اِدیل بایسالوف، معاون رئیس کابینه وزیران قرقیزستان، در مصاحبه با خبرگزاری «آزاتیق» به سوالاتی در مورد سیاست مالیاتی دولت، نگرانی‌ها در مورد وضعیت آزادی بیان در کشور، ابراز عقیده شهروندان و سایر موضوعات پاسخ داد.
آزاتیق: به نظر شما، کابینه وزیران در سال 2024 چه نتایجی به دست آورد؟
بایسالوف: به نظر من و خود مردم، در سه سال اخیر امید پیدا شده است. نتایج سال‌های 2022 و 2023 بسیار خوب بود، اگرچه برخی از منتقدان استدلال کردند که این یک "اثر پس از کووید" بود. من می‌توانم با مسئولیت کامل بگویم که رشد اقتصادی 9 درصدی در قرقیزستان طی سه سال گذشته نتیجه‌ای است که هیچ کشور دیگری تاکنون به آن دست نیافته است. ما، مردم قرقیزستان، می‌توانیم بدون شوخی بگوییم که در 30 سال گذشته چنین توسعه‌ای رخ نداده است.
آزاتیق: در اواخر سال انتقادات زیادی در مورد مالیات وجود داشت. همه اینها با استعفای رئیس دولت و دستگیری رهبری سازمان مالیاتی کشور همراه بود. رئیس جدید این اداره در خصوص بارنامه الکترونیکی نظر خود را اعلام کرد. آیا این بدان معناست که کابینه وزیران اعتراف می‌کند که سیاست مالیاتی اشتباهی را دنبال کرده است؟
بایسالوف: نه، این طور نیست. ما در ابتدا به این اصول پایبند هستیم: یکپارچگی دولت، اتحاد مردم و همه باید مالیات بپردازند. این مورد بحث نیست. ما یک سیاست مالیاتی نسبتاً ساده داریم. بارنامه الکترونیکی لغو نخواهد شد، اما شرایط و روش تجدید نظر خواهد شد. سه سال پیش، زمانی که این اسناد به تازگی معرفی شده بودند، مردم آن گزینه‌های پرداخت آنلاین را که اکنون دارند، نداشتند. اکنون، به لطف سیاست‌های دیجیتالی‌سازی، این کار آسان‌تر خواهد شد. اما نیازی به تسهیل قوانین نیست، بلکه باید برای مردم توضیح داده شود و اگر مردم همه چیز را با دقت مطالعه کنند و یاد بگیرند که چگونه این سیستم کار می‌کند، تجارت برای آنها آسان‌تر خواهد بود.
آزاتیق: سازمان‌های محلی و بین‌المللی در مورد تهدید آزادی بیان در قرقیزستان صحبت می‌کنند و به عنوان نمونه به دستگیری روزنامه‌نگاران، فعالان و وکلا اشاره می‌کنند. در پایان سال، یک زن فعال حقوق بشر شناخته شده کشور را ترک کرد... آیا آزادی بیان در جمهوری قرقیزستان محافظت می‌شود؟
بایسالوف: ما به رهبری رئیس‌جمهورمان از آن دسته مردمی هستیم که آزادی را دوست داریم، این چیزی است که ما را متمایز می‌کند، این در خون ماست. این ارزش‌ها نه از غرب و نه از سازمان ملل به ما رسیده است. به همین دلیل است که می‌گوییم «می‌توانی سر را ببری، اما زبان را نه».
رهبر کشور، برعکس، خودش علاقمند است و بارها خواسته است: خبرنگاران، فعالان عمومی، دستیاران من باشید - اگر یکی از زیردستان من دزدی کرد یا جاده‌های بی‌کیفیت ساخت، بگویید، بنویسید. او که همه چیز را نمی‌دزدد و پنهان نمی‌کند، همه را دستگیر نمی‌کند و به زندان نمی‌اندازد و ادعا نمی‌کند که «همه را خوشحال کرده است». رئیس‌جمهور صادقانه و آشکار کار می‌کند و 90 درصد مردم به او اعتماد دارند. بنابراین، در حال حاضر وضعیتی وجود ندارد که روزنامه‌نگاران یا افراد دیگری دستگیر شوند. هیچ تصویری مانند کشورهای دیگر وجود ندارد که خودشان ضعیف کار می‌کنند و همه کسانی را که می‌گویند "تو نمی‌توانی کار کنی" زندانی می‌کنند.
