ابوبکر بعاشیر کیست؟

توسط: محمد خالد شیرازی (دبیر انجمن اندیشمندان سازمان اسلامی نهضت العلماء و کارشناس جنبش افراطی در اندونزی)

 ابوبکر بعاشیر

اگر می خواهید پیرمرد لجبازی را ببینید، به ابوبکر بعاشیر نگاه کنید. شرایط جسمی خوبی بدلیل سن ندارد، اما سر او سنگلاخ است. وی از پذیرش گناه خود امتناع ورزید و از بیعت و اقرار به باوفایی با جمهوری اندونزی و پانچاسیلا خودداری کرد. غیر از احکام قرآن و حدیث، برای او طاغوت است.

بعاشیر متولد جومبانگ واقع در جاوه شرقی و فارغ التحصیل گونتور است. او اندیشه وهابی، حرکت اخوان المسلمین دارد. عبدالله سونگکار، یکی از مسؤولان الارشاد شهر سولو، جاوه میانی از تأثیرگذارترین دوست او بشمار می آید. بعاشیر بهمراه با سونگکار رادیویی تبلیغی در شهر سوراکارتا (نام دیگری از شهر سولو) راه اندازی کرد که برنامه آن جهت مبارزه با تخیل، بدعت، خرافات بود.

در سال ۱۹۷۰، سونگکار و بعاشیر توسط محمد نصیر، رئیس سابق سازمان ماشومی (حزب مجلس شورای مسلمین اندونزی که در بین سال های ۱۹۴۰ تا ۱۹۶۰ فعالیت می کرد) جذب شدند تا به عنوان مسؤولان شعبه شورای تبلیغ اسلامی اندونزی (DDII) انتخاب شوند. شورای تبلیغ اسلامی اندونزی نقش عمده ای در گسترش ایدئولوژی جهادی سلفی به اندونزی داشت. در طول دهه ۱۹۷۰، این شورا ۱۲ مجموعه کتاب از دانشمندان سلفی جهادی مانند حسن البنا، سید قطب، سعید حوا، ابو اعلا مودودی و عبدالقادر عوده را ترجمه کرد.

در سال ۱۹۷۶، سونگکار و بعاشیر توسط حاج اسماعیل پرانوتو برای عضویت در جماعت دارالاسلام/دولت اسلام اندونزی (DI / NII) استخدام شدند. پس از دستگیری گسترده فعالان دارالاسلام/ دولت اسلام اندونزی در سال ۱۹۷۷ و ۱۹۸۱، ریاست این جماعت به جاوه میانی نقل مکان کردند. در اوایل سال ۱۹۸۳، سونگکار مهندس شهیر العالم، مبلغ مشهور و استاد شیمی دانشکده ریاضی و علوم دانشگاه گادجامادا شهر جوگجاکارتا به عنوان امام جدید این جماعت منصوب کرد. در اواسط سال ۱۹۸۳، نظم نوین یک اصل پانچاسیلا را اعمال کرد. سوهارتو برای مخالفان مجازات سخت را انجام داد. در آوریل ۱۹۸۵، سونگکار و بعاشیر با کمک محمد نصیر به مالزی نقل مکان کردند. آنها به همراه پیروان خود در کوالا پیلا، کوالالامپور زندگی کردند.

در اواخر سال ۱۹۷۹، شوروی به افغانستان حمله کرد. ایدئولوژی جهاد زمینه یافت. عبدالله عزام و عبدالرب رسول سیاف مکتب الخدمت را برای آموزش مجاهدین از خارج افغانستان تأسیس کردند که با هزینه مالی عربستان سعودی و ایالات متحده پشتیبانی می شد. عربستان سعودی در سالهای ۱۹۸۰-۱۹۹۰ چهار میلیارد دلار کمک مالی کرد. آمریکا به استثنای سلاح و عملیات اطلاعاتی حدود ۵۰۰ میلیون دلار کمک نقدی کرد.

از فرصت اعزام افراد برای حضور در تدریب عسکری (آموزش نظامی) به سونگکار و بعاشیر خبر داده شد. سونگکار و بعاشیر با هم توافق داشتند. هدف کمک به مجاهدین افغان نبود، بلکه آماده سازی نیروهای جهادی برای سرنگونی نظم جدید بود.

از سال ۱۹۸۵ تا ۱۹۹۱، اعزام در ۱۰ دسته انجام شد. در حربی پوهنتون (آکادمی نظامی)، آنها نه تنها در علوم نظامی تربیت می شدند، بلکه آموزه های سلفی-جهادی نیز آموزش دیدند. از حربی پوهنتون ۲۰۰ نفر فارغ التحصیل شدند. آنها نه تنها در تیراندازی و ساختن بمب تبحر داشتند، بلکه ایدئولوژیک و مبارز بودند.

سونگکار و بعاشیر در سال ۱۹۹۳ سازمانی جدید به نام جماعت اسلامیه (JI) تشکیل دادند. سونگکار با کمک بعاشیر در شورای مرکزی، رهبر جماعت اسلامی شد.

در سال ۱۹۹۷، قرارگاه حدیبیه میندانائو، یک اردوگاه آموزش نظامی متعلق به جبهه آزادیبخش اسلامی مورو به جماعت اسلامی واگذار شد. استخدام جنگجویان از افغانستان به فیلیپین منتقل شد. طی دو سال (۱۹۹۸-۲۰۰۰)، آموزش نظامی حدود ۱۷۰ رزمنده را فارغ التحصیل کرد. مدرسان بهترین فارغ التحصیلان حربی پوهنتون مانند نصیر عباس و مهیمن یحیی بودند.

