تحلیل دسوزا فراتر از خوش بینی متعارف پیرامون سود جمعیتی هند(پتانسیل اقتصادی ناشی از جمعیت بزرگ و جوان) برای بررسی مسائل عمیق تر ساختاری که جوانان را در ابعاد اجتماعی-اقتصادی، فرهنگی و سیاسی تحت تاثیر قرار می دهد، حرکت می کند.

دسوزا به سود جمعیتی و پتانسیل تحقق نیافته اشاره می کند و می نویسد که جوانان هند (۱۵ تا ۲۹ ساله) ۳۴۵ میلیون نفر را شامل می شوند که بیشتر از جمعیت ایالات متحده است. این جمعیت اغلب به عنوان یک دارایی حیاتی در پیشبرد رشد اقتصادی هند در نظر گرفته می شود. سیاستگذاران بر نقش جوانان در گسترش نیروی کار، افزایش پس‌انداز، افزایش سرمایه انسانی و رونق اقتصادی تاکید دارند. با این حال، دسوزا این خوش بینی را نقد می کند و اشاره می کند که مزایای بالقوه سود جمعیتی مشروط به اجرای موثر سیاست است. ابتکاراتی مانند Skill India که برای مهارت قدرت جوانان طراحی شده است، ممکن است نتایج مورد انتظار را ارائه نکند. او در مورد اینکه آیا این برنامه ها نیازهای ساختاری بازار کار را برآورده می کنند یا صرفاً شعارهای لفاظی هستند، تردید ایجاد می کند.

دسوزا می نویسد که در سال ۲۰۰۶ کتابی با عنوان «جوانان هندی در جهان در حال تغییر: نگرش ها و ادراکات[۱] » منتشر شد. این کتاب بر اساس اولین نظرسنجی انجام شده در هند از ۵۰۰۰ جوان از سراسر کشور در مورد بسیاری از جنبه‌های مختلف زندگی آنها، از خانواده و شبکه‌های اجتماعی گرفته تا اوقات فراغت و سبک زندگی، اعتماد و حلقه‌های تعلق و نگرانی‌ها و آرزوهایشان بود. حتی نظرات آنها را در مورد سیاست و دموکراسی در هند و جایگاه ملت در جهان بزرگتر برانگیختیم. این یک نظرسنجی جامعی بود که بینش‌های ارزشمندی در مورد اینکه چگونه جوانان هندی، از همه طبقات، جنسیت، کاست، تحصیلات و محل زندگی، در دنیایی در حال تغییر قرار گرفتند، به دست می‌داد. نتایج هم مورد انتظار و هم غیرمنتظره بود. اگرچه عمدتاً یک نظرسنجی بود. اما، مطالعه را با بینش‌های مردم‌شناختی و جامعه‌شناختی برگرفته از برخی از مطالعات موردی که سفارش داده شده بود، گسترش یافت.

دسوزا واقعیت های جوانی در سال ۲۰۰۶ با زمان حال را مقایسه می کند و نشان می دهد که چقدر چشم انداز به دلیل فناوری دیجیتال تغییر کرده است. گوشی‌های هوشمند، رسانه‌های اجتماعی و پلت‌فرم‌های اینترنتی در زندگی جوانان هندی نقش محوری دارند و عقاید، آرزوها و حتی مشارکت سیاسی آنها را شکل می‌دهند. عصر دیجیتال هم فرصت ها و هم چالش ها را به همراه دارد. از یک سو، جوانان بیش از هر زمان دیگری به هم پیوسته و در معرض روندها و ایده های جهانی هستند و از سوی دیگر، سیل پیام‌های مصرف‌گرایانه و آرمان‌های سبک زندگی که اغلب بر اساس آرمان‌های غربی شکل می‌گیرد، تنش‌های فرهنگی ایجاد می‌کند. این تأثیرات جدید ارزش‌های سنتی را مختل می‌کند و بین آرزوهای جهانی‌شده برخی و واقعیت‌های زندگی‌شده برخی دیگر، شکاف ایجاد می‌کند.

