در پیام رئیس‌جمهور آمده است:
«مردم عزیز قرقیزستان! امروز من قانون دین را امضا کردم. شهروندان ما که به احکام دین پایبند هستند، از من خواستند این قانون را رد کنم. در عین حال، شهروندانی با نگاه سکولار نیز وجود دارند که بر امضای و لازم‌الاجرا شدن قانون اصرار داشتند. فراموش نکنیم که در کشور ما به تعداد افراد کاملا مذهبی، شهروندان با دیدگاه‌های سکولار وجود دارند. آنها مخالف این هستند که غریبه‌ها خانه به خانه بگردند و درب بزنند.
مردم می‌خواهند به سؤالاتی درباره این که این مبلغان اهل گشت چه کسانی هستند؛ گواهی‌نامه‌ای از مفتیات، قاضیات یا خطیبیات دارند یا نه؛ چه سازمان یا جنبشی را تبلیغ می‌کنند و آیا این جنبش با دین ما مغایرت دارد یا نه، پاسخ یابند. در قانون تنها یک نکته بحث‌برانگیز وجود دارد و آن هم مسئله گشتن خانه به خانه برای تبلیغ است.
مسأله گشتن خانه به خانه برای تبلیغ هنوز در کشور ما به درستی تنظیم نشده است. مشخص نشده است که چه کسی مجوز چنین گشتن را صادر می‌کند، چه کسی می‌تواند در آن شرکت کند، چه آموزشی لازم است، چه کسی حق دعوت دارد، چه برگه‌ها یا کتاب‌هایی مجاز به توزیع است و چه کسانی این مطالب را بررسی خواهند کرد.
مواردی وجود دارد که شهروندان ما خانواده و فرزندان خود را بدون سرپرست و وسایل امرار معاش رها و برای ۳ روز، ۴۰ روز و حتی ۴ ماه ترک می‌کنند. این چگونه ممکن است؟ مگر نمی‌شود اول حداقل مواد غذایی را برای خانواده فراهم کنید و بعد بروید دعوت به دین کنید؟
هیچ کس مخالف دعوت نیست. ما هرگز از دعوت درست رنج نخواهیم برد. فعلاً می‌توانید آن را در مساجد، عروسی‌ها، مراسم ختم، بازارها و اماکن دیگری که مردم در آن جمع می‌شوند، انجام دهید و بعداً امکانات دیگر برای دعوت فراهم خواهد شد.
مفتیات و شورای علما باید الزامات و قوانین روشنی را تعیین کنند: چه کسی می‌تواند شرکت کند، کدام نهاد مجوز صادر می‌کند، چه کسی کنترل را اعمال می‌کند، و آنها را به ما پیشنهاد کنند. ما آن را در نظر گرفته و حمایت خواهیم کرد. هیچ مشکلی در این مورد وجود ندارد.
مثلاً من هرگز علیه دین صحبت نمی‌کنم. من پسر مردی هستم که در تمام عمرش یک ملا و حاجی شدیداً مذهبی بود. من به خوبی می‌فهمم که دین چیست. اگر من چنین فکر می‌کردم که «نباید لطف کسانی را که به شدت به دین پایبند هستند، از دست دهم، و آنچه در آینده اتفاق می‌افتد، مهم نیست»، می‌توانستم به سادگی این لایحه را رد کنم. اما من نه به عنوان یک شهروند، بلکه به عنوان رئیس‌جمهور کشور به این موضوع نگاه می‌کنم. ما نباید فقط برای امروز یا برای منافع شخصی زندگی کنیم.
اخیراً موارد مکرر از توزیع مطالب و کتاب‌های رادیکال که فرقه‌های نادرست را ترویج می‌کنند، مشاهده شده است. اگر مفتیات و شورای علما قوانین روشنی را تدوین کنند، این روند را مرتب کنند و سپس به انجام گشت ادامه دهند، به نفع آینده کشور خواهد بود.
مردم ما به ۳۳ فرقه تقسیم شده‌اند. من برای شما لیست آنها را می‌آورم. در قرقیزستان، فرقه‌هایی وجود دارد که توسط دادگاه ممنوع شده است، که با وجود این، به فعالیت خود ادامه می‌دهند:
۱. حزب التحریر الاسلامی
۲. التکفیر و الهجره
۳. یقین انکار (انکار یقین)
۴. جبهه النصره (به خاک سوریه رفتند)
۵. کتبه الامام البخاری (به خاک سوریه رفتند)
۶. جنت آشیقلاری (عاشقان بهشت، به خاک سوریه رفتند)
(سال گذشته ما ۵۴۴ نفر از شهروندان خود را از سوریه که برای به اصطلاح جهاد به آنجا رفته بودند، بازگرداندیم. آنها اکنون تحت نظارت دولت در حال توانبخشی هستند و کارهای توضیحی در حال انجام است.)
