چکیده : مشکل کمک های اجتماعی برای کودکان خیابانی بخش مهمی از کارهای امدادی اجتماعی در چین است. حل مشکلات و مدیریت و مساعدت کودکان خیابانی به پیشرفت آینده گروه های آسیب پذیر خردسالان منجر می شود و همچنین مربوط به توسعه هماهنگ و پایدار جامعه می گردد. در حال حاضر، هنوز هم مشکلات زیادی در حل مساعدت های اجتماعی کودکان خیابانی وجود دارد، دلیل مهم این است که عملکرد کمک های اجتماعی برای کودکان خیابانی به خودی خود بسیار دشوار است و مهمتر از همه، در چین هنوز سیستم کمک های اجتماعی کامل نیست.

     کودکان خیابانی یک پدیده مشترک اجتماعی در همه کشورهای جهان است،مفهوم "کودکان خیابانی و ولگرد" در کشورها و مناطق مختلف دارای مفهومی متفاوت است. مفاهیم پذیرفته شده بین المللی در دو دسته قرار می گیرند: یک نوع، کودکانی هستند که کاملاً از خانواده خودشان جدا شده اند و در خیابان ها (یا در ساختمان متروکه) زندگی می کنند و بدون آنکه  آنها هیچ فرد بالغ مسوولی برای محافظت، مراقبت و راهنمایی داشته باشند به این دست از کودکان  "کودکان خیابانی کامل" گفته می شود. نوع دیگر، کودکانی هستند که در طول روز مشغول کارهای مختلفی در خیابان هستند و به خانواده کمک می کنند تا زندگی خود را حفظ کنند و شب ها به خانه بر گردند و با خانواده خود زندگی کنند و به آنها «کودکان خیابانی غیر کامل» گفته می شود. در سالهای اخیر، کودکان خیابانی با وخیم تر شدن زندگی آنها تاثیر خاصی بر روند تمدن اجتماعی داشته است، در عین حال ؛ همه ی جنبه های زندگی در جامعه کودکان خیابانی نیز مورد توجه بسیاری قرار گرفته است.

     الف: علل وجود آمدن کودکان خیابانی

     (۱) – علت اقتصادی

     فقر ، دلیل اصلی سرگردانی و گدایی کودکان است. شکاف درآمدی بین مناطق شهری و روستایی بسیار زیاد است و کودکان در برخی مناطق فقیرنشین مجبورند برای تأمین هزینه زندگی خود بیرون بروند، وقتی با بی کاری روبرو می شوند و نمی توانند به خانه برگردند، آنها مجبورند در خیابان ولگرد شوند. طبق بررسی های مربوطه، مشخص می شود که بیشتر کودکان خیابانی از مناطقی با توسعه اقتصادی نسبتاً عقب مانده به سر می برند.

     (۲) – علت آموزشی

     روشهای نادرست آموزشی و غفلت از سلامت روان کودکان باعث سرگردانی جدی کودکان غیر فقیر شهری می شود. مدرسه برای بالا بردن میزان ثبت نام در مدرسه های بالاتر، روش تدریس امتحانی را اتخاذ می کند، اما با افزایش میزان ثبت نام در مدرسه های بالاتر، فشار بر کودکان نیز افزایش می یابد. وقتی دانش آموزان نمرات ضعیفی کسب کنند، در خانواده و مدرسه مورد غفلت واقع می شوند و یا حتی مورد هتک حرمت قرار می گیرند که این امر برای کودکان برای داشتن چشم اندازی صحیح از زندگی  بسیار نامساعد است .

     (۳) – علت خانوادگی

     نتایج آمارگیری نشان می دهد که کودکان خانواده های تک والدینی به طور کلی نقایص روحی جدی تری دارند، عموما کودکان خانواده های مشکل دار در زمینه روابط والدینی مشکلات بیشتری دارند. کودکان در خانواده هایی مانند والدین مطلقه، مرگ یا زندانیان می توانند نگرانی و مشکلات بزرگی  را در قلب آنها ایجاد کند. در برخی از آزمونها، به دلیل روشهای نادرست آموزشی والدین، ​​ بودجه ی ویژه ای برای تعیین خانواده های فرزندان و مؤسسات بهزیستی برای حمایت از هزینه های زندگی و تحصیل کودکان خیابانی اختصاص می دهند. سخت گیری بیش از حد و کتک زدن و ناسزا گفتن کودکان ، باعث آزار قلب کودکان می شود.

     ب : مشکلات موجود در اجرای امداد برای کودکان خیابانی

     (۱) – مقررات امداد و نجات کودکان خیابانی کامل نیست (ناقص است)

     در سال ۲۰۰۶، وزارت امور عمران و ۱۹ وزارتخانه ها و کمیسیون ها «قواعدی را  در مورد تقویت کار کودکان بی خانمان» صادر کردند، دستورالعملهای لازمی که برای کمک به کودکان بی خانمان تعیین شده است. اما برخی از مقررات کاملاً در مورد کودکان خیابانی استفاده نمی شود و نیز ناقص است.

