قلعه المینا در غنا؛ ترکیب هنر معماری و میراث استعمار

پیش تر به این موضوع پرداخته شد که کشور غنا در غرب آفریقا یکی از اصلی ترین مسیرهای ترانزیت برده به آمریکا بوده است. این موضوع سبب شده بود که در سواحل دریایی کشور غنا، قلعه هایی ساخته شود که در دوران تاریک برده داری، اصلی ترین کارویژه آنها، نگهداری و سپس انتقال سیاه پوستان آفریقایی به عنوان برده به آمریکا بوده است. در یکی از گزارش های پیشین، به قلعه کیپ کست و تاثیر مثبت امروزین آن بر تقویت انسجام هویتی و فرهنگی کشور غنا پرداخته شد. در یادداشت پیش رو به قلعه المینا ، پرداخته می شود که یک ویژگی متمایز دیگر نیز دارد؛ هنر معماری.

پیش­تر به این موضوع پرداخته شد که کشور غنا در غرب آفریقا یکی از اصلی­ترین مسیرهای ترانزیت برده به آمریکا بوده است. این موضوع سبب شده بود که در سواحل دریایی کشور غنا، قلعه­هایی ساخته شود که در دوران تاریک برده­داری، اصلی­ترین کارویژه آنها، نگهداری و سپس انتقال سیاه­پوستان آفریقایی به عنوان برده به آمریکا بوده است.  در یکی از گزارش­های پیشین، به قلعه کیپ­ کست و تاثیر مثبت امروزین آن بر تقویت انسجام هویتی و فرهنگی کشور غنا پرداخته شد.  در یادداشت پیش رو به قلعه المینا[1]، پرداخته می­شود که یک ویژگی متمایز دیگر نیز دارد؛ هنر معماری.

 مشابه قلعه کیپ‌کست، قلعه المینا در سواحل غربی غنا واقع شده است. این قلعه به عنوان یک مکان تاریخی و فرهنگی مهم، با میراث تجارت برده، پیوند عمیقی دارد. قلعه المینا که به طور رسمی با نام "کاستلو د سان جورژه دا مینا[2]"  شناخته می‌شود، در سال ۱۴۸۲ توسط تاجران پرتغالی ساخته شد. اهمیت تاریخی قلعه المینا در این است که اولین پایگاه تجاری اروپا در زیرصحرای آفریقا بود که به مثابه یک مرکز حیاتی برای تجارت طلا عمل می­کرد.

پس از اینکه هلندی‌ها در سال ۱۶۳۷ کنترل قلعه را به دست آوردند، قلعه المینا از یک پایگاه تجاری طلا به یک مرکز اصلی برای تجارت برده‌ در اقیانوس اطلس تبدیل شد. هلندی‌ها از المینا به عنوان محلی برای نگهداری برده­های آفریقایی‌های، پیش  از انتقال اجباری آنها به آمریکا، استفاده می­کردند. طبق برآوردها، تخمین زده می‌شود که در قرن ۱۸، حدود ۳۰,۰۰۰ برده هر ساله از طریق "دروازه بدون بازگشت" المینا به آمریکا انتقال داده شده­اند.

در ادامه و در سال ۱۸۷۲، کنترل قلعه المینا به بریتانیایی‌ها منتقل شد. در دوره سلطه بریتانیا بر قلعه که تا زمان استقلال غنا در سال ۱۹۵۷، ادامه داشت، برده­داری منسوخ شد اما آثار و پیامدهای آن برای جامعه غنا در دهه­های بعد نیز ادامه داشت و چه بسا در سده­های بعد نیز آثار آن ادامه پیدا کند.