سازمان‌های افراطی یا تروریستی که فعالیت آنها توسط دادگاه قرقیزستان ممنوع شده و در خاک این کشور خاتمه یافته است:
(آیا واقعاً فعالیت آنها خاتمه یافته است؟ شاید در بین آنها کسانی هستند که مخفیانه فعالیت می‌کنند؟)
۱. القاعده
۲. نهضت اسلامی ترکستان شرقی
۳. کنگره خلق کرد
۴. سازمان آزادسازی ترکستان شرقی
۵. حزب اسلامی ترکستان
۶. کلیسای مون
۷. جیش المهدی
۸. جند الخلافه
۹. انصارالله
۱۰. اکرمیه
۱۱. مواد تبلیغاتی و فعالیت‌های سعید بوریاتسکی
۱۲. داعش - دولت اسلامی عراق و شام
۱۳. جماعه التوحید و الجهاد
۱۴. سازمان جهاد
فرقه‌هایی که فعالیت آنها توسط دادگاه منع نشده است (فعالیتشان تا امروز ادامه دارد):
۱. جماعت تبلیغ
۲. سلفیه
۳. خذمت (گولنی ها)
۴. نورجولار
۵. سلیمانیان
۶. احمدیه
۷. قرآنیان (اهل القرآن)
۸. اخوان المسلمین
۹. ادونتیست‌های روز هفتم
۱۰. شاهدان یهوه
۱۱. پروتستان‌ها
۱۲. کلیسای عیسی مسیح
۱۳. ساینتولوژیان
۱۴. تنگری‌گرایان
هر روز بر تعداد پیروان این جنبش‌ها افزوده می‌شود. این به این دلیل است که جنبش‌های غیر ممنوعه به طور فزاینده‌ای کتاب‌ها و بروشورهای مختلف را توزیع می‌کنند. مواردی نیز وجود دارد که جنبش‌های ممنوعه کتاب، اعلامیه و فیلم پخش می‌کنند.
ما از شهروندان خود که خالصانه با نیت پاک به راه دعوت به سوی دین می‌برایند، شکایتی نداریم. مشکل اینجاست که برخی سازمان‌های بی‌وجدان از گشت تبلیغی به عنوان پوششی برای جذب مخفیانه شهروندان ما به جریان‌های نادرست استفاده می‌کنند. این یک روند بسیار خطرناک است که آینده ما را تهدید می‌کند. ما شاهد هستیم که چگونه در کشورهای مسلمان، مثلاً در سوریه و غیره، خود مسلمانان با یکدیگر می‌جنگند و ادعا می‌کنند که «راه ما درست است و راه شما نه». این مبارزه برای نفوذ باعث ریخته شدن خون میلیون‌ها مسلمان می‌شود.
این پیامدها نتیجه این است که این کشورها مدت‌هاست که به جنبش‌های مختلف رادیکال و پراکنده تقسیم شده‌اند، مثل کشور ما. زمانی که تعداد حامیان چنین گروه‌هایی افزایش می‌یابد، درگیری‌ها و کشمکش‌ها برای نفوذ آغاز می‌شود. نیروهای خارجی که از این امر سود می‌برند نیز به این رویارویی‌ها دامن می‌زنند.
چقدر خون ریخته شده است! لذا، ما مردم کوچک قرقیزستان باید در چارچوب تنها دین سنتی خود زندگی کنیم. مفتیات و علمای دین، به نظم بخشیدن به این موضوع کمک کنید. تا به حال کسی به این موضوع توجه نکرده است. قبل از اینکه خیلی دیر شود به این نکته توجه کنیم. بیایید حوزه دین خود را مرتب کنیم، قرقیزستان را در مسیر درست قرار دهیم و پایه‌ای محکم برای آینده آن بنا کنیم.
ما هر که هستیم، به هر جنبشی که تعلق داریم، همه ما فرزندان، نوه‌ها و نوادگان داریم که می‌خواهند در این کشور در صلح و آرامش زندگی کنند. بیایید به آینده آنها فکر کنیم. کارهای خوب را به بازی سیاسی تبدیل نکنید. ما منتظر پیشنهادهای مفتیات و شورای علما هستیم. قوانینی را برای گشت تبلیغی تا کوچکترین جزئیات ایجاد کنید و آنها را ارائه دهید. دولت در امر تضمین اجرا و تنظیم دقیق آنها کمک خواهد کرد. هر چه زودتر پیشنهادات خود را ارائه دهید، بهتر است.
منبع:
https://kabar.kg/news/sadyr-zhaparov-podpisal-zakon-o-religii/
نظر شما