بالغ بر ۵۱% از ۶۰ میلیون جمعیت ایتالیا؛ یعنی حدود ۳۱ میلیون از شهروندان این کشور را، زنان تشکیل می دهند[۱]. در سال ۲۰۱۸ م. آمار میانگین اشتغال زنان ۶۴ – ۱۵ سال در ایتالیا ۴۹.۵% بوده؛ که یک سوم ایشان، نیمه وقت کار می کرده اند؛ و ۱۳.۷% شان نیز قرار داد کاری موقت داشته اند[۲]. ۷۰% از این زنان شاغل در سال ۲۰۱۹ م. در مشاغلی فعال بوده اند، که با شروع اعمال محدودیت ها و ممنوعیت های ناظر بر فاصله گذاری اجتماعی ناشی از همه گیری کووید ۱۹ متوقف؛ یا دچار رکود گردیده است[۳]. در این دوره، زنان شاغل در مشاغل نیمه وقت یا با قرارداد موقت نیز، درجریان تعدیل نیروی ناشی از کاهش فعالیت ها و رکود اقتصادی، غالبا فعالیت های  نیمه وقت شان متوقف؛ یا قرار داد های شان تمدید نگردیده است. علاوه بر این، زنان شاغل در ایتالیا، در سال ۲۰۱۸ م. روزانه ۳۶۸ خوداشتغالی جدید ثبت نموده و در سال ۲۰۱۹ م. با ۳.۳% رشد نسبت به سال ۲۰۱۸ م.، ۱ میلیون و ۵۱۰ هزار و ۶۰۰ نیروی خود اشتغال بوده اند؛ که در دوره همه گیری و فاصله گذاری اجتماعی، غالب فعالیت های شان با توقف و رکود مواجه شده است[۴]. به گزارش موسسه ملی آمار ایتالیا[۵]، تنها در ماه های مارچ و آپریل ۲۰۱۹ م. در اوج اعمال قوانین ناظر بر فاصله گذاری اجتماعی در این کشور، ۴۰۰ هزار نفر از شاغلین این کشور، شغل خود را از دست داده اند؛ که ۱۴۳ هزار نفر ایشان، زنان شاغل نیروهای خود اشتغال بوده اند[۶].

 کنفدراسیون صنایع ایتالیا، یک سال پس از اعمال ممنوعیت ها و محدودیت های ناظر بر فاصله گذاری اجتماعی ناشی از همه گیری کووید ۱۹ در ایتالیا، هم زمان با روز جهانی زن(۸ مارچ) گزارشی را از تأثیرات این همه گیری و فاصله گذاری اجتماعی تالی آن بر اشتغال زنان ایتالیا منتشر نموده؛ که حاوی ارزیابی هایی حاکی از آن است که، این همه گیری و فاصله گذاری، موجب ۶ سال پسرفت رشد و کارآفرینی زنان ایتالیا شده است[۷].

  مطابق این گزارش، طی دوره همه گیری و ممنوعیت و محدودیت های ناظر بر  فاصله گذاری اجتماعی  در سال ۲۰۲۰ م.  شرکت هایی که در نتیجه رشد فعالیت های زنان کارآفرین، توسط این مدیران زن اداره می شده اند، بیش از شرکت های تحت مدیریت مردان متحمل خسارت و زیان گردیده؛ به نحوی که ۴ هزار شرکت از مجموع شرکت های تحت مدیریت زنان به فعالیت خود خاتمه داده و درآمد مجموع این شرکت ها، طی سال ۲۰۲۰ م. حدود ۲۹% کاهش یافته است[۸].

به فراخور در بخش اشتغال نیز، ۷۰% از فرصت های شغلی از دست رفته در دوره همه گیری و فاصله گذاری اجتماعی طی سال ۲۰۲۰ م. به شاغلین زن راجع بوده و کاهش واحدهای کارآفرین تحت مدیریت زنان و فرصت های شغلی ایشان موجب گردیده؛ آمارها در این خصوص، به امار سال ۲۰۱۴ م. بازگردد؛ که خود به معنای ۶ سال پسرفت رشد و کارآفرینی زنان ایتالیا است؛ که در سال ۲۰۱۴ م. رشد کارآفرینی شان، از مردان ایتالیایی بیشتر بوده است[۹].

