۱۷۸۶ - ۱۸۵۰

احمد بای

احمد بن‌محمد الشریف‌ بن‌احمد القلی معروف‌ به احمد بای است و پدرش در زمان سلطنت بای حسن منصب خلیفه را برعهده گرفت و پدربزرگش احمد القلی است که بر بیلیک حکومت می‌کرد اما مادرش حجة‌الشریفه الجزائری‌الاصل از خاندان ابن‌قنا یکی از بزرگ‌ترین شیوخ اعراب صحرایی بود.

احمد بای استراتژی دقیقی را اتخاذ کرد که به او امکان داد مقاومت در برابر فرانسوی‌ها را سازماندهی کند. او خود را با مردانی باتجربه و نفوذ در محافل مردمی از قبایل و خانواده‌های باستانی احاطه کرد تا پایتخت خود، قسنطینه را مستحکم کند. سنگرها و پادگان‌های فراوان ساخت و دستور داد یک ارتش منظم و منسجم متشکل از افراد زبده برای مقاومت استخدام کنند. او سپس قدرت را دوباره سازماندهی کرد و خود را به‌ عنوان پاشا و جانشین دای حسین منصوب کرد.

گفتنی است که او پس از جنگِ فراوان با فرانسوی‌ها، در آخر پس از محاصرهٔ او در قلعه‌ای بین بسکره و کوه‌های اوراس، به‌ دلیل عدم‌ امکان مقاومت این‌ بار تسلیم شد و در حصر خانگی ماند تا اینکه در شرایط مرموز درگذشت، زیرا یک سند نشان می‌دهد که در سال  ۱۸۵۱ میلادی توسط فرانسوی‌ها مسموم شد. قبر وی در داخل قبرستان سیدی عبدالرحمن الثعالبی در الجزیره قرار دارد.