روزنامه: ایندین اکسپرس   مورخ: ۲۲ دسامبر

تعهد هند به کثرت گرایی، هارمونی های اجتماعی و حاکمیت قانون، که در نشست دموکراسی رئیس جمهور بایدن مورد ستایش قرار گرفت، در حال فروپاشی است.

  نویسنده مقاله:  Harsh Mander

وبیناری توسط جو بایدن رئیس جمهور آمریکا، پیرامون دموکراسی برگزار شد و در آن، بیش از صد نفر از رهبران کشورهای جهان حضور داشتند.  

باتوجه به سست شدن پایه های دموکراسی در بسیاری از نقاط جهان، زمان برای برگزاری وبینار مناسب بود. بایدن در نطق خوشامدگویی خود از رهبران خواست تا آنچه را که به عنوان «رکود» دموکراسی در جهان توصیف کرد، مورد بحث قرار دهند. باید گفت که اعتبار بسیاری از کشورها در فهرست مهمانان به عنوان دموکراسی های معتبر جای سوال جدی دارد. حتی سابقه کشور میزبان یعنی آمریکا نیز به عنوان یک دموکراسی بدون نقص نیز مخدوش است و دست کمی از دیگر کشورهای شرکت کننده که ناقص دموکراسی هستند ندارد.

ممکن است که استدلال کنیم که این وبینار بیشتر اولویت های استراتژیک ایالات متحده را منعکس می کند تا اینکه فضایی برای درون نگری صادقانه در مورد آنچه که دموکراسی ها را در جهان تهدید می کند. شرایط لازم برای دموکراسی شامل حق رای، انتخابات آزاد و انتقال مسالمت آمیز قدرت، و برگزاری انتخاباتی بدون شک و شبهه است. اما اگر مردمی خود بخواهند به خاطر پاره ای از مسائل از دمکراسی خارج شوند، آن هنگام است که اعتبار دموکراسی زیر سوال می رود و دموکراسی که در جامعه وجود دارد در برابر معیار های جامعه به چالش کشیده می شود.

دموکراسی موفق باعث می گردد که دولت حقوق همه اقلیت ها را به صورت یکسان رعایت کند و از آزادی بیان و سانسور خبرها جلوگیری کند. دولت باید به صورت شفاف تصمیماتی را با مشورت خبرگان برای مردم اتخاذ کند تا همگان متوجه شوند که دولتمردان برای رفاه حال آنها اقداماتی عملی که نمود عینی دارد را انجام می دهد. اینها شامل تلاش و موفقیت دولت در حمایت از حقوق برابر همه اقلیتها است. حمایت از آزادی های مدنی، آزادی بیان و مخالفت مسالمت آمیز در برابر اقدامات و تصمیمات دولتمردان، حصول اطمینان از یک فرآیند مشورتی و تصمیم گیری شفاف همگی نشانه هایی از دموکراسی در یک کشور می باشد. 

نارندرا مودی، نخست وزیر هند، در این وبینار درباره روح دموکراتیک که در هر فرد هندی ریشه دوانیده تمجید کرد.  او از تعهد هند به پلوراسیم، هارمونی های اجتماعی و حاکمیت قانون سخن گفت. اما، هر کدام از اینها که نخست وزیر هند بر روی آنها تاکید کرد، امروزه در هند در حال فروپاشی هستند.

حقیقت آن است که همانند بسیاری از کشورهایی که در اجلاس سران دموکراسی حضور داشتند و دموکراسی های آنها متزلزل است، دموکراسی در هند نیز رو به افول می باشد.

هر یک از سه معیار عملکرد دموکراتیک را که نخست وزیر بر آنها تاکید کرد را در نظر بگیرید. هرگز امروزه خطرناک تر از عضویت در یک اقلیت در هند وجود نداشته است و از همه این اقلیت ها اینکه اعلام گردد که من یک مسلمان هستم. یکی از نشانه‌های آن سخنان نفرت‌انگیز رهبران حزب حاکم بی جی پی علیه مسلمانان و تمسخر و انگ زدن به این اقلیت می باشد. این سخنان نه تنها توسط رهبران حزب حاکم بلکه توسط اعضای کابینه مرکزی نیز اعلام می گردد. در درون دولت مودی صداهای نفرت انگیز بلند می شود حال چگونه این دولت می تواند به مجازات افراد هتاک پردازد؟ جالب آنست که نه تنها مجازاتی در کار نیست بلکه بالعکس، به مخالفان هتاک به طور آشکار پاداش می دهند. زجر کش کردن یا کشتار دسته جمعی مردان عمدتاً مسلمان یا دالیت های هند ، بازتاب ترسناکی از اقدامات اسفناک آمریکایی ها علیه سیاهپوستان آن کشور در اواخر قرن نوزدهم را دوباره در یادها می آورد. قوانینی در هند در شرف تصویب است که داشتن هرگونه رابطه بین مردان مسلمان و زنان هندو بمنظور ازدواج را جرم انگاری می کند.