۳. گونه شناسی جوانان هندی:

دسوزا به گونه شناسی جوانان هندی و گروه های متنوع و مسیرهای واگرا اشاره می کند. او از یک گونه‌شناسی جامعه‌شناختی برای دسته‌بندی جوانان هند بر اساس نگرانی‌های اصلی آنها، به ویژه امنیت معیشتی استفاده می‌کند. این گونه‌شناسی تنوع تجربیات را در میان جوانان هندی نشان می‌دهد و استراتژی‌های مختلفی را که برای عبور از چالش‌های زندگی معاصر به کار می‌گیرند، برجسته می‌کند.

او گونه شناسی جوانان هندی را بر اساس نگرانی های اصلی آنها، به ویژه امنیت معیشتی، توسعه می دهد و در گروه‌های مختلف دسته‌بندی می‌کند که عبارتند از:

• جویندگان کار:

جوانان، عمدتاً از زمینه های مالی آسیب پذیر، به دنبال اشتغال پایدار دولتی هستند. با وجود طرح‌های کوتاه‌مدت مانند Agnipath، تقاضا برای موقعیت‌ها در بخش دفاعی این امر را نشان می‌دهد. این گروه نمادی از ناامیدی برای ثبات اقتصادی است.   

• مهاجران:

بخش قابل توجهی از جوانان(چه در داخل و چه در خارج هند) در جستجوی فرصت های بهتر برای مهاجرت هستند. این مهاجران داخلی، به ویژه از ایالت های شمالی فقیرتر، به دنبال شغل در ایالت های جنوبی مرفه تر هستند. مهاجران خارجی اغلب برای رسیدن به اروپا یا آمریکای شمالی سفرهای پرمخاطره ای را انجام می دهند که نشان دهنده وضعیت نامطمئن آنها و میزان تمایل آنها برای کسب معیشت بهتر است.

• کارگران اقتصاد گیگ:

با افزایش اقتصاد گیگ، بسیاری از جوانان به پلتفرم های مبتنی بر اپلیکیشن مانند Zomato، Swiggy و Uber روی آورده اند. در حالی که این مشاغل، درآمد فوری را فراهم می کنند، اما امنیت یا ثبات درازمدت کمی بدون هیچ گونه حمایت یا مزیت قانونی را ارائه می دهند. دسوزا کارگران گیگ را به عنوان «کارگران وابسته جدید» عصر دیجیتال توصیف می کند که منعکس کننده ماهیت استثمارگرانه این مشاغل است.

Bhakts و Vigilantes: در سوی دیگر این طیف، جوانانی هستند که توسط سیاست جمعی و هوشیاری فرهنگی هدایت می شوند. ظهور این گروه ها نشان دهنده افزایش سیاسی شدن مذهب و نفرت است که اغلب توسط سیاست های تفرقه افکنانه دولت حمایت می شود.

• عشایر دیجیتال و جهان وطنان:

این گروه، جوانان با تحصیلات و مهارت های عالی هستند. این گروه کوچک و نخبه از راه دور در مشاغل مبتنی بر فناوری کار می کنند و از مزایای اقتصاد دیجیتال بهره می برند. آنها، همراه با کیهان(جوانان جهان وطنی که بر روندها و مصرف جهانی متمرکز شده اند) جریان سازان فرهنگی هستند اما از نظر اقتصادی و اجتماعی دارای امتیاز هستند. این عشایر دیجیتال اغلب از پیشینه‌های ممتازتری می‌آیند. جهان وطنان عمیقاً تحت تأثیر روندهای جهانی در مد، فرهنگ و سبک زندگی هستند. در حالی که این گروه کوچک هستند، تأثیر نامتناسبی بر فرهنگ هندی دارند، روندها را شکل می دهند و هنجارهای اجتماعی را تنظیم می کنند.

