خبر خوب در دوران قرنطینه برای کلانشهر های دهلی، مومبای، کلکته و بنگلور این است که این چهار کلانشهر توانسته اند به اهداف میان مدت خود در برنامۀ ملی هوای پاک، که قرار بود تا سال ۲۰۲۴ محقق شود، تنها در طی ۷۴ روز دست یابند! محققان دو موسسه "رسپیرر لیوینگ ساینس" و "کربن کاپی"، کیفیت هوای کشور و بطور ویژه شهرهای بزرگ هند را در خلال ۴ دوره قرنطینۀ هند از نظر میزان آلاینده های: اکسید نیتروژن، مونوکسید کربن ، گاز اوزون و ذرات معلق، تحلیل و بررسی و کرده اند.

سازمان ملی هوای پاک هند (ان سی ای پی) با حمایت وزارت محیط زیست، در برنامه ای که از سال ۲۰۱۷ آغاز کرد، پس از بررسی وضعیت آلاینده ها، شهرهای هند را به ۱۰۲ شهر و ۴ شهر بزرگ طبقه بندی نمود. این سازمان در چشم انداز خود،  دستیابی به هدف کاهش ۳۰ درصدی آلاینده ها تا سال ۲۰۲۴ را تعیین نمود.

در این بررسی ها، داده های به دست آمده از چهار مرحلۀ قرنطینه، با اهداف چشم انداز ۲۰۲۴ سازمان ملی هوای پاک برای هریک از چهار شهر بزرگ هند مقایسه شده است. همچنین میزان کاهش آلاینده های هوا در هریک از مراحل قرنطینه بطور جداگانه نیز مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. روناک سوتاریا، رئیس موسسه رسپیرلیونگ ساینس گفت: " دوران قرنطینه به ما کمک کرد تا تأثیر آلودگی هایی را که انسان ها به محیط زیست تحمیل می کنند ، بهتردرک کنیم. هر چهار شهر مورد بررسی، موفق شدند در طول این مدت به هدفِ چشم اندازِ ۲۰۲۴ سازمان ملی هوای پاک، یعنی کاهش ۳۰ درصدی آلاینده ها، دست یابند. در طول مدت قرنطینه، شهر کلکته حتی توانست کاهش ۵۰ درصدی آلاینده ها را برای خود ثبت کند. این دوران می تواند به عنوان مبنایی برای سیاستگذاران باشد که چگونه می توانند در مدت کوتاهتری به اهدافی که برای چهار سال برنامه ریزی شده است برسند. به گفته کارشناسان ، دوران قرنطینه به آنها این فرصت را می دهد تا سطح آلودگی کلی و پس زمینۀ هوا را در سراسر هند بهتر درک کنند. در وبیناری که اخیراً به همین منظور برگزار شد ، دکتر ساگنیک دی از انستیتوی فناوری هند در دهلی ، توضیح داد که از هشت منبع آلاینده اصلی  در هند ، چهار منبع در طول دوران قرنطینه غیرفعال شده اند، که عبارتند از: ساخت و ساز ، فعالیت های صنعتی ، کوره های آجرپزی و وسایل نقلیه.

پژوهشگران بر اساس داده های دستگاههای سنجش آلاینده ها طی سالهای ۲۰۱۷ تا ۲۰۱۹ میزان وجود ذرات معلق (پی ام ۲.۵ و پی ام ۱۰) را در چهار شهر اصلی تجزیه و تحلیل کردند تا مشخص کنند "برنامه ملی هوای پاک" تا چه حد موفق بوده است. در شهر کلکته میزان ذرات معلق در سال ۲۰۱۹ نسبت به سال ۲۰۱۸ ، ۲۴ درصد بهبود داشته است. این میزان در کلانشهر مومبای  ۱۶ درصد، بنگلور ۱۹.۸ درصد و در دهلی ۶.۴ درصد بود ، اما این پیشرفت کمتر از اهداف مورد نظر برنامه ملی هوای پاک بوده است.

 کارشناسان می گویند کاهش شدید سطح آلودگی هوای هند در دوران قرنطینه ، درسهای مهمی را در زمینه مدیریت آلودگی به ما می آموزد، که برای دستیابی به اهداف برنامه ملی هوای پاک، باید  از آنها استفاده کنیم. آرتی خوسلا، مدیر موسسه هواشناسیِ کلایمیت ترند گفت: "توقف فعالیت های اقتصادی در طول دوره قرنطینه، باعث افزایش کیفیت هوا شد. درغیر این صورت تحقق اهداف برنامه ملی هوای پاک برای پنج سال آینده پیش بینی شده بود. کاهش شدید آلاینده ها در سطح شهرها ، کنترل و مدیریت کیفیت هوا را به عنوان یک مسئله حیاتی بسیار برجسته تر کرد. به گونه ای که مسئولین امر دریافتند، رسیدن به آسمان شفاف تر می تواند همراه با رشد و فعالیت اقتصادی اتفاق بیفتد. واقعیتهایی که در دوران قرنطینه شاهد بودیم،  مشخص کرد که برنامه های عملیاتی مدیریت آلودگی هوا باید  بسیار جامع تر باشند.