 معیشت مسلمانان در هند با چالشی بزرگ مواجه شده است. در گذشته حمله به تجار و کشتارگاه گوشت گاو که آغاز شده بود، اما اکنون حمله به فروشندگان سبزیجات و دیگر مسلمان، کارگران رستوران ها و حتی دست فروشان تعمیم یافته است. قوانینی که امکان بازداشت پیشگیرانه افرادی را که امنیت ملی را تهدید می کنند در مورد کسانی که در تجارت گوشت گاو فعالیت هستند نیز به کار گرفته می شود، بدون اینکه توضیح دهد که چگونه این امر امنیت ملی را تهدید می کند. حتی اسامی خیابانها و شهرهایی که میراث مشترک هندوئیسم و اسلام را نشان می‌دهند تغییر کرده است. مسلمانان با ارعاب از زندگی در آپارتمان‌ها و شهرک‌هایی که هندوها در آن زندگی می‌کنند، می گویند. زیارتگاه های مسلمانان با خاک یکسان می شوند و جمعیتی از تندروها و افراط گراهای هندو جمع می شوند تا از اقامه نماز جمعه در پارک ها و فضاهای باز توسط مسلمانان جلوگیری کنند. که نمونه آن اخیراً در شهر «گورگان» می توان عنوان کرد.

اینها تنها به مسلمانان ختم نمی شود بلکه در میان سایر اقلیت ها، نمودار حملات به عبادتگاه های مسیحی، کشیشان و راهبه ها، متأسفانه، به شدت افزایش یافته است.

تصمیم گیری ها در مورد بسیاری از  موارد نگران کننده و تهدیدات علیه اقلیت ها به دفتر نخست وزیر ختم می شود. تصمیماتی که اتخاذ می گردد در میلیون ها نفر تاثیر می گذارد. در یک تصمیمی عجیب ۸۶ درصد از شبکه مالی کشور برای نزدیک به دو ماه با اختلال مواجه شد و یا با تصمیمی که بر اثر آن قرنطینه سراسری اتفاق افتاد، میلیون ها کارگر از فعالیت روزانه منع شدند و منبع درآمد آنها حذف گردید. و در یک نمایشی توهین آمیز برای آنها غذای مجازی توسط گروه ها پخت گردید و به آنها داده شد.  اصلاح قانون شهروندی باعث گردید که قبل از قرنطینه سراسری مردم به مدت صد روز اعتصاب و تظاهرات کنند. این قانون هویت مسلمانان هند را مورد تعرض قرار می دهد. 

هند به مکانی خطرناک برای افرادی تبدیل شده است که با سیاست ها و اقدامات حکومت حاکم مخالف هستند یا در برابر آن مقاومت می کنند. قوانین ضد تروریسم دوران استعمار بر علیه افراد و اقلیت ها حکمفرما است و حتی شهروندان کشمیری که خواهان حق خود هستند با مخالفت دولتمردان روبرو می شوند. فعالان دانشجویی، دانشگاهیان و وکلای حقوق، حتی شاعران و کشیشان، برای مدت نامعلومی زندانی شده‌اند و از وثیقه محروم شده‌اند، اما فرصتی برای اثبات بی‌گناهی خود به آنها داده نشده‌است، زیرا محاکمه‌ ایی آغاز نشده است. در این میان، یک کشیش سالخورده مبتلا به پارکینسون، که زندگی خود را وقف مبارزه مسالمت آمیز با آوارگی مردم کرده بود، به زندان افتاد و در زندان درگذشت. سودا بهاردواج، وکیلی فداکار که با فقیرترین کارگران معدن زندگی و کار می کرد، مجبور شد سه سال را در زندان بگذراند. اخیراً نیز خرم پرویز، فعال کشمیری، به اتهام تحریک ستیزه جویان به زندان افتاد. حتی خبرنگاران هم در امان نیستند: صدیق کاپان بیش از یک سال است که در زندان به سر می برد - او زمانی که در راه گزارش تجاوز گروهی به یک زن دالیت بود دستگیر شد - و متهم به ارتباط با سازمان های جهادی شد. هنوز حتی یک اتهام علیه او صادر نشده است.

مهاتما گاندی هفته ها قبل از ترورش از رویای هندی که یک کودک مسلمان می تواند بدون ترس در آن راه برود صحبت کرد.اما امروزه ترس برای بسیاری از مسلمانان جزئی از زندگی در هند شده است.

امروزه دموکراسی در هند بیش از هر زمان دیگری در خطر افتاده است.  

هرش مندر نویسنده، محقق و فعال مدنی است. وی کمپینی با عنوان کاروان محبت برای مخالف با آزارها و تبعیضات مذهبی راه انداخت که بسیار موفق بود.  

نظر: متاسفانه در زمان نخست وزیری ناریندرا مودی و حزب بی جی پی شاهد افزایش فشارها بر روی مسلمانان و اقلیت ها در هند هستیم. فعالان معتقدند که این فشارها همگی به دفتر نخست وزیر جایی که مرکز تصمیم گیری است باز می گردد و مشکلات از آنجا آغاز می گردد.