علاوه بر ارزش تاریخی قلعه المینا و نقش آن در دوران برده­داری، باید این قلعه را حیث معماری نیز مورد توجه قرار داد. از حیث معماری، قلعه المینا شامل ترکیبی از سبک‌های معماری پرتغالی با دیوارهای مستحکم و حیاط‌های بزرگ است. همچنین یکی از ویژگی‌های کلیدی قلعه،  برج‌هایی است که نقاط دیدی برای نظارت بر کشتی‌های در حال ورود به ساحل غنا را فراهم می‌آورد. علاوه بر این، قلعه در بر دارنده اتاق‌های است که توسط تاجران اروپایی استفاده می‌شدند.  در کنار این، قلعه در درون خود اتاق­ها و  سیاهچاله‌هایی تدارک دیده بود که به مثابه سلول­های انفرادی برای برده­های سیاه پوست به شمار می­رفتند. هنر معماری قلعه در این بود که محل زیست همزمان برده­های آماده اعزام و نیز تجار اروپایی برده بود.  برخلاف اتاق­های تجملی تجار اروپایی، سیاهچاله‌ها و سلول­های انفرادی بردگان، شرایط  بهداشتی لازم را نداشتند که خود واقعیت وحشتناک زندگی زندانیان را نشان می‌داد. به طور کلی، معماری قلعه نه تنها در جهت  اهداف نظامی طراحی شده بود بلکه همچنین  نماد تسلط کشورهای اروپایی‌ها بر سرزمین‌های آفریقایی در دوران استعمار نیز محسوب می‌شود. در واقع، این قلعه نشانه‌ای از تاریخ پیچیده استعمار اروپایی در غرب آفریقا و یادآور جنایات تجارت برده می‌باشد.

به این خاطر است که قلعه بخشی حیاتی از میراث فرهنگی غنا است و هر ساله گردشگران زیادی را جذب خود می‌کند؛ از جمله بسیاری از آمریکایی‌های آفریقایی‌تبار که به دنبال برقراری ارتباط با ریشه‌های اجدادی خود هستند. اهمیت فرهنگی، تاریخی و معماری قلعه المینا سبب شده که این قلعه توسط یونسکو به عنوان میراث جهانی ثبت شود. به این خاطر است که امروزه، قلعه المینا به عنوان یک موزه عمل می‌کند که بازدیدکنندگان را درباره گذشته تاریک آن و نیز دوران برده‌داری آموزش می‌دهد و آگاه می­کند. برای مثال، تورهای راهنما، بازدیدکنندگان را  به مکان‌های مهمی مانند "دروازه بدون بازگشت" می­برند که نماد خروج نهایی بسیاری از سیاه­پوستان آفریقایی‌های به عنوان برده، می­باشد. علاوه بر بعد آموزشی،  اقتصاد محلی نیز به شدت به گردشگری مرتبط با این مکان تاریخی مهم گره خورده است.

در پایان باید گفت که برای مردم غنا، قلعه المینا بیشتر از یک ساختمان تاریخی است؛ این قلعه بخشی مهم از هویت فرهنگی غنا را تجسم می‌کند و یادآور دوران برده‌داری از یک سو و تاب‌آوری افرادی است که از سوی دیگر تحت تأثیر آن قرار گرفتند. قلعه المینا با  کمک به حفظ تاریخ مردم غنا از طریق آموزش و گردشگری، نقش اساسی در درک گذشته غنا و شکل‌دهی به روایت فرهنگی امروز آن دارد. مردم غنا از طریق این قلعه و مکان های تاریخی مشابه یاد می گیرند که اجداد آنها چه درد و رنج هایی را متحمل شده اند تا یک واحد سیاسی – اجتماعی به عنوان کشور غنا حیات پیدا کرده است.  این یادگیری انسجام اجتماعی آنها را تقویت کرده و هویت ملی و غنایی را میان آنها عمق بخشیده است. آنها با یادگیری تاریخ گذشته خود، همواره روبه جلو حرکت کرده اند.

منابع:

https://www.blackpast.org/global-african-history/cape-coast-castle

https://www.britannica.com/place/Elmina-Castle

https://visitghana.com/attractions/elmina-castle/

 

[1] . Elmina Castle

[2] . Castelo de São Jorge da Mina

کد خبر 22413

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
5 + 5 =