نکته دیگر: چنین فرآیندهایی در حال حاضر در سراسر جهان مشاهده می‌شود. به قدرت رسیدن دونالد ترامپ در ایالات متحده یک پدیده بزرگ است. امروزه همه جا درباره جوامع دموکراتیک مدرن، دولت، احزاب سیاسی، آزادی بیان بحث می‌شود. این واکنشی است علیه لیبرال‌های افراطی و کشور ما جزء لاینفک این فرآیندهای جهانی است. شاید کسی از سخنان رئیس‌جمهور در قورولتای (همایش) مردم قرقیزستان به شدت آزرده‌خاطر شده باشد. به نظر من، نباید نام عزیزه عبدالرسولوا، فعال حقوق بشر را مثال می‌زد. سازمان‌های غیردولتی میلیونر ناشناخته‌ای در قرقیزستان وجود دارند. در میان آنها کسانی هستند که میلیون‌ها دریافت می‌کنند، گزارش ارائه می‌کنند و صاحب ساختمان‌های چندطبقه هستند. و اینکه آنها نام خود را اعلام نکردند، بلکه از عزیزه عبدالرسولوا نام بردند، که از میان مردم آمده بود و زمانی از صادر جباروف رئیس‌جمهور حمایت می‌کرد، اشتباه بود.
من بعد از قورولتای بلافاصله با او تماس گرفتم و از طرف خودم و از طرف دولت عذرخواهی کردم. به او گفتم: « آبجی عزیزه، اشتباهی شد. اگر هم قرار بود این کلمات گفته بشود، نباید متوجه شما می‌شد. لطفاً ناراحت نشوید و به دل نگیرید. گاهی اوقات اطلاعات به رئیس‌جمهور می‌رسد، گاهی اوقات نه، و خود او احتمالاً متوجه نشد که سخنان او خیلی تند گفته شد. صادر جباروف هیچ دشمنی و نگرش منفی نسبت به شما ندارد. برعکس، او همیشه به ما می‌گوید: «به مردم توهین نکنید، مقاومت نکنید، همه شهروندان ما باید در وطن خود باشند».
همان اطلاعاتی که رئیس‌جمهور در قورولتای اعلام کرد، حاکی از دریافت وجوه در سال 2018 بود. از آن زمان، همه ما می‌دانیم، عزیزه عبدالرسولوا بازنشسته شده است. به همین دلیل اینجا اشتباه شد. او در کشورش در خطر نیست. برعکس، او باید در کنار خانواده‌اش به زندگی خوش در اینجا ادامه دهد. به نوبه خود، ما هر کاری که ممکن است از طریق مقامات مربوطه انجام خواهیم داد تا اطمینان حاصل کنیم که او به قرقیزستان باز می‌گردد. عزیزا عبدالرسولوا یکی از کسانی است که به او افتخار می‌کنیم. او همیشه به دنبال عدالت بود و برای آن مبارزه می‌کرد و در شرایط سخت نظر بی‌طرفانه خود را بیان می‌کرد.
آزاتیق: آیا امتیاز پایین قرقیزستان در رتبه‌بندی آزادی بیان و دستگیری روزنامه‌نگاران می‌تواند بر کابینه تأثیر بگذارد تا نظر خود را در مورد وضعیت در این زمینه تغییر دهد؟
بایسالوف: وقتی روزنامه‌نگاران جوان بازداشت شدند، من گفتم که این اقدام جهت تربیت آنهاست. وقتی فرآیندهای تاریخی بزرگی صورت می‌گیرد، چنین اتفاقاتی رخ می‌دهد و ما از آنها عبرت می‌گیریم، زیرا ما ده‌ها، اگر نگوییم صدها جوان داریم که بر اساس اصل "اگر نتوانی مشهور شوی، زمینی را بسوزان" عمل می‌کنند و برخی از آنها این کار را با هزینه خود و برخی دیگر با هزینه دیگران با این فکر که "اگر از دولت انتقاد کنم، مشهور می‌شوم" انجام می‌دهند. آنها تحصیلات ندارند و چون نتوانستند شغلی پیدا کنند، به خاطر منافعی دست به این کار می‌زنند و پول و شهرت کسب می‌کنند. برای از بین بردن این پدیده اجتماعی و همچنین برقراری نظم برای همه، این اتفاقات، یعنی دستگیری‌ها صورت می‌گیرد. مثلا جاده‌ای ساخته و مردم از آن خوشحال می‌شوند. اما یکی دوربینی را می‌گیرد، از افتادن آجر فیلم می‌گیرد و آن را با این جمله منتشر می‌کند: بد ساختند، بودجه را دزدیدند. الگوریتم‌های اجتماعی به گونه‌ای کار می‌کنند که اگر چیزی را منفی بیان کنید، به طور گسترده پخش می‌شود. صادقانه بگویم، ما می‌خواهیم چنین نگرش را کاهش دهیم.
