این مقاله مروری مفصل از تشدید درگیری در غرب آسیا در طول سالهای ۲۰۲۳-۲۰۲۴ ارائه میکند و بر آوارگیهای جمعی و بحرانهای بشردوستانه ناشی از آن تأکید میکند. نویسندگان استدلال میکنند که درگیریهای جاری، بهویژه بین اسرائیل و حماس، حزبالله و دیگر بازیگران در منطقه، میلیونها نفر را آواره کرده و باعث بیثباتی طولانیمدت شده است.
این مقاله بر پیامدهای بشردوستانه شدید درگیری های جاری، به ویژه در زمینه آوارگی تأکید می کند. دیدگاه علمی نویسندگان در مورد مهاجرت، یک لنز حیاتی برای درک اثرات بلندمدت این جابجایی ها، از جمله خطر بی ثبات کردن بیشتر منطقه، ارائه می دهد. پیچیدگی ژئوپلیتیک، به ویژه نگرانیهای امنیتی اسرائیل و نقش بازیگران بینالمللی مانند ایالات متحده، لایههایی به تأثیر انسانی درگیری میافزاید.
بدون آتشبس و کاهش محدودیتهای مرزی، جمعیت آواره، بهویژه در غزه، با آیندهای تیره و تار و امید چندانی به امنیت یا بازسازی روبرو هستند.
زمینه تاریخی: نویسندگان این موج جدید آوارگی را به تاریخ گسترده تر مهاجرت های اجباری در خاورمیانه، از آوارگی فلسطینی ها در سال ۱۹۴۸ تا جنگ داخلی سوریه پس از سال ۲۰۱۱، مرتبط می کنند. این لایههای چندگانه آوارگی سیستمهای بشردوستانه را تحت فشار قرار داده است.
آوارگی در غزه: نزدیک به ۲ میلیون فلسطینی به دلیل بمباران های اسرائیل مجبور به ترک خانه های خود شده اند و تقریباً همه آوارگان داخلی قادر به ترک غزه نیستند. محاصره و ادامه عملیات نظامی باعث تشدید بحران بشردوستانه شده و دسترسی محدود به غذا، سرپناه و مراقبت های پزشکی وجود دارد.
آوارگی در لبنان: درگیری بین اسرائیل و حزب الله لبنان نیز باعث آوارگی گسترده شده است. بیش از یک میلیون لبنانی به همراه کارگران مهاجر و پناهندگان سوری آواره شده اند. حدود ۲۳۰۰۰۰ نفر به سوریه گریخته اند که ماهیت گسترده بحران را در آن سوی مرزها برجسته می کند.
غیرنظامیان به عنوان قربانیان اولیه: مانند درگیری های قبلی، غیرنظامیان بار سنگین جنگ را متحمل می شوند، با آوارگی اجباری، عدم دسترسی به خدمات اولیه و مرگ مواجه هستند. نویسندگان خواهان توقف فوری خصومت ها و آتش بس پایدار هستند تا به جمعیت های آواره اجازه دهد تا زندگی خود را بازسازی کنند.
بدتر شدن وضعیت بشردوستانه: کارکنان کمک های بشردوستانه برای دسترسی به جمعیت های آواره با چالش های قابل توجهی روبرو هستند، زیرا اسرائیل حملات خود به مکان های غیرنظامی و بشردوستانه را با استناد به استفاده از آنها توسط حماس توجیه می کند. این منجر به افزایش تلفات در میان کارگران سازمان ملل و محدودیتهای بیشتر در ارسال کمک شده است.
در پایان، نویسندگان، بر ضرورت تلاشهای دیپلماتیک و مداخلات بشردوستانه برای جلوگیری از تشدید و آوارگی بیشتر تاکید میکند.
#حسنعلی_ذکریایی
منبع: https://thewire.in/world/west-asia-middle-east-october-۷
نظر شما