     (۲) – آموزش کودکان خیابانی به آرامی در حال پیشرفت است و هیچ مکانیسم کاملی شکل نگرفته است.

     از میان  ۱۰۰ آژانس امداد در کشور، فقط معدودی در شهرهای بزرگ دارای  آموزش هستند. با این حال، کار آموزشی موجود نیز برآورده کردن شرایط تحصیل در گروه سنی عادی کودک دشوار است؛ بدون ضمانت های نهادی و پشتیبانی مالی، شامل کردن کودکان بی خانمان، به ویژه کودکان معلول و کودکان بیمار رها شده توسط خانواده های آنها دشوار است. حق سرپرستی این کودکان ناشناخته است و به موقع نمی توانند به خانه رفاه اعزام شوند. ماندن مدت طولانی آنها در مرکز نجات، مرکز امتداد و نجات را به شکل دیگری از خانه بهزیستی کودکان تبدیل کرده است. با این حال، این مراکز یک نهاد مستقل نیستند و منبع تأمین بودجه ای آنها  پایدار نیست.

     (۳) – توجه اجتماعی به این موضوع زیاد نیست

     عموم مردم نسبت به کارهای امدادی کودکان خیابانی درک کمی دارند، بنابراین همکاری زیاد با این کارندارند. سایر ادارات به طور جدی با اداره امور عمران همکاری نمی کنند و کار امداد و نجات را بسیار دشوار می کنند. همچنین در افکار عمومی هیچ موضع گیری وجود ندارد و عموم مردم از آن چیزی نمی دانند.

     پ : اقدامات متقابل و پیشنهاد ها

     (۱) – تلاشهای کمک رسانی را افزایش داده ، جامعه پذیری و شبکه امداد را تقویت کنید

     با توجه به مشکلات فعلی، ما تصویب قانونی خواهیم کرد تا در اسرع وقت محیط مطلوب برای خیرین اجتماعی ایجاد شود و از سیاست های ترجیحی کاهش مالیات و معافیت و احساس افتخار اجتماعی برای تشویق شرکت ها به مراقبت از رفاه اجتماعی و انجام امور خیرخواهانه استفاده کنیم. قانوناً به صورت سازمانی و غیره از مؤسسات خیریه اجتماعی و رفاه عمومی که در آنها سرمایه گذاری می کنند، حمایت شود و تا آنها به بخش جدایی ناپذیر از شرکت های رفاه اجتماعی تبدیل شوند.

     (۲) – دپارتمانهای مربوطه باید تمام مزایای وحدت کلی را به نمایش بگذارند

     کمیته کار بانوان و کودکان ، امور عمران ، فدراسیون زنان و سایر ادارات مربوطه باید از مسئولیت های مربوطه خود برآیند ، کوشش کاملی را نسبت به مزایای مربوط به آنها انجام دهند، هماهنگی و همکاری بین بخش های مختلف را تقویت کنند، از نجات و حمایت کودکان خیابانی حمایت کنند و ارتباط خارجی و همکاری مرکز امداد و نجات را به یکدیگر متصل کنند. مرکز نجات و حفاظت باید  به صورن درباز  همکاری خارجی خود را گسترش دهد ، و صندوق کمک های بین المللی و فن آوری های پیشرفته محافظت از کودکان  را از طریق چندین کانال و  چندین روش برای جذب قابلیت های نجات خود جذب و معرفی کند.

     (۳) – انتقال و حضانت کودکان خیابانی را بهبود و کامل کنید.

     با توجه به مشکلات بازگشت مکرر به دلیل پیدا نکردن سرپرستی برای کودکان خیابانی، توصیه می شود کمیته بانوان و کودکان در سازماندهی بخش های مربوطه ، تحقیق و مطالعه اینگونه مشکلات را بر عهده بگیرند تا  به راه های حل موثری را دست یابند. طبق روحیه اساسی «اصول عمومی حقوق مدنی»، به دنبال راه حل مطلوب باشید. از منظر حفظ بقا و رشد کودکان در شرایط دشوار، سرپرستان که قادر به تحقق تعهدات پرورش و تربیت نیستند، باید حق سرپرستی را از طریق مراحل قانونی و توسط دولت به مؤسسه رفاهی سازماندهی شده منتقل کنند. و بودجه ویژه ای برای خانواده های تعیین شده برای کودکان خیابانی و مؤسسات بهزیستیدر جهت  حمایت از هزینه های زندگی و تحصیل کودکان خیابانی اختصاص دهند.

 (منبع : مجله «مدیریت آموزش مدرن»، شماره ۲)