سفر رئیس جمهور ایران به پاکستان، بعد از هشت سال، واقعاً از نظر دوستی و همسایگی دو کشور حائز اهمیت است، اما مردم، علماء، دانشمندان، تحلیلگران و نویسندگان پاکستانی این سفر را به این دلیل، اهمیت نمی دهند. بلکه در نگاه آن ها سفر رئیس جمهور ایران به پاکستان، به دلیلی حائز بسیار اهمیت است که ایران امت اسلامی را با حمله پهپادی و موشکی به اسرائیل، سرفراز کرده است، زیرا این سفر رئیس جمهور ایران به پاکستان، به عنوان رهبر امت اسلامی، به کشور دوست، برادر اسلامی و همسایه بوده است. سفر آیت الله سید ابراهیم رئیسی، رئیس جمهور ایران پایان یافت، اما هنوز نویسندگان و تحلیلگران پاکستانی در مورد این سفر اظهار نظر می کند. گزارشی مبتنی بر خلاصه ای از مقالات نویسندگان برجسته پاکستان جهت ملاحظه و بهره برداری تقدیم می گردد:

مقاله ای در روزنامه جنگ مورخ 7 اردیبهشت 1403:

حمله ایران به اسرائیل: (نگارش  آقای راجه انور، ستون نویس معروف پاکستانی)

اسرائیل نقش یک فیل سرکشی را در خاورمیانه بازی می کند. از کشورهای اسلامی منطقه، کسی حاضر نبود این فیل سرکش را با زنجیر آهنی مهار کند. بنابراین اسرائیل در هر زمان و در هر کجا می خواست، تجاوز کرده و آن کشور یا مکانی را ویران می کرد. در روزهای اخیر اسرائیل بدون هیچگونه اقدام تحریک آمیز ایران، با موشک ها به کنسولگری ایران در دمشق حمله کرد و هیچ توجیهی برای این حمله جز خباثت هدفی نبوده است. در به پاسخ حمله اسرائیل، ایران نیز  50 بمب پهپادی به اسرائیل پرتاب کرد و مکان های مناسبی را بمباران کرد. با این واکنش غیر منتظره، زمین لرزه ای در جهان برپا شد، مردم جهان گفتند: گویی این حمله ایران، به طور غیر مستقیم به آمریکا بوده است. ایران بدون تفکر و تدبیر به اسرائیل حمله نکرد، بلکه ایران به صورت گزینشی برخی از نقاط مهم اسرائیل را بمباران کرد. اسرائیل اول اعلام کرد: خسارتی وارد نشده است، اما اکنون اسرائیل اعلام می کند که خسارت زیادی دیده است. این اولین جنگ در تاریخ است که در آن مردم یهود به خیابان ها ریختند و آشکارا علیه دولت صهیونیستی شعار دادند و اعتراض کردند. به عبارت دیگر، مظلومان فلسطین آنقدر تحت ستم هستند که خود قوم یهود علیه سیاست اسرائیل اعتراض کرد. سران کشورهای اسلامی فقط خواستار آتش بس هستند و در مقابل اسرائیل جرأتی ندارند. کسی نیست از جهانیان بپرسد که اسرائیل انواعی از سلاح های مدرن دارد، ولی فلسطینیان چه دارند؟. این جنگ یا قتل و کشتار یک جانبه است. در وضعیتی که فلسطینیان در مقابل این وحشیگری اسرائیل مبارزه کردند و می کنند، در تاریخ  بی نظیر است. مبارزه فلسطینیان بالاتر از شجاعت معمولی است، سوال این است که اسرائیل از این جنگ و وحشیگری در غزا به چه اهدافی می خواهد برسد؟ در حالیکه خاک فلسطین نه نفت دارد، نه فلزی مانند طلا، مس یا فلزات دیگری دارد که اسرائیل برای آن این وحشیگری را بکند، لذا هدف اصلی اسرائیل از این جنگ، الحاق سرزمین های فلسطین به اسرائیل است. از سوی دیگر مردم فلسطین نیز به خوبی از اهداف جنایی اسرائیل آگاه هستند و مرگ را بر ترک سرزمین های خود، ترجیح می دهند. مردم فلسطین معتقدند تا زمانی که یک فلسطینی زنده است، اجازه نخواهد داد در خاک فلسطین یک کشور صهیونیستی تاسیس شود. این نبرد جهت اشغال و ادغام خاک فلسطین است و اسرائیل روی این موضوع تمرکز کرده است. همه دموکرات ها و کشورهای مسلمان باید در این مناسبت گرد هم آیند تا اسرائیل نتواند خاک فلسطین را به زور به اسرائیل ادغام کند[i].

مقاله ای در روزنامه جنگ مورخ 7 اردیبهشت 1403:

"ایران، پاکستان و آمریکا!" (نگارش  آقای منصور آفاق، ستون نویس معروف پاکستانی)

روزنامه خارجی گزارشی داد که یک مقام آمریکایی فاش کرد، توقف ساخت خط لوله گاز ایران و پاکستان "هدف" بزرگی برای واشنگتن است و با تلاش آمریکا این پروژه نزدیک به یک دهه، به تعویق افتاده است. دونالد لو، نیز در نشست گنگره گفت که توقف این خط لوله گاز یکی از اهداف اصلی ما است و به طور مداوم در حال کار بر روی آن هستیم. در 22 آوریل، رئیس جمهور ایران به پاکستان آمد و در 33 آوریل، واشنگتن پاکستان را به تحریم ها، تهدید کرد، این به محض یک تهدید نیست، زیرا ایالات متحده سه شرکت چینی و یک شرکت بلاروسی را از تجارت نظامی با پاکستان، ممنوع کرده است. ایران و پاکستان با صدور بیانیه مشترکی، از آغاز دور جدیدی اعلام کردند و توافقاتی انجام شدند. در واقع، تلاش های واشنگتن برای محدود کردن درآمد ایران از نفت و فرآورده های نفتی است. آمریکا صدها نهاد و مردم ایران را تحریم کرده است، اما ایران آشکارا از فلسطین حمایت می ‌کند، پاکستان نیز اعلام کرد که موضع پاکستان و ایران در مورد اسرائیل یکسان است. حتی دو کشور در بیانیه ‌ای از شورای امنیت سازمان ملل خواستند تا از فعالیت‌ های غیرقانونی اسرائیل در منطقه، جلوگیری کند. تحریم های آمریکایی چندین بار علیه پاکستان اعمال شدند و اکثریت پاکستانی ها آمریکا را به همین دلیل دوست ندارند. نظرسنجی گالوپ نشان داد که بیش از 72 درصد پاکستانی ها معتقدند که ایالات متحده دوست پاکستان نیست، بلکه دشمن پاکستان است. روابط آمریکا با پاکستان در گذشته، نشیب و فرازی داشته، اما ضایعه ای که ایالات متحده در هنگام خروج از کابل متحمل شد، هنوز هم بر پاکستان خشمگین است. در وضعیت فعلی جهان، سوال این است که چگونه حاکمان کنونی پاکستان مخالف آمریکا قدم برداشتند؟ حتماً باید از جایی اشاره ای شده است و حتما امیدی وجود دارد، موضوع خرید نفت از روسیه نیز در راه است. همچنین مذاکرات درباره مشارکت عربستان سعودی در "راهرو اقتصادی چین و پاکستان"، نیز ادامه دارند. در چنین شرایط، چنین سیاست خارجی پاکستان، صدای قلب همه پاکستانی هاست، اما در سیاست جهانی لرزه ای می اندازد؟ هنوز رای در این مورد قبل از وقت است، اما آمریکا بر عمران خان نیز به همین دلیل عصبانی شده است که وی روزی که به مسکو رسید، در همان روز روسیه به اوکراین حمله کرد. وضعیت سفر رئیس جمهور ایران نیز دقیقاً مشابه آن است که بلافاصله پس حمله ایران به اسرائیل، رئیس جمهور ایران به پاکستان سفر کرد. قرار است اتفاقی بیفتد، خداوند آن اتفاق را برای کشور و ملت بهتر کند[ii].

مقاله ای در روزنامه جنگ مورخ 7 اردیبهشت 1403:

" چشم و گوش خود را باز نگه دارید " (نگارش  آقای الطاف حسین قریشی، ستون نویس معروف پاکستانی).

ستاره سرنوشت ملت با شکوهی تازه طلوع کرده است و رهبران ارشد دو کشور برادر مسلمان، عربستان سعودی و ایران، اخیراً به پاکستان سفر کردند و یادداشت ‌های تفاهم و توافق ‌نامه‌ هایی را برای تقویت همکاری با این دوست آشفته و دچار مشکلات اقتصادی، امضا کردند. بنابراین بر ما واجب است که این احساسات را بپذیریم و از فرصت‌های پایداری که به وجود می‌ آیند حداکثر استفاده را ببریم. همچنین با چشمان باز ببینیم چه قدرت هایی در کمین هستند تا این اعلامیه ها و اقدامات را خنثی کنند. هشت سال بعد، آیت الله دکتر ابراهیم رئیسی، رئیس جمهور ایران، در زمانی به پاکستان آمدند که درگیری اسرائیل و ایران برای مسلمانان بسیار مهم شده است. مردم پاکستان بسیار خوشحال هستند که ایران به تجاوزات اسرائیل پاسخ داده و توهم شکست ناپذیری سیستم دفاعی وی را برملا کرده و موجودیت نامشروع اسرائیل، در خطر است. اسرائیل جنایات وحشیانه ای را علیه فلسطینیان در غزه انجام می دهد. تظاهرات عمومی بزرگی علیه آن در آمریکا، بریتانیا، فرانسه و آلمان برگزار می شود که در آن مسیحیان و یهودیان به صورت گسترده شرکت می کنند. به ابتکار شجاعانه ایران، مردم پاکستان به گرمی از رئیس جمهور ایران، استقبال کردند. واکنش غیرعادی علیه اسرائیل در سطح بین‌ المللی این امید را ایجاد کرده است که فلسطینی ‌ها و کشمیری‌ ها در شرف دستیابی به آزادی واقعی هستند، زیرا جنبش‌ هایی که برای حق تعیین سرنوشت در تاریخ مبارزه می ‌کنند، در نهایت موفقیت را بدست می یابند[iii].

مقاله ای در روزنامه نوای وقت  مورخ 5 اردیبهشت 1403:

" سفر رئیس جمهور ایران، پیامی صریح برای واشنگتن؟" (نگارش  نصرت جاوید، ستون نویس معروف پاکستانی).

رهبری جدید عربستان سعودی مشتاق است به سرعت تعصبات گذشته را فراموش کند و خاورمیانه را با خواسته های دوران مدرن تطبیق دهد. همچنین، دوست دیرینه ما چین نیز پس از پایان جنگ سرد، بر خواسته های غیر قانونی آمریکا که به یک ابر قدرت جهانی تبدیل شده، زیر سوال می برد. جنگ روسیه و اوکراین نیز هزاران سوال را در مورد برتری آمریکا در امور جهانی، ایجاد کرده است. اکنون، تقریباً هر کشوری در جهان  اولویت های آمریکایی را در نظر داشته،  مجبور به سازماندهی مجدد روابط خود با سایر کشورها است. در کنار اولویت های ملی، هر کشوری مجبور است با همسایگان خود روابط خوب داشته باشد، زیرا تغییر همسایگان امکان پذیر نیست. اگر در چارچوب فوق فکر کنید، ایران همسایه پاکستان است. جدای از همسایگی، پیوندهای تاریخی و فرهنگی ما نیز بسیار عمیق است. متأسفانه هر دو کشور در گذشته، نتوانستند فرصت هایی را برای به اشتراک گذاشتن اقتصاد یکدیگر فراهم کنند. این واقعیت عینی نیز باقی ماند که جنبش عمومی نوظهور علیه شاهنشاه ایران توسط اقبال ما با سخنان او بسیار تقویت شد. بسیاری از نمایندگان رهبری ایران هنوز "اقبال لاهوری" را "مرشد" خود می دانند. پس از انقلاب ایران، صدام حسین با حماقت خود شروع به دامن زدن به اختلافات عرب و غیر عرب کرد. به همین دلیل، ایران به عنوان یک "فرقه مذهبی" در پاکستان معرفی شد و روابط پاکستان و ایران تحت فشار مرزهای فرقه ای قرار گرفته و شروع به کاهش روابط کردند. از این رو سفر رئیس جمهور ایران به پاکستان مملو از احتمالاتی برای "دوران جدید" میان دو کشور بود. از سوی دیگر این نگرانی نیز به وجود آمده است که نزدیکی ایران و پاکستان برای دشمنان قابل هضم نیست. اسرائیل به راه انداختن یک جنگ همه جانبه علیه ایران است. نه تنها پاکستان، بلکه مرفه ترین کشورهای جهان نیز به دلیل احتمال کاهش نفت، عواقب جنگ احتمالی را متحمل نخواهند شد.  این احتمال نیز وجود دارد که جنگ ایران و اسرائیل در نهایت جهان را به سمت جنگ جهانی سوم سوق دهد. با در نظر گرفتن احتمال فوق، بایدن، رئیس جمهور ایالات متحده، با اعمال تحریم های اقتصادی بیشتر علیه ایران، در حال سرد کردن نتانیاهو است. وی همچنین نگران است که اگر نتواند جنگ در ایران و اسرائیل را متوقف کند، ممکن است در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا، در نوامبر آینده شکست بخورد. در چنین فضایی، سفر رئیس جمهور ایران به پاکستان نیز به واشنگتن این پیام را خواهد داد که پاکستان منافع خاص خود را دارد و نمی تواند صرفاً برای راضی نگه داشتن آمریکا به هر قیمتی، آنها را نادیده بگیرد[iv].