ناآرامی ها در شهر بیشکک پایتخت قرقیزستان پس از اعلام نتایج انتخابات پارلمانی در تاریخ ۴ اکتبر سال ۲۰۲۰ دوباره آغاز شده است. ۱۲ حزب از ۱۶ حزب شرکت کننده نتایج انتخابات را رد کردند. رهبران احزاب بازنده هواداران خود را برای برگزاری میتینگ و تجمعات مسالمت آمیز فراخواند؛ تجمعاتی که البته نهایتا به بروز درگیری های گسترده بین تظاهرکنندگان و پلیس انجامید. بخشی از  نارضایتی مردم  ریشه در این واقعیت داشت که مسئولان برگزاری انتخابات  قانون را نقض کرده و به خرید رای مردم پرداخته اند.

بدنبال بروز درگیری ها و ناآرامی ها؛ مسئولان امنیتی و انتظامی از نیروها و جریان های سیاسی خواستند خواسته ها و مطالبات خود را در بستر حقوقی و قانونی پیگیری نموده و اجازه دهند اوضاع به حالت عادی خود بازگردد. در حال حاضر در قرقیزستان سورونبای جئین بیک اف رئیس جمهور و پارلمان کشور مشورعیت دارند، اما جهت حل و فصل مسائل و مشکلات و وضعیت فعلی در کشور تصمیمات قابل توجهی اتخاذ نکرده اند. بدنبال بروز ناارامی ها؛ وضعیت فوق العاده در شهر بیشکک تا ۲۱ اکتبر سال جاری برقرار شده است. به منظور ایجاد پاسگاه ها، مقابله با ناآرامی ها و تامین نظم و حفاظت از جان و مال مردم؛ رئیس جمهور دستور ورود ارتش با تجهیرات نظامی به بیشکک را صادر کرده است.

بحران های سیاسی و آشفتگی های اجتماعی به طور منظم در قرقیزستان رخ می دهد. به گزارش بانک جهانی، تولید ناخالص داخلی قرقیزستان در سال ۱۹۹۹ میلادی دو برابر کاهش یافته و ۱.۲ میلیارد دلار را تشکیل می داد، در حالی که در اوایل دوره عسگر آقایف (نخستین رئیس جمهور قرقیزستان) در سال ۱۹۹۱ میلادی ۲.۶ میلیارد دلار بود. در سال ۲۰۰۵ میلادی حدود ۴۶ درصد جمعیت قرقیزستان زیر خط فقر زندگی می کردند. سیاستمداران قرقیز تلاش ها و اقداماتی را برای بهبود اوضاع از جمله با حمایت کشورهای اهدا کننده و سازمان های بین المللی انجام دادند ولی به خاطر مدیریت ناکارآمد ؛ فساد و بی کفایتی مسئولان اهداف مذکور محقق و اجرایی نشد.

ناآرامی ها؛ اعتراضات وتجمعات ناشی از سطح پایین زندگی، افزایش قیمت محصولات، وجود انبوهی از مشکلات اقتصادی و اجتماعی، وقایع سیاسی داخلی، تشدید مشکلات بین قومی دراین کشور کوچک آسیای مرکزی به طور منظم شعله ور می شود.

 در ماه مارس سال ۲۰۰۵ میلادی اعتراضات مردم که پس از انتخابات پارلمانی آغاز شده بود؛ منجر به برکناری عسگر آقایف رئیس جمهور و رسیدن کورمان بیک باکی یف بر مسند قدرت شد. تحولاتی که از آن به عنوان "انقلاب لاله" نامگذاری شده است.

در ماه آوریل سال ۲۰۱۰ میلادی دستگیری و بازداشت رهبران مخالف توسط دولت منجر به اعتراضات و انقلاب جدید در کشور شد که اغلب به آن "انقلاب رنگی" می گویند.  باکی یف کشور را ترک و به بلاروس فرار کرد و دولت موقت به ریاست رزا آتونبایوا رهبر مخالفان تشکیل شد.

المازبیک آتامبایف رئیس جمهور سابق کشور در مرکز حوادث پاییز سال ۲۰۲۰ میلادی قرار گرفت. پسرش سیدبیک آتامبایف رئیس یکی از احزاب بازنده در انتخابات پارلمانی ۴ اکتبر است. مصونیت سیاسی المازبیک آتامبایف رئیس جمهور سابق قرقیزستان در سال ۲۰۱۹ میلادی از او سلب گردید.  دادستان کل کشور او را به فساد؛ سوء استفاده از قدرت و اقدامات غیر قانونی در دوره ریاست جمهوری متهم و نهایتا آتامبایف از سوی دادگاه  به بیش از ۱۱ سال زندان محکوم گردید.

در تاریخ ۶ اکتبر سال ۲۰۲۰ میلادی پس از برور نارامی ها و مذاکرات  بین گروه های معترضان با رئیس کمیته دولتی امنیت ملی؛ آتامبایف رئیس جمهور سابق بهمراه تنی چند از سیاستمداران بازداشتی از زندان آزاد شدند. المازبیک آتامبایف اندکی پس از آزادی از زندان؛ باسخنرانی در جمع هواداران خود از دور جدید  ناآرامی های قرقیزستان به عنوان "انقلاب سوم" نام برده است. بدنبال این اتفاقات و در حالیکه هرج و مرج و ناآرامیخا بیشکک را فراگرفته بود ؛ کمیسیون مرکزی انتخابات؛  نتایج انتخابات پارلمانی را لغو و از برگزاری انتخابات جدید در آینده نزدیک خبر داد. اینکه انتخابات جدید چگونه برگزار خواهد شد، کدام احزاب سیاسی و چه کسانی  در آن شرکت خواهند کرد ، فعلا  در هاله ی از ابهام قرار دارد.

در اینفوگرافی ذیل سیر حوادث ؛ ناآرامی ها و اعتراضات مردمی ۲۰ سال اخیر در جمهوری قرقیزستان درج شده است:

منبع :

https://aif.ru/politics/world/narodnye_volneniya_protesty_i_revolyucii_v_kirgizii_infografika