یک نظرسنجی ملی و فراگیر که توسط گالوپ و گیلانی پاکستان انجام شده است، بینش مهمی درباره چگونگی تصور پاکستانیها از شادی پایدار ارائه میدهد. هنگامی که از پاسخدهندگان خواسته شد تنها عاملی را مشخص کنند که در زندگی موجب شادی ماندگار، نه موقتی، میشود، اکثریت قاطع—۶۵ درصد از شرکتکنندگان—عبادت را برگزیدند. این میزان بهمراتب بیشتر از پاسخهایی است که به منابع عاطفی، حرفهای یا مادی رضایت اشاره داشتند و نشاندهنده جایگاه محوری زندگی معنوی در تصور اخلاقی جامعه پاکستان است.
در مقایسه، ۲۲ درصد از پاسخدهندگان عشق و روابط انسانی را مهمترین منبع شادی پایدار دانستند، در حالی که تنها ۵ درصد به موفقیت و ۵ درصد به ثروت و آسایش اشاره کردند. همچنین ۳ درصد یا پاسخ روشنی نداشتند یا از پاسخ دادن خودداری کردند. در مجموع، یافتهها نشان میدهد که در پاکستان، شادی عمیق بیش از آنکه از دستاوردهای مادی یا جایگاه اجتماعی ناشی شود، در چارچوبی معنوی و اخلاقی درک میشود. با وجود فشارهای اقتصادی و تحولات سریع اجتماعی، عمل دینی همچنان برای بخش بزرگی از جمعیت، منبعی اساسی برای معنا، ثبات و رفاه بلندمدت به شمار میآید.
نظر شما