بیانیه اول:

۱- وی تاکید کرد که یک دولت مستقل را تشکیل داده است.

۲- وی تاکید کرد که دولت به مطالبات تظاهرات کنندگان پاسخ می دهد و یک دولت شایسته ی مستقل است.

۳- وی تاکید کرد که کابینه اش متعلق به تمام مردم عراق است. بدین معنا که اقشار مختلف عراقی باید تفکر سهمیه بندی مذهبی و طائفه ای و قومی را ترک کنند و به ملی گرایی روی آورند.

۴- وی از پارلمان عراق با برگزاری یک جلسه ی استثنایی  در روز دوشنبه، کابینه ی پیشنهادی او را به رأی بگذارند.

۵- وی گفت: شرایط قبل از تظاهرات با بعد از آن متفاوت خواهد بود»، این جمله را مرجعیت در خطبه ی خود به کار برده بود و به معنای دعوت از احزاب و فراکسیون های سیاسی برای تغییر عملکرد خود نسبت به تشکیل دولت های پیشین است.

۶- وی از مردم خواست برای تحت فشار گذاشتن احزابی که به کابینه رأی نمی دهند به او کمک کنند. بدین معنا که احزاب را مستقیما در برابر مردم قرار داد.

۷- وی کسانی که به کابینه ی او رأی اعتماد ندهند را به «کارشکنی در مسیر اجرای اصلاحات» متهم کرد و آنها را مسئول شکست این تلاش ها دانست و خود را از هرگونه تقصیر وکمکاری در این زمینه تبرئه کرد.

۸- علاوی کسانی که به کابینه اش رأی ندهند را «حامیان طائفه گرایی و فساد و سهمیه بندی» توصیف کرد.

۹- علاوی تهدید کرد که در صورت عدم اعطای رأی اعتماد پارلمان به کابینه، تظاهرات با شدت و خطرات بیشتری از سر گرفته خواهد شد.

بیانیه دوم:

۱- کابینه ی وی کامل شده است.

۲- وی تاکید کرد که به قدرت مردم تکیه دارد و نه احزاب و گروه های طائفه ای.

۳- علاوی به این موضوع اشاره کرد که خطر «عدم رأی اعتماد» دولتش را تهدید می کند و از احزاب کردی و برخی از احزاب شیعه و سنی نا امید شده است. به همین دلیل تهدید کرد که تظاهرات با شدت و خطرات بیشتری از سر گرفته می شود و مردم باید برای تحقق خواسته های خود به او کمک کنند.

۴- علاوه به افکار عمومی القا کرد که گفتگوهای او با احزاب فایده ای نداشته و آنها همچنان خواستار سهمیه های خود هستند.

۵- وی چنین وانمود کرد که ممکن است نام افراد و گروه هایی که مانع تشکیل کابینه می شوند را علنی کند.

۶- وی تصمیم دارد مردم را در جریان اتفاقات پشت پرده قرار دهد.

۷- وی تاکید کرد که احزاب حاکم با تفکر سهمیه بندی و فساد و طائفه گرایی همچنان در قدرت هستند و مانع اعطای رأی اعتماد به دولتش می شوند.

۸- این بیانیه ی علاوی به معنای کمک خواستن از مردم است.

۹- وی گفتگوها و مذاکرات سیاسی را از میان احزاب و فراکسیون ها به میدان های اعتراضات و تظاهرات منتقل کرد.