در ابتدا این کمیسیون نام کمیته حمایت از کودکان را داشت و به کمیسیون ملی حمایت از کودکان اندونزی تغییر نام کرد. این کمیسیون بر حمایت از حقوق کودکان تمرکز دارد. تأسیس این نهاد بر اساس قانون شماره ۲۳ سال ۲۰۰۲ در مورد حمایت از کودکان بود که هدف بهبود کارآیی حمایت از کودکان را به دنبال دارد. وظایف کمیسیون در ماده ۷۶ قانون آمده است و شامل موارد زیر است:

· ترویج تمامی قوانین و مقررات مربوط به حمایت از کودکان، جمع آوری اطلاعات، دریافت شکایات عمومی، بررسی، مراقبت، ارزیابی و نظارت بر اجرای حمایت از کودکان،

· ارائه گزارش، پیشنهادات، و ملاحظات به رئیس جمهور در زمینه حمایت از کودکان.

جنبه های مختلف از حقوق کودکان وجود دارد که باید توسط دولت، کشور، خانواده، موسسات اجتماعی و والدین محافظت شود که به عنوان مثال در ماده ۴۲ تا ۷۱ از قانون شماره ۲۳ سال ۲۰۰۲ آمده است:

· حقوق دینی که حمایت از حقوق کودکان مربوط به دین در قالب تربیت، راهنمایی، عمل به آموزه های دینی برای کودکان مورد نیاز است،

· حقوق بهداشتی که عبارت است از تلاش برای حمایت بهداشتی کودکان به صورت جامع که شامل اقدامات تبلیغاتی، پیشگیرانه، درمانی و توانبخشی، چه برای خدمات بهداشتی اولیه و چه ارجاعی است،

· حقوق آموزشی که همه کودکان بدون استثنا حق دارند آموزش های مناسب دریافت کنند و از خشونت هایی که در مدرