یکی از امتیازات و تمایزی که اسلام نسبت به ادیان و مکاتب دیگر دارد این است که اسلام محبت و همنشینی با مؤمنان و ملاقات با یکدیگر را از آداب اخلاقی دانسته و این عمل مورد تأیید خداوند قرار گرفته است. از آنجا که اسلام دینی جمعی و اجتماعی است، بیشتر دستورات و مناسک آن نیز جمعی است، مانند نماز جماعت، حج یا نماز جمعه، نمازعید فطر، نمازعید قربان و موارد دیگر. 

مردمان شبه قاره به ویژه کشور پاکستان با الهام از آموزه های دینی و آگاهی از اهمیت اعمال اجتماعی دینی، هر ساله روز 22 ماه رجب را بهانه ای برای گرد هم آمدن و نذر و نیاز کردن و اطعام نمودن قرار داده اند. این نذر بنام امام جعفر صادق علیه السلام انجام می شود که به نذر و نیاز ”کونده“ معروف است. این نذری را کونده می گویند چرا که در آن روز پودینگ یا نیاز را در انواع خاصی از دیگ های گلی (کونداس) سرو می کنند. در واقع نذر کننده غذای کونده با خود می گوید: من در 22 رجب با خداوند متعال عهد می بندم که به مؤمنان طعام دهم و ثواب این عمل را به امام جعفر صادق (علیه السلام) تقدیم کنم.

گفتنی است نذر کونده در بین شیعیان پاکستان عمیقا رواج دارد و جزو مناسک مذهبی آنان حساب می شود.

همچنین 22 ماه رجب سالروز مرگ معاویه بن ابی سفیان است و گویا نذر کونده در شبه قاره با این اتفاق ارتباط دارد.