درآمد، ترس، عصبانیت، دنیای من فرو ریخت؛ این چنین است که برخی از دختران در صربستان احساس خود را هنگام تبدیل شدن به قربانیان خشونت جنسی دیجیتالی توصیف کردند.

با پیشرفت های تکنولوژیکی، این نوع خشونت هر ساله شکل های جدیدی به خود می گیرد. قربانیان گزارش می دهند که در معرض نظرات جنسی، آزار و اذیت جنسی، پورنوگرافی انتقام جویانه، باج خواهی برای ارسال عکس ها یا فیلم های صریح، ضبط و عکاسی مخفیانه قرار گرفته اند. وسنا ایلیچ، روانشناس، به بی‌بی‌سی صربستان می‌گوید: «ویژگی خشونت جنسی دیجیتال این است که می‌تواند به سرعت گسترش یابد، به تعداد زیادی از مردم برسد، و نمی‌تواند ناپدید شود.

بر اساس یک نظرسنجی در سال ۲۰۲۰ توسط "Mogu da neću" بیش از نیمی از دختران ۱۴ تا ۱۹ ساله در معرض نظرات وسوسه‌انگیز جنسی قرار گرفته‌اند، ۹ درصد عکس‌ها یا ویدیوهای خصوصی که به اشتراک گذاشته‌اند به صورت عمومی منتشر شده‌اند و ۸درصد مورد باج‌گیری جنسی قرار گرفته‌اند.

ملیتا رانجلوویچ، معلم آموزش و پرورش، می‌گوید: «هر سال، اشکال جدیدی از خشونت جنسی در اینترنت ظاهر می‌شود که ما حتی نمی‌توانستیم تصور کنیم.

تانیا ایگناتوویچ و مارینا ایلش در دانشگاه خود می نویسند که مدارس موظفند هر زمان که دانش آموزان در معرض هر نوع خشونتی قرار می گیرند پاسخ دهند، اما معلمان می گویند که کمترین چیز را در مورد خشونت جنسی دیجیتالی می دانند و قربانیان به ندرت مدرسه را به عنوان اولین مکان برای گزارش آن انتخاب می کنند. معلم مارینا ویدویویچ می‌گوید."کاغذ من می ترسم" بسیاری از موارد هرگز به دست معلمان نمی رسد. وقتی این اتفاق می‌افتد، بچه‌ها و والدین به ندرت به مدرسه مراجعه می‌کنند زیرا برای حل این مشکل به مدرسه اعتماد ندارند.»

وسنا ایلیچ که در دبیرستانی در پاراچین کار می کند، اشاره می کند که اکثر دانش آموزان ابتدا برای کمک به همسالان خود، سپس به والدین خود و تنها پس از آن به کارکنان مدرسه مراجعه می کنند. او می‌گوید که هر ساله با چندین مورد خشونت جنسی دیجیتالی مواجه می‌شود و سه بار با دخترانی که قربانی پورنوگرافی انتقامی شده‌اند کار کرده است.یک دانش آموز به دلیل اینکه نمی توانست فشار همسالان را تحمل کند، مدرسه را رها کرد.

ایلیچ به بی‌بی‌سی می‌گوید: «پژواک چنین رویدادهایی باقی می‌ماند، به سرعت گسترش می‌یابد، و فرد در کل جامعه برچسب می‌خورد، که تحمل آن سخت است».

او توضیح می‌دهد که قربانیانی که مورد تمسخر و تحقیر قرار می‌گیرند، به سختی بهبود می‌یابند و زمان زیادی طول می‌کشد تا اعتماد به نفس خود را بازیابند. پورنوگرافی انتقامی شامل به اشتراک گذاری محتوای جنسی صریح بدون رضایت همه کسانی است که در فیلم ها یا عکس ها هستند. سازمان‌های بین‌المللی که به قربانیان کمک می‌کنند تعداد فزاینده‌ای از موارد پورنوگرافی انتقام‌جویانه را گزارش می کنند و در صربستان، چندین گروه تلگرامی با ده‌ها هزار عضو کشف شده‌اند که در آن‌ها عکس‌های زنان و حتی کودکان به اشتراک گذاشته می‌شد. اطلاعات مربوط به موارد ثبت شده پورنوگرافی انتقام جویانه در میان کودکان مدرسه ای در دسترس عموم نیست.

با این حال، نظرسنجی سال ۲۰۲۰ که توسط ایگناتوویچ و ایلیچ ذکر شد نشان می‌دهد که معلمان از موقعیت‌هایی آگاه هستند که پسران بدون رضایت آنها ویدیوهای دختران را به اشتراک می‌گذارند، از عکس‌ها برای ایجاد محتوای مستهجن استفاده می‌کنند یا از آنها برای ارسال فیلم‌های جنسی باج‌گیری می‌کنند. وسنا ایلیچ توضیح می دهد که وقتی خشونت رخ می دهد، وظیفه مدرسه این است که هم با قربانی و هم با مجرم کار کند.

"معلمان بخشی از جامعه هستند"

مارینا ویدویویچ در یک مدرسه ابتدایی در بلگراد کار می کند و معتقد است که اشکال خاصی از خشونت به بخشی از زندگی روزمره تبدیل شده است. او می‌گوید: «وقتی که عمدتاً دختران، نظرات جنسی، توهین‌آمیز یا خشونت‌آمیز را در رسانه‌های اجتماعی دریافت می‌کنند، دیگر حتی توجه نمی‌کنند. اگرچه او از کلاس پنجم تا هشتم به کودکان آموزش می دهد، اما می گوید که دو بار با اشکال جدی تر سوء استفاده مواجه شده است، زمانی که فیلم ها و عکس های صریح به اشتراک گذاشته شده است.

چنین محتوایی به سرعت پخش می شود و مانند آب راه خود را پیدا می کند، بنابراین والدین، کودکان و معلمان به زودی متوجه می شوند که چه اتفاقی افتاده است.او معتقد است با وجود پروتکل‌های موجود، معلمان همیشه نمی‌دانند چگونه عمل کنند. تانیا ایگناتوویچ، مدیر مرکز زنان خودمختار توضیح می‌دهد که معلمان به پروتکلی برای حمایت از کودکان در برابر خشونت و غفلت دسترسی دارند که همه اشکال خشونت را پوشش می‌دهد. این سازمان غیردولتی در سال ۲۰۲۰ تحقیقاتی را در مورد خشونت مبتنی بر جنسیت در اینترنت در بین دانش آموزان دبیرستانی انجام داد. این پروتکل همچنین در مورد خشونتی که کودکان در داخل و خارج از مدرسه تجربه می‌کنند نیز اعمال می‌شود و اشکال مختلف خشونت و رویه‌هایی را که باید برای هر یک از آنها دنبال شود، تشریح می‌کند. «وقتی با معلمان کار می‌کردیم، متوجه شدیم که بیشتر آنها با پروتکل آشنا هستند، اما عده‌ای هم بودند که حتی آن را نخوانده بودند.

نویسنده:  Snezana Rakic

منبع:    https://www.serbianmonitor.com/en/digital-sexual-violence-in-serbia/

۱۴۰۳/۰۷/۲۶