آمار کاهش رشد کارآفرینی زنان ایتالیا دردوره همه گیری و فاصله گذاری اجتماعی، در میان کارآفرینان و شاغلین جوان بیشتر بوده و ۱۵۴ هزار نفر از زنان شاغل با سن کم تر از ۳۵ سال؛ به ویژه در مناطق مرکزی و شمالی ایتالیا، در این دوره شغل خود را از دست داده اند؛ که خود برابر با ۱۲.۰۲% از کل جمعیت شاغلین زن این رده سنی در ایتالیا است[۱۰].

مطابق تحقیقاتی که در بخش های ذی ربط در اتحادیه اروپا به انجام رسیده، با پایان یافتن دوره اعمال قوانین محدود کننده دولت ایتالیا در خصوص اخراج شاغلین طی دوره همه گیری و فاصله گذاری و توقف پرداخت بسته های حمایتی و مساعدت های دولتی در این حوزه، بخش های تجاری بیشتر آسیب دیده از این همه گیری و فاصله گذاری؛ یعنی بخش های گردشگری و پذیرایی؛ نیروی هایی که ممنوعیت ها و مساعدت های دولتی مانع از اخراج شان می شده را تعدیل خواهند نمود؛ که اتفاقا بخش قابل اعتنایی از شاغلین آن ها زنان بوده و این امر، موجب کاهش بیش از پیش آمار اشتغال زنان در ایتالیا خواهد شد[۱۱].

گزارش دفتر مطالعات کنفدراسیون اتحادیه های کارگری ایتالیا[۱۲] در خصوص ترکیب جنسی اشتغال در بخش بانکداری این کشور، به خوبی علت ازدست رفتن بیشتر فرصت های شغلی زنان در قیاس با مردان طی دوره همه گیری و فاصله گذاری اجتماعی را مشخص می سازد. مطابق این گزارش، اگر چه  طی ۲۲ سال گذشته، ترکیب جنسی اشتغال در بخش بانکداری ایتالیا به تعادل رسیده و اشتغال زنان در این بخش، طی سال های ۱۹۹۷ م. تا ۲۰۱۹ م. از ۳۸٪  به ۴۸٪ کل شاغلین این بخش افزایش یافته؛  اما تنها ۵۷.۹% از این زنان در مشاغل تخصصی شاغل بوده اند؛ که از میان ایشان، صرفا ۳۶.۲% مدیر رده های میانی و ۷.۱۵% مدیران ارشد بوده اند؛ که به ترتیب، بخت بیشتری برای حفظ فرصت های شغلی خود در دوره همه گیری و فاصله گذاری داشته اند. این وضعیت و چیدمانی از ترکیب جنسی کار در ایتالیا است، که  تا حدی در دیگر حوزه های شغلی نیز صادق است و در سطح کلان مدیریتی، زنان تنها ۳۵.۴% کرسی های مجلس نمایندگان ایتالیا را در اختیار داشته و نقش ایشان از تصمیم گیری های کلان کشور، در سازمان و شوراهای مدیریتی نیز، به ترتیب بیشتر از ۱۵.۹% و ۳۶% نیست؛ که در نتیجه آن، دست جمعیت زنان ایتالیا، از نهادهای تصمیم گیری در خصوص عدم امنیت شغلی شان در دوره همه گیری و فاصله گذاری کوتاه مانده است[۱۳].

مطابق تحقیقات به عمل آمده، علاوه بر عامل ذکرشده، کاهش رشد کارآفرینی زنان در ایتالیا طی دوره قرنطینه به این علت بوده است؛ که بار مشکلات ناشی از قرنطینه و محدودیت ها و ممنوعیت های ناظر بر فعالیت های اقتصادی در جریان آن، در غالب خانواده های ایتالیایی عمدتا بر دوش زنان بوده و بسیاری از زنانِ کارآفرین و شاغل در ایتالیا، در مواجه با این مشکلات وملاحظات؛ رفاه خانواده را بر فعالیتِ شغلی خود مرجح ساخته و مجبور به کاهش فعالیت های اقتصادی شان گردیده و در نتیجه، فرصت های شغلی خود را از دست داده اند[۱۴].

