نویسنده به نوعی این پرسش را مطرح می‌کند که آیا آدانی می‌تواند نسخه‌ای از ماسک برای نخست‌وزیر هند، نارندرا مودی، باشد یا بالعکس، ایلان ماسک به‌عنوان آدانیِ دونالد ترامپ شناخته شود؟

نویسنده با تحلیل سیاست‌ها و اقدامات دولت‌ها، روابط خاص میان این دو چهره با رهبران سیاسی کشورشان را بررسی می‌کند. ترامپ به‌صورت علنی از ماسک به‌عنوان یک «نابغه» یاد می‌کند که توان انجام کارهایی را دارد که از دیگران ساخته نیست. از سوی دیگر، مودی، با وجود عدم اظهارنظر مستقیم، از طریق سیاست‌های دولتش نشان داده که گروه آدانی جایگاه ویژه‌ای در دیپلماسی اقتصادی هند دارد.

در ادامه، نویسنده به ارتباط نزدیک ماسک و ترامپ پرداخته و نشان می‌دهد که چگونه ماسک ممکن است نقشی کلیدی در سیاست «اول آمریکا» ترامپ ایفا کند. این ارتباط نزدیک به‌ویژه از طریق خرید شبکه اجتماعی ایکس (توییتر سابق) توسط ماسک و استفاده از آن برای تقویت نفوذ سیاسی ترامپ نمایان می‌شود. از سوی دیگر، آدانی نیز در سطح جهانی، از جمله در بنگلادش، آفریقا، اسرائیل و آمریکا، به‌عنوان یکی از ستون‌های دیپلماسی اقتصادی هند عمل کرده است.

نویسنده همچنین به شباهت‌هایی میان مواضع ماسک و آدانی در برابر نهادهای نظارتی اشاره می‌کند. ماسک به‌صراحت کمیسیون بورس و اوراق بهادار آمریکا (SEC) را به‌عنوان ابزاری سیاسی مورد انتقاد قرار داده است. آدانی نیز که با اتهامات مشابهی در آمریکا مواجه است، می‌تواند از این حملات ماسک الهام بگیرد و حمایت بیشتری در فضای سیاسی هند دریافت کند.

در نهایت، نویسنده نتیجه می‌گیرد که حمایت رهبران سیاسی از افرادی چون ماسک و آدانی، به آن‌ها اجازه می‌دهد ریسک‌های بزرگی را در راستای منافع سیاسی و اقتصادی خود بپذیرند و در عین حال از پشتیبانی در برابر چالش‌های قانونی و نظارتی برخوردار شوند. این وضعیت نمونه‌ای از سرمایه‌داری دولتی است که در آن ارتباط میان نخبگان سیاسی و اقتصادی منافع مشترک ایجاد می‌کند.

#ذکریایی

https://thewire.in/political-economy/gautam-adani-as-narendra-modis-elon-musk