سونگ به یک جشنواره اجتماعی و مردمی و در زمان سلسله‌های مینگ و چینگ به یک جشن خصوصی و خانوادگی تبدیل شد. در حال حاضر، این جشن دوباره به یک جشنواره اجتماعی و مردمی تبدیل شده است و مردم سعی می کنند در طول این جشنواره فعالیت‌های اجتماعی بیشتری متناسب با این جشن انجام دهند.
تلفظ کلمۀ هفت در زبان چینی "چی" (七 qi) است و کلمۀ "تاریخ یا زمان" (چی 期 qi) هم به همین شکل تلفظ می‌شود فقط شکل کاراکتر آن متفاوت است و چون این جشنواره در هفتمین روز از هفتمین ماه تقویم کشاورزی چینی است، قرار گرفتن دو تا "چی" پشت سر هم (چی چی 七七 qiqi) از نظر چینی‌ها بسیار خوش یمن است. و به این ترتیب، جشنواره "چی شی" که یک روز خوش‌یمن است را "روز عشق" می نامند.
جشنواره "چی شی" یا روز عشق، نه تنها یک جشنواره سنتی براساس افسانه "دختر بافنده" (织女 zhinv) و "پسر گاوچران" (女郎 nvlang) با مضمون دعا برای خوشبختی و عشق به عنوان موضوع اصلی است، همچنین یک جشنواره سنتی با مفاهیم فرهنگی غنی و ابراز عشق عمیق به یکدیگر در زمان باستان نیز بوده است.
اما امروزه همزمان با پیشرفت و تغییر روزگار، مردم با روش های امروزی این روز را جشن می گیرند. همزمان و در کنار روش‌های سنتی برای گذراندن این جشن، جوانان جشنواره "چی‌شی" را با تماشا کردن ماه، آواز خواندن، رفتن به سینما، رفتن به سفر و... می گذرانند.
جشنواره "چی شی" بر اساس فولکلور گاوچران و دختر بافنده است که بیانگر احساسات مردان و زنان متأهل است که هرگز از هم جدا نمی شوند و تا با هم پیر شوند، به وعده عشق پایبند هستند.
در 20 مه 2006، جشنواره "چی شی" توسط شورای دولتی جمهوری خلق چین در اولین دسته از فهرست میراث فرهنگی ناملموس ملی قرار گرفت.
نظر شما