پس از سقوط نظم نوین، اندونزی تحت تأثیر درگیری های عمومی در آمبون و پوسو قرار گرفت. رزمندگان فارغ التحصیلان افغانستان و میندانائو زمینه جدیدی برای جهاد پیدا کردند. در آن لحظه حساس، عبدالله

سونگکار، رهبر جماعت اسلامی در ۲۰ اکتبر ۱۹۹۹ درگذشت. علی رغم تلاش برای انتصاب بعاشیر به عنوان جانشین سونگکار، جماعت اسلامی رهبری تعریف شده خود را پس از سال ۱۹۹۹ از دست داد. در سال

۲۰۰۰، بعاشیر به عنوان امیر مجلس مجاهدین اندونزی منصوب شد. این سازمان رزمندگان سابق افغانستان و فعالان دارالاسلام/دولت اسلامی اندونزی را در خود جای داد.

بعد از سانگکار، ساختار دارالاسلام فلج شد. آنچه باقی ماند، جنگجویان "آزاد" بودند که تحت فرماندهی نبودند. بنابراین، وقتی حنبلی و امام سامودرا تقریباً بطور همزمان در هشت شهر (که به بمبگذاری های کریسمس در ۲۴ دسامبر ۲۰۰۰ معروف بودند) ۲۵ بمب را در تعدادی از کلیساها منفجر کردند، بعاشیر دست داشتن در این کار را انکار کرد. بعاشیر همچنین دست داشتن در بمب گذاری بالی را در ۱۲ اکتبر ۲۰۰۲ انکار کرد. اگرچه وی این موضوع را انکار کرد، بعاشیر به ۲.۶ سال زندان محکوم شد.

بعاشیر در ژوئن ۲۰۰۶ آزاد شد و از رهبری مجلس مجاهدین اندونزی استعفا داد. در ۱۷ سپتامبر ۲۰۰۸، وی جماعت انصار التوحید (JAT) را تأسیس کرد. در سال ۲۰۱۰، بعاشیر مجدداً بازداشت و در ۱۶ ژوئن ۲۰۱۱ به اتهام تامین بودجه آموزش نظامی آچه مقصر شناخته شد. اتهام دیگر تأسیس شاخه القاعده در استان نانگرای دار السلام (آچه) بود. بعاشیر همراه با امان عبدالرحمن در نوساکامبانگان حبس شد. بعاشیر به ۱۵ سال زندان و امان به ۹ سال زندان محکوم شدند.

امان از حامیان ابوبکر بغدادی، خلیفه داعش بود. امان از طریق جماعت انصار الدوله (JAD) موفق شد هزاران نفر را به بیعت با داعش وادارد و تعدادی از مردم را به سوریه بفرستد. گفته می شود با دعوت امان، بعاشیر از داعش حمایت کرده است، هرچند که بعثت نکرد. حمایت بعاشیر پیروان او را ناراحت کرد.

جماعت اسلامی به القاعده و سازمان وابسته به آن، یعنی جبهه النصره نزدیک است. در همین حال، القاعده با داعش کنار نیامد و علیه البغدادی اعلام جنگ کرد. گروهی از افراد، از جمله پسرش عبدالرحیم بعاشیر از جماعت انصار التوحید اعتراض کردند و جماعت انصار الشریعه را تاسیس کردند.

مدت بازداشت بعاشیر هنوز حدود ۵ سال است. دولت قصد دارد او را به دلایل بشردوستانه زودتر آزاد کند. اما شاید این دلیل واقعی نباشد. جوکووی یک حسابگر سیاسی باتجربه است. او اثرات رادیکالیزاسیون-ریشه کنی رادیکال را می فهمد. اگر بعاشیر در زندان بمیرد، با توجه به وخیم شدن سلامتی او ، یک مارپیچ رادیکال ایجاد می شود. این می تواند یک توپ داغ پیش از انتخابات باشد. جوکووی نمی خواهد این اتفاق بیفتد. شاید او امیدوار به حمایت از جهادی های سلفی سابق یا اسلام گرایان محافظه کار که مدتها در طرف پرابوو هستند، نبوده است، اما این اقدام وی ممکن است به تأثیرات ریشه کنی رادیکال کمک کند.

تحصیلات

• مدرسه شبانه روزی دینی (حوزه) گونتور، پونوروگو، جاوه شرقی (۱۹۵۹)
• دانشکده تبلیغ، دانشگاه الارشاد، شهر سولو، جاوه میانی (۱۹۶۳)

حرفه

• فعال انجمن دانشجویان اسلامی شهر سولو
• دبیر جوانان الارشاد سولو
• رئیس جنبش جوانان اسلامی اندونزی (۱۹۶۱)
• رئیس سازمان تبلیغ دانشحویان مسلمان
• سرپرست مدرسه شبانه روزی اسلامی المؤمن (۱۹۷۲)
• رئیس مجلس مجاهدین اندونزی (۲۰۰۲)

منبع:

https://www.nu.or.id/post/read/۱۰۱۷۴۴/siapakah-itu-abu-bakar-baasyir