یکی از نگران کننده ترین جنبه های تحلیل دسوزا، «ظهور سیاست جمعی» است که به نظر او به شدت به بافت اجتماعی کثرت گرای هند آسیب می رساند. باکت ها، که اغلب توسط رهبران سیاسی جسور می شوند، درگیر هوشیاری و گسترش نفرت جمعی، به ویژه اقلیت ها هستند. دسوزا هشدار می دهد که این روند می تواند پیامدهای منفی بلندمدتی برای وحدت و دموکراسی کشور داشته باشد. او با چشم‌انداز سیاسی اسرائیل در دوران نتانیاهو که در آن سیاست تفرقه‌انگیز شکاف‌های اجتماعی عمیقی ایجاد کرده است، مقایسه می‌کند. در هند، باکت ها، از طریق ایدئولوژی و اقدامات اشتراکی خود، تهدید می کنند که ماهیت سکولار و کثرت گرای کشور را تضعیف می کنند و نگرانی ها را در مورد آینده دموکراسی آن افزایش می دهند.

مقاله دسوزا به عنوان یک بازتاب انتقادی در مورد وضعیت جوانان هند عمل می کند. در حالی که سود جمعیتی، پتانسیل قابل توجهی را ارائه می دهد، واقعیت های موجود(ناامنی شغلی، مهاجرت، استثمار در اقتصاد گیگ و ظهور کمونالیسم) تصویر پیچیده تری را ترسیم می کنند. عصر دیجیتال این چالش ها را تشدید کرده و فرصت های جدید و شکاف های اجتماعی عمیقی را ایجاد کرده است.

دسوزا درگیری بین جهان وطنان و باکت ها(وفاداران جمعی) را به عنوان یک مبارزه فرهنگی مرکزی در هند معاصر چارچوب می دهد. جهان وطنان هندی مدرن و جهانی شده را نشان می‌دهد که به بیرون نگاه می‌کند و با تمایلات مصرف و سبک زندگی هدایت می‌شوند. در مقابل، باکت ها هندی درونگراتر و بومی گرا را نشان می دهند که ریشه در هویت جمعی و محافظه کاری فرهنگی دارد. در حالی که این دو گروه در حال حاضر همزیستی می کنند، دسوزا پیشنهاد می کند که رقابت آنها اجتناب ناپذیر است و آینده هند را مشخص خواهد کرد. سیاست نفرت و طرد باکت ها در کوتاه مدت یک تهدید جدی برای انسجام اجتماعی هند به شمار می رود.

دسوزا به این موضوع می پردازد که چگونه دنیای دیجیتال، تحت سلطه مدرنیته غربی، جوانان هندی را با پیام هایی در مورد مصرف، سبک و آرزو اشباع می کند.

اگرچه دسوزا به پیروزی نهایی مدرنیته خوشبین است، اما نگرانی عمیق خود را در مورد آینده نزدیک ابراز می کند. ظهور سیاست جمعی و هوشیاری فرهنگی که با نفرت و اطلاعات نادرست تقویت می‌شود، تهدیدی واقعی برای بافت اجتماعی هند است. این «زهر» نفرت، همانطور که او آن را می نامد، می تواند قبل از اینکه جوانان هند به طور کامل از امکانات جهانی شده و مدرن استقبال کنند، آسیب قابل توجهی به بار آورد.

تحلیل دسوزا بر ماهیت چندوجهی برآمدگی جوانان هند تاکید می کند. در حالی که سود جمعیتی فرصتی را ارائه می دهد، واقعیت های ناامنی شغلی، شکاف دیجیتالی و نفوذ فزاینده فرهنگ مصرف کننده جهانی و سیاست های جمعی چشم انداز پیچیده ای را ایجاد می کند. در نهایت، او پیشنهاد می کند که مدرنیته ممکن است غالب شود، اما مسیر مملو از چالش هایی است که می تواند در کوتاه مدت به بافت اجتماعی متنوع هند آسیب برساند.

آینده هند، همانطور که دسوزا آن را می بیند، به این بستگی دارد که آیا این کشور می تواند این دوره پرتلاطم را بدون تسلیم شدن در برابر نیروهای نفرت طی کند. امید نهایی او این است که روح مدرنیته و کثرت گرایی در نهایت پیروز شود و به هند اجازه دهد تا پتانسیل کامل جمعیت جوان خود را به فعلیت برساند.

#ح / ذ 

منبع:

https://frontline.thehindu.com/economy/indian-youth-jobs-demographic-dividend-digital-era-gig-economy-bjp-social-media-influencers-migration-skill/article۶۸۷۳۵۹۵۵.ece