آزاتیق: اما شهروندان حق دارند آزادانه نظرات خود را بیان کنند...
بایسالوف: اینجا صحبت در مورد آزادی بیان نیست، بلکه در مورد الگوریتم‌ها و امنیت اطلاعات است. اگر فردا کسی در قصری در رفاه کامل زندگی کند، اما کسانی را ببیند که این آجرها را برمی دارند، آیا از زندگی خود راضی خواهد بود؟ آیا از قرقیزستان خود راضی خواهد بود؟ قدرت می‌آید و می‌رود. این، اگر راستش را بخواهید، برای دولت بعدی هم مشکل‌ساز می‌شود. هیچ هدفی برای پنهان کردن چیزی در اینجا وجود ندارد، ما خودمان مشکل را می‌دانیم و آن را برطرف خواهیم کرد و ما از کسانی که این ویدیو را فیلمبرداری و ما را سرزنش کرده‌اند آزرده نخواهیم شد. اما ما باید از روحیه مردم محافظت کنیم. اگر کاری انجام ندهیم، رسانه‌های اجتماعی فقط چیزهای بد را بیشتر نشان خواهند داد و این کار عمدی نخواهد بود، روح و روان انسان چنین است. به عنوان مثال، اگر ده نفر به یک چیز خوب واکنش نشان دهند، هزاران نفر چیز بد را لایک خواهند کرد. آن چیز بد به زودی فراموش می‌شود، اما حال و هوا را تغییر می‌دهد.
در مورد رتبه‌بندی‌های بین‌المللی، باید گفت که این ما را خوشحال نمی‌کند. در برخی از آنها ما تا چهل رتبه سقوط کرده‌ایم. اما هدف اصلی دولت کیفیت و سطح زندگی مردم است. خدا را شکر سرانه تولید ناخالص داخلی در سه سال دو برابر شده است. همچنین در 3-5 سال آینده دو برابر خواهد شد. حالا بیایید روی اقتصاد تمرکز کنیم.
متأسفانه در یک مفهوم کلی، ما گروگان فناوری‌های مدرن شده‌ایم. اما انشاالله در آینده ده برابر بهتر از الان زندگی خواهیم کرد. رئیس‌جمهور دستور داده است که ما ظرف 25 سال آینده به یک اقتصاد 200 میلیارد دلاری تبدیل شویم. اما حتی اگر این اتفاق بیفتد، در چنین شرایطی، ما می‌توانیم به ملتی تبدیل شویم که ده برابر ناراضی‌تر است و در واقع، برای بهبود روحیه و نگرش به محیط زیست، ما نباید گروگان الگوریتم‌های سازمان‌های بین‌المللی شویم.
آزاتیق: پس مردم باید ده برابر بهتر زندگی کنند، اما انتقاد کمتر باشد؟
بایسالوف: اگر قبلاً چیزهای خوب یا بد در محافل کوچک گفته می‌شد، حالا همه یک میکروفون و یک دوربین دارند. همه شرایط وجود دارد که این حرف‌ها نه به ۷ میلیون، که به ۷ میلیارد نفر برسد. بنابراین باید قوانین جدیدی را معرفی کنیم. فناوری‌های جدید مفهوم آزادی بیان را نیز تغییر خواهد داد. شبکه تیک‌توک در ایالات متحده مسدود شده است و 3000 نفر در بریتانیا به دلیل پست‌های رسانه‌های اجتماعی دستگیر شده‌اند. بسیاری از سازمان‌های بین‌المللی از این دولت‌ها انتقاد می‌کنند. بنابراین در حال حاضر مسئولان همانند سایر کشورها در حال تدوین قوانین دیگری مطابق با شرایط جدید هستند. حتی اگر در جایی اشتباه کردیم، زیاده‌روی کردیم، دست از این تلاش‌ها بر نمی‌داریم. ما عزم کافی برای حفاظت از زندگی مسالمت‌آمیز و وحدت مردم خود داریم.
آزاتیق: در سال‌های اخیر، در قرقیزستان چیزهای زیادی، از جمله نهادهای دولتی و اجتماعی ساخته شده است. اما هنوز مدرسه و بیمارستان کافی وجود ندارد. دولت چگونه قصد دارد این مسائل را حل کند؟
بایسالوف: ما قبلاً در فقر شدید بودیم. نه تنها یک نیروگاه برق آبی، بلکه حتی یک بیمارستان یا مدرسه خوب ساخته نشده بود. امروزه شهرنشینی و مهاجرت داخلی در حال رشد است و بنابراین، تقاضا و بار بر روی مراقبت‌های بهداشتی و آموزشی بالا است. حتی اگر سالانه 300 مدرسه ساخته شود، باز هم کافی نخواهد بود. وضعیت مشابه شرایطی است که یک خانواده پرجمعیت با آن مواجه است. اما اینها وظایف دلپذیری هستند.
در 2-3 سال آینده 25 بیمارستان بزرگ منطقه‌ای خواهیم ساخت. الزامات جدیدی بر مدارس تحمیل می‌شود: آنها باید با کیفیت بالا ساخته شوند، برخلاف گذشته، با حضور اجباری سالن‌های ورزشی و استخرهای شنا.
اگر توجه کنید، بچه‌ها الان طبق برنامه درسی دهه 1970 درس می‌خوانند که دیگر نیازهای امروز را برآورده نمی‌کند، چه رسد به آینده. بنابراین، یک تحول کامل ضروری است. در این راستا، هدف اصلی پروژه «آلتین قازیق»، هدایت سرمایه‌گذاری‌های کلان به سمت آموزش است. به هر حال، اینکه کشور ما در سال 2050 چگونه خواهد بود به مدارس امروزی بستگی دارد. این یک مشکل بزرگ است و یک شبه حل نمی‌شود. مشکلات اجتماعی در کشور همیشه وجود دارد، فقط شرایط عوض می‌شود و تقاضاها افزایش می‌یابد.
آزاتیق: بر اساس گزارش‌های کمیته دولتی امنیت ملی، دولت ساختمان و زمین‌هایی را که قبلاً به طور غیرقانونی خصوصی‌سازی شده بودند، تصرف کرده است. آیا در این کمپین خطری برای حق حریم خصوصی مالکیت خصوصی وجود ندارد؟
بایسالوف: من اخیرا به برخی از متخصصان خود دستوراتی دادم، زیرا وقتی چنین اطلاعاتی عمومی می‌شود، اطلاعات کاملی در آنجا وجود ندارد. به عنوان مثال، قبلاً در مورد یک هتل در شهر اوش که به دولت برگردانده شد، لازم بود توضیح داده شود که «صاحب آن نماینده سابق مجلس است که ارتباط مستقیم با جرایم سازمان یافته دارد و این یکی از مصادیق بازگشت اموالی که از طریق مجرمانه به دست آمده است، به حساب دولت است».
چندین هتل و منطقه تفریحی در استان ایسیک‌کول نیز به حساب دولت منتقل شد. مردم اغلب فکر می‌کنند که این دارایی کارآفرینان است که از آنها سلب شده است. اما بیشتر این ساختمان‌ها و زمین‌ها با جنایات سازمان یافته مرتبط بودند. آنها در یک زمان توسط کسانی که صدها نفر از کارآفرینان ما را سرقت کردند، تصاحب شدند. در برخی موارد قانون زیر پا گذاشته شد. اما من همچنین معتقدم که بررسی مجدد همه چیزهای خصوصی شده اشتباه است. ما باید به شدت به اصل مصونیت مالکیت خصوصی پایبند باشیم تا فضای کسب و کار را خراب نکنیم.
منبع:
نظر شما