در نسبت با مردان ایتالیایی که به طور میانگین در سن ۳۴.۷ سال ازدواج می کنند؛ زنان به طور میانگین در سن ۳۱.۹ سال ازدواج نموده و زودتر از مردان، مسؤلیت های زندگی مشترک نیز به مسؤلیت های ایشان افزوده شده و نظر به این که به طور میانگین، نخستین فرزند خود را در سن ۳۱ سالگی به دنیا می آورند؛ از این سن، عهده دار نقش مادر نیز می گردند[۱۵].

قرنطینه خانگی، محدودیت خروج از خانه و تغییرات الگوی مصرف، تأثیرات روانی، به ویژه بر کودکان ایتالیایی داشته که موجب بروز واکنش هایی نظیر بهانه گیری، بدخلقی و... گردیده است[۱۶]. به گواهی تحقیقات، زنان ایتالیایی در خانه، نقش مؤثرتری در تعدیل و کاهش این واکنش ها ایفاء نموده اند[۱۷].  علاوه بر این، تعطیلی مهدکودک ها و مدارس و نظارت بر آموزش از راه دور، در جریان فاصله گذاری اجتماعی، وقت استراحت، یا رسیدگی به امور شغلی و شخصی والدین را کاهش داده؛ که در جریان آن، زنان شاغل در حین مرخصی، یا دورکاری، نقش مؤثرتری از مردان، در حل مشکلات روانی ناشی از قرنطینه خانگی فرزندان، نظارت بر آموزش از راه دور و رسیدگی به امور فرزندان در حین دورکاری ایفاء نموده[۱۸].

علاوه بر کاهش اشتغال و کارآفرینی و استقلال و امنیت مالی و شخصیتی و احساس رضایت شخصی و خودشکوفایی زنان در ایتالیا به تبع آن؛ آسیب های روانی ناشی از فشار شرایط و مسئولیت های مضاعف سابق الذکر بر ایشان، خطر ابتلاء زنان به افسردگی در این دوره را، ۵۰% نسبت به مردان افزایش داده و جملگی این عوامل، کیفیت زندگی شمار قابل اعتنایی از زنان ایتالیایی را، در دوره همه گیری و فاصله گذاری اجتماعی، به نحو چشم گیر و تأثیر گذار بر شبکه مناسباتی ایشان، کاهش داده است[۱۹].

منابع

V. Patanè, “Covid-۱۹ e lavoro: le donne pagheranno il prezzo più alto”, in First Online, ۲۹ Aprile ۲۰۲۰:

https://www.firstonline.info/covid-۱۹-e-lavoro-le-donne-pagheranno-il-prezzo-piu-alto/

“I bambini ai tempi di Coronavirus”, in https://www.agi.it/blog-italia/idee/post/۲۰۲۰-۰۴-۱۶/bambini-coronavirus-۸۳۵۳۷۷۳/ , and https://www.policlinico.mi.it/coronavirus-bambini-adolescenti-a-casa, and https://www.istitutobeck.com/genitori-al-tempo-del-coronavirus/come-aiutare-i-bambini-durante-la-quarantena-a-casa, and https://firenze.repubblica.it/cronaca/۲۰۲۰/۰۴/۲۷/news/dove_sono_i_bambini_-۲۵۴۸۳۸۵۷۹/, and https://percorsiformativi۰۶.it/che-fare-con-i-bambini-a-casa-ai-tempi-del-coronavirus/, and https://www.quotidianosanita.it/lettere-al-direttore/articolo.php?articolo_id=۸۳۱۹۰, and https://www.corriereromagna.it/coronavirus-e-lockdown-nei-bambini-effetti-a-lungo-termine/  

 “Covid ۱۹”, in http://www.salute.gov.it/

 “La salute della donna ai tempi di Covid-۱۹”, in http://www.salute.gov.it/portale/news/p۳_۲_۱_۱_۱.jsp?lingua=italiano&menu=notizie&p=dalministero&id=۴۵۶۵

 “La salute della donna ai tempi di Covid-۱۹”, in http://www.salute.gov.it/portale/news/p۳_۲_۱_۱_۱.jsp?lingua=italiano&menu=notizie&p=dalministero&id=۴۵۶۵

www.istat.it

www.cisl.it

https://www.ansa.it/sito/notizie/economia/۲۰۲۱/۰۳/۰۷/covid-nel-۲۰۲۰-sparite-۴mila-imprese-guidate-da-donne_e۷f۲۳ae۹-b۸۶۴-۴۵ed-۸b۶۲-۶۹d۷۵۹ddd۱af.html

.