محمد ظهیر سفیر اسبق سریلانکا در ایران به بررسی رفتار انتخاباتی جامعه مسلمانان در سریلانکا برای انتخابات روز شنبه ۲۱ سپتامبر پرداخت. نویسنده ضمن تاکید بر نارضایتی های تاریخی و کنونی مسلمانان، چگونگی تأثیر این عوامل بر تصمیمات انتخاباتی اقلیت مسلمانان را مورد بررسی قرار داده است.

از نظر آماری مسلمانان تنها ۹.۳ درصد از جمعیت کشور را تشکیل می دهند. بر اساس سرشماری سال ۲۰۱۲، آنها پس از ۱۱.۱ درصد قدرت تامیل سریلانکا در رده دوم قرار دارند. تفاوت آماری برخلاف ارقام قبل از شورش های نژادی ژوئیه ۱۹۸۳ تنها ۱.۸ درصد است. قتل عام ضد تامیل منجر به مهاجرت تعداد قابل توجهی از تامیل ها از جزیره شد.

از نظر اعداد واقعی که احتمالاً به پای صندوق‌های رای می‌روند، که حدود ۷۵ درصد است، تعداد آرای مسلمانان حدود ۱.۲ میلیون و آرای تامیل ها حدود ۱.۴ میلیون خواهد بود. تامیل های آپکانتری، سومین اقلیت بزرگ، که همواره مستقل از تامیل های سریلانکا رای می دهند، ۴.۱ درصد از جمعیت ملی را تشکیل می دهند.

اشاره شده است که اکثریت آرای ۷۵ درصدی سینهالی به چهار بلوک جداگانه تقسیم شده است و به اشتباه استدلال شده است که آرای اقلیت می تواند عامل تعیین کننده باشد، با نادیده گرفتن این واقعیت که آرای اقلیت نیز نه تنها بر اساس تفاوت های قومی-مذهبی بلکه در مورد مسائل ملی و منطقه ای گسترده تر تقسیم می شوند ... در این پس‌زمینه است که تفاوت‌های قابل توجه در الگوهای رأی‌دهی مسلمانان و آنچه بر تصمیم‌گیری آنها تأثیر می‌گذارد مورد توجه قرار می‌گیرد.

مسلمانان وطن پرست هستند

مسلمانان به لحاظ نقشی که در جنگ تقریباً سی ساله داشتند، خود را میهن پرست ترین جوامع قومی-مذهبی در جزیره می دانند. با این حال، در عرض دو سال پس از پایان موفقیت آمیز جنگ علیه مبارزان جدایی طلب LTTE، کمپین های نفرت  انگیز ضد مسلمانان که از سال ۲۰۱۲ به طرز نگران کننده ای آغاز شد، و شورش های ضد مسلمانان بعدی از ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۸، دیدگاه های مسلمانان را شوکه کرده و شکل داده بود.

 نکات کلیدی مقاله :

۱.آمار رأی‌ دهندگان مسلمانان:

مسلمانان ۹.۳٪ از جمعیت سریلانکا را تشکیل می‌دهند و انتظار می‌رود که حدود ۱.۲ میلیون رأی بدهند. در مقایسه، جامعه تامیل که کمی بزرگتر با ۱۱.۱٪ است، انتظار می‌رود که حدود ۱.۴ میلیون رأی بدهند. تفاوت جزئی ۲۰۰، ۰۰۰ رأی بین این دو گروه نشان‌دهنده تأثیر بالقوه آرای اقلیت بر نتیجه انتخابات است.

۲.زمینه تاریخی و احساسات ضد مسلمانان:

سلسله‌ای از پویش ها و آشوب‌های ضد مسلمانان از سال ۲۰۱۲ و در نهایت حملات عید پاک در آوریل ۲۰۱۹ جامعه مسلمانان را به‌طور قابل توجهی تحت تأثیر خود قرار داد. این رویدادها منجر به ایجاد تفکر «قربانی شدن گسترده» و «احساس خیانت» در میان مسلمانان شده و تأثیر قابل توجهی بر نگرش آن‌ها نسبت به دولت و نحوه برخورد آن با جامعه‌شان داشته است.

۳.اقدامات و تبعیض‌های دولتی:

مقاله نمونه‌های مختلفی از آنچه به‌عنوان "مجازات جمعی" علیه مسلمانان از سوی دولت‌های قبلی و کنونی تلقی می‌شود، را مورد بررسی قرار می‌دهد. این نمونه ها شامل:

• اتهامات نادرست: مسلمانان بدون مدرک به حمایت از گروه‌های افراطی مانند القاعده و داعش متهم شده‌اند.
• سیاست‌های تبعیض‌آمیز: ممنوعیت‌های سازمان‌های مسلمان، اقدام‌های قانونی نادرست، و مداخله در آموزش دینی تنش‌ها را تشدید کرده است.
• تعصب رسانه‌ای و نهادی: اقداماتی نظیر تعطیلی 'Peace TV'، انتصاب غیرمسلمانان برای نظارت بر امور مسلمانان، و سیاست‌های تبعیض‌آمیز در آموزش و روابط بین‌المللی، باعث بیگانگی بیشتر جامعه شده است.

۴.احساسات سیاسی کنونی:

انتظار می‌رود که جامعه مسلمانان به دلیل نارضایتی از نحوه برخورد دولت با مسائل آن‌ها، علیه حزب حاکم کنونی رأی بدهند. مشکلات اقتصادی جاری و اجرای سیاست‌هایی که به‌عنوان تبعیض‌آمیز تلقی می‌شود، این احساسات را تقویت کرده است. مقاله پیش‌بینی می‌کند که بخش قابل توجهی از رأی‌دهندگان مسلمان به‌دنبال تغییر در دولت به‌عنوان واکنشی به نارضایتی‌های خود خواهند بود.

۵.پیامدها برای انتخابات پیش‌رو:

با توجه به زمینه تاریخی و نارضایتی کنونی، رأی مسلمانان احتمالاً عامل مهمی در انتخابات خواهد بود. رفتار انتخاباتی جامعه نشان‌دهنده درخواست آن‌ها برای دولتی است که به سهم آن‌ها اعتراف کند، به نارضایتی‌های آن‌ها رسیدگی کند و اطمینان حاصل کند که به‌طور عادلانه با آن‌ها رفتار می‌شود.

رئیس جمهور بعدی نباید مرتکب اشتباه سنگینی شود که مسلمانان را موجوداتی شیطانی ببیند! او باید بداند که مسلمانان در طول جنگ نقش میهن پرستانه ای داشتند.

منبع:  https://www.dailymirror.lk/plus/How-will-۱-۶۵-million-Muslims-vote-on-Saturday/۳۵۲-۲۹۱۸۸۶