پروفسور دکتر نصرالدین عمر در ۲۳ ژوئن ۱۹۵۹ در منطقه‌ای به نام اوجونگ بونه (استان سولاوسی جنوبی) متولد شد.
آموزش ابتدایی خود را در مدرسه ابتدایی دولتی در اوجونگ – بونه سپری کرد و سپس وارد حوزه (مدرسه دینی شبانه‌روزی) اسعدیه شد و دوره تربیت‌معلم را آنجا ادامه داد. او در سال ۱۹۸۴ مدرک کارشناسی خود را از دانشکده شریعت دانشگاه اسلامی علاءالدین شهر اوجونگ پاندانگ به دست آورد. سپس کارشناسی ارشد و دکتری را در دانشگاه اسلامی شریف هدایت الله جاکارتا ادامه داد. او در سال ۱۹۹۸ عنوان بهترین فارغ‌التحصیل دوره دکتری دانشگاه شریف هدایت الله را با پایان‌نامه‌ای تحت عنوان "مسائل جنسیتی در نگاه قرآن" به خود اختصاص داد.
نصرالدین در کشورهای مختلف و با برنامه‌های گوناگون ازجمله برنامه دانشجوی میهمان در دانشگاه مک گیل کانادا (۱۹۹۳-۱۹۹۴)، دانشجوی میهمان در دانشگاه لیدن هلند (۱۹۹۴-۱۹۹۵)، برنامه ساندویچی در دانشگاه پاریس فرانسه (۱۹۹۵)، انجام تحقیقات کتابخانه‌ای در چندین دانشگاه کانادا، ایالات‌متحده، ژاپن، انگلستان، هلند، بلژیک، ایتالیا، آنکارا، استانبول، سریلانکا، کره جنوبی، عربستان سعودی، مصر، ابوظبی، اردن، فلسطین، سنگاپور، کوالالامپور و مانیل، تحصیل‌کرده بود. در سال ۲۰۰۲، او به‌عنوان استاد تمام‌وقت (پروفسور) درزمینه تفسیر در دانشکده اصول‌الدین دانشگاه اسلامی شریف هدایت الله جاکارتا منصوب شد.پروفسور نصرالدین موقعیت‌های مهمی، ازجمله معاون رئیس دانشگاه اسلامی شریف هدایت الله جاکارتا،
مدیرکل ارشاد اسلامی وزارت امور دین و معاون وزیر دین را به عهده گرفت. او همچنین در حال حاضر عنوان مستشار (عضو هیات شوری)سازمان اسلامی نهضت العلماء، رئیس دانشگاه علوم قرآنی (PTIQ) جاکارتا و امام بزرگ مسجد استقلال جاکارتا را دارد.
پروفسور علاوه بر تدریس در دانشکده اصول‌الدین و چندین دانشگاه دیگر، یک نویسنده پرکار است. او مقالات رسانه‌های جمعی، مجلات و کتاب‌هایی در زمینه‌های عرفان (تصوف و تصوف مدرن)، مسائل جنسیتی، تفسیر دین، دفاع از زنان را به‌صورت فعال می‌نویسد.
عالم دینی آرامش‌بخش امت
پروفسور نصرالدین عمر به‌عنوان یک روحانی فعال در تبلیغ دینی شناخته‌شده است. او همچنین از گروه‌های رادیکال و تکفیری از طریق اظهارات و نوشته‌ها انتقاد می‌کند. به‌عنوان‌مثال، در مقاله‌ای که در روزنامه کُمپاس (Kompas)، ۱ اوت ۲۰۱۵ منتشر شد، او نوشت، "در این دوران تمام اعتقادات، باورها و مذاهب ، آزادانه در این جمهوری اندونزی زندگی می‌کنند، اما باید مواظبت کرد که ایدئولوژی رادیکالی که جمهوری اندونزی را تهدید می‌کند، توسعه نیابد؛ چراکه محال نیست که ممنوعیت عدم احترام به پرچم سفید و سرخ اندونزی، ممنوعیت برگزاری بزرگداشت استقلال اندونزی، و ممنوعیت زیارت به قبرهای قهرمانان ملی (شهدا)، به دلیل بدعت، صدور پیدا کند. آوازخوانی سرود ملی و سایر آهنگ‌های وطنی، نصب نمادهای گارودا (عقاب ، نماد اندونزی) و عکس‌های رهبران (رئیس‌جمهور و معاون آن) را در دفترها به بهانه شرک ممنوع می‌کنند؟ چهرۀ این جمهوری اندونزی بدون اهل سنت و جماعت چگونه خواهد بود؟"
پروفسور نصرالدین عمر بر اهمیت وحدت امت تأکید دارد. به‌عنوان مستشار نهضت العلماء، او تصریح کرد که این سازمان بر نقطه اشتراک تأکید دارد، نه نقطه افتراق. نهضت العلماء پناهگاه برای گروه‌های اقلیت است زیرا در این سازمان تقریباً هیچ واژه با عنوان "دیگران" پیدا نمی‌شود. نهضت العلماء ثابت کرده است که شمولیت و جهانی‌شدن اسلام می‌تواند بدون نیاز به حذف و از بین بردن فرهنگ‌های محلی، به تحقق برسد. نهضت العلماء دارای بینش چند فرهنگی است، به این معنا که سیاست اجتماعی آن از سنت و فرهنگ محلی محافظت نمی‌کند، ولی تجلی سنت و فرهنگ محلی که حق زندگی در این جمهوری عزیز دارند را به رسمیت می‌شناسد.
نظر شما