حکیم اجمل خان یکی از برجسته‌ترین شخصیت‌های تاریخ پزشکی و اجتماعی هند و پاکستان است که به خاطر خدماتش در زمینه  طب سنتی و فعالیت‌های اجتماعی به ویژه در جامعه  مسلمانان شناخته می‌شود. او در ۱۱ ژوئن ۱۸۶۸ در شهر دهلی، هند بریتانیا (امروزه در هند) به دنیا آمد. خانواده  او از نسل‌های شناخته‌شده در زمینه  طب سنتی و درمان بودند و اجمل خان از همان دوران کودکی با اصول پزشکی سنتی آشنا شد.

تحصیلات ابتدایی خود را در مدارس محلی دهلی گذراند و سپس به تحصیل در رشته  طب سنتی پرداخت. او به خاطر استعداد و علاقه  عمیق به پزشکی، در دوره‌های مختلف آموزشی و تخصصی در زمینه  طب سنتی شرکت کرد و به زودی به یکی از پزشکان برجسته و متخصص در این زمینه تبدیل شد. حکیم اجمل خان به ویژه در درمان بیماری‌های مزمن و پیچیده با استفاده از داروهای گیاهی و روش‌های سنتی شناخته می‌شد.

در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم، زمانی که طب مدرن و روش‌های علمی به طور گسترده‌ای در هند معرفی شده بود، حکیم اجمل خان همچنان بر اهمیت طب سنتی و درمان‌های گیاهی تأکید می‌کرد. او به ترویج و حفظ اصول طب سنتی و به ویژه طب آیورودا و طب سنتی اسلامی پرداخت و تلاش کرد تا این روش‌ها را در جامعه  معاصر معرفی کند.

یکی از مهم‌ترین دستاوردهای حکیم اجمل خان، تأسیس «مدرسه  طبی اجمل» در دهلی در سال ۱۹۱۱ بود. این مدرسه به عنوان یک مرکز آموزشی و تحقیقاتی در زمینه  طب سنتی و گیاهی شناخته می‌شد و هدف آن ارتقای دانش پزشکی سنتی و آموزش پزشکان جوان بود. مدرسه  طبی اجمل به سرعت به یکی از مراکز معتبر در این زمینه تبدیل شد و بسیاری از پزشکان و دانشجویان از سراسر هند و سایر مناطق برای تحصیل و یادگیری در این مرکز به دهلی می‌آمدند.

حکیم اجمل خان همچنین در زمینه‌های اجتماعی و فرهنگی فعال بود و به ویژه در تلاش برای بهبود وضعیت زندگی مسلمانان و ارتقای سطح تحصیلات و بهداشت عمومی در جامعه  مسلمانان اهتمام ورزید. او به عنوان یک رهبر اجتماعی و فرهنگی، نقش مهمی در تشویق جوانان به تحصیلات علمی و ارتقای استانداردهای بهداشتی ایفا کرد و به دلیل تلاش‌هایش در این زمینه‌ها، مورد احترام و تحسین قرار گرفت.

در دوره‌های بحرانی سیاسی و اجتماعی، حکیم اجمل خان به عنوان یکی از حامیان جدی جنبش استقلال هند نیز شناخته می‌شود. او به حمایت از فعالیت‌های سیاسی و اجتماعی پرداخت و با ارائه مشاوره‌های پزشکی و اجتماعی به رهبران سیاسی، تلاش کرد تا در مسیر تحقق استقلال هند و بهبود شرایط زندگی مردم، سهمی داشته باشد.

حکیم اجمل خان در ۲۹ دسامبر ۱۹۲۷ درگذشت و جامعه  پزشکی و اجتماعی هند و پاکستان با فقدان او مواجه شد. او به عنوان یکی از پیشگامان طب سنتی و اجتماعی، میراثی بزرگ از خود به جا گذاشت. تلاش‌های او در زمینه  پزشکی سنتی، آموزش، و فعالیت‌های اجتماعی، تأثیر عمیقی بر جامعه  معاصر و آینده  پزشکی و بهداشت در هند و پاکستان گذاشت. یاد و خاطره  حکیم اجمل خان به عنوان یک پزشک متعهد، معلم و فعال اجتماعی، همچنان مورد احترام و ارادت قرار دارد و نقش او در تاریخ پزشکی و اجتماعی جنوب آسیا همیشه گرامی داشته می‌شود.