محرم به عنوان اولین ماه قمری تقویم است و مسلمانان در تمام جهان سال جدید قمری را با آن آغاز می کند. اما این ماه بدلیل شهادت سید و سالار شهیدان حضرت امام حسین (ع) در صحرای کربلا و غم ها و مصائبی که خاندان بزرگوار عصمت و طهارت (ع) با آنها مواجه گردیدند ، نیز شناخته می شود.  مسلمانان به ویژه شیعیان در سراسر گیتی مراسم های عزاداری و سوگواری برگزار می کنند و بر مصیبت های خاندان والای پیامبر اعظم (ص) اشک ماتم می ریزند. مراسم های عزاداری در هر منطقه از جهان متفاوت و گوناگون می باشد. در روستای کازانادو پودو ـ Kasanadu Puduـ در منطقه Thanjavur از ایالت تامیل نادو محرم بعنوان مراسم "کویل اللّه" توسط اهالی هندو نشین این منطقه با شور خاصی همانند برادران مسلمان خود در دیگر نقاط جهان برگزار می گردد. هندو ها به همراه برخی از مسلمانان آن منطقه چند روز مانده به ماه محرم شروع به تمیز کردن روستا و تزئین میدان عمومی که در نزدیکی معبدی به نام "کویل الله" دارد می کنند. آنها برای این امر معبد را رنگ آمیزی می کنند و سپس با پرچم های سبز، گل های تازه و چراغ های مخصوصی آنرا تزئین می کنند. با آغاز ماه پیروزی خون بر شمشیر، زنانِ هندوی روستا از هر خیابانی که به این معبد ختم می شود، در قالب دسته جاتی راهپیمایی برگزار می کنند. آن ها یک قابلمه پر از آب شیرین شده که درون آن نیز یک قابلمه کوچکتری قرار دارد و داخل آن برنج پف کرده و شکر دارد، بر روی سر خود حمل می کنند. اعضای خانواده های مسلمان هم چنین تشریفات مذهبی را برگزار می کنند و برنج پف کرده و شکر به "معبد کویل  اللّه" پیشکش می کنند.

در حالیکه زنان با قابلمه ها در طول راهپیمایی پیش می روند، مردان روستا دسته دیگری را با نماد دست، بسته به یک علم، بیرون می آورند و آن را "پنج انگشت اللّه" می نامند. البته برخی از آنها علم های چهار، سه، دو و یک انگشتی را حمل می کنند. این دسته در سراسر روستا حرکت می کنند و در آخر به "کویل اللّه" می رسند.

در حالیکه راهپیمایی در خیابان های روستا پیش می رود، ساکنان از خانه های خود به نمادهای در حال حرکت سلام میفرستند و کسانیکه نذر می کنند، به گلدسته ها لیمو و به علم ها حوله های ابریشمی هدیه می کنند.

این راهپیمایی در شب دهم محرم به پایان می رسد و در عصر عاشورا افرادی نیز نذر می کنند که بر روی آتش سوزان  با پاهای برهنه راه بروند. با این مراسم، سوگواری ها به پایان می رسد و نمادهای انگشت به کویل اللّه سپرده می شوند تا سال بعد دوباره مراسم اللّه در آستانه ماه محرم برگزار شود.

مراسم "کویل اللّه" پیشینه باستانی دارد. افسانه ای درباره آن آمده است که برخی از روستاییان از کازانادو پودو، نوری درخشان را در جریان رودخانه پودو آرو که در این روستا واقع شده در شب دهم محرم می بینند که در نزدیکی روستا عبور می کند. یک ساکن در محل عبور این نور درخشان یک نماد دست با پنج انگشت فلزی پیدا می کند. بعدها او خوابی می بیند که  یک قدّیسِ مسلمان به او گفته است که او در این روستا اقامت خواهد کرد تا برکت های خود را به روستاییان عرضه کند.

به همین دلیل، "مراسم اللّه" نامیده شد که همه ساله از اولین روز ماه محرم تا دهمین روز ماه محرم برگزار می شود. یکی از اهالی این روستا به نام "میم سینگاراوِل"، که بعنوان بازرس بهداشت در بخش بهداشت کار می کند، گفت: "مراسم اللّه" یک جشن مبتنی بر ایمان است که توسط اهالی هندو روستای کازانادو پودو از قرن ها پیش برگزار می شود و به همین منظور پیشینه و دلبستگی عاطفی به آن وجود دارد زیرا حاجات بسیاری در این ایام برآورده می شود. او درباره اعتقاد شخصی خود به این مراسم گفت که: "من یک شال ابریشمی نذر کرده ام که اگر دخترم در رشته ی مورد نظرش موفق بشود آن را به علم اهدا خواهم کرد و هچنین نیز می شود و من به علم این شال را اهدا می کنم".

وی گفت که "مراسم کویل اللّه" علاوه بر این روستا در روستاهای مجاور از جمله روستای "کوواللون دامپاتتو" که در نزدیکی این روستا قرار دارد هم برگزار می گردد. باید گفت که برگزاری این مراسم سوگواری، بطور کامل توسط خانواده های هندو برنامه ریزی و اجرا می گردد.

شایان ذکر است که بومیان روستا که در جاهای مختلف کار می کنند، برای انجام مراسم مهم سوگواری و عزاداری کویل الله از هرجا که باشند به روستای خود می آیند و آنرا بسیار گرامی می دارند و به بچه های خود نیز آموزش داده اندکه همواره برگزار کنند.

این مراسم در کشور پهناور هند تنها نمونه ای از یک سنت اسلامی در میان هندوها است. این مراسم سوگواری در میان هندوها در حالی برگزار می گردد که عده ای به دنبال ایده های افراط گرایانه خود یعنی  همان طرفداران ایده هندوتوا هستند و به دنبالش تخریب اماکن مذهبی هستند. این مراسم که دارای پیشینه تاریخی است، نمونه ای کوچک از هارمونی میان ادیان در هند از دیرباز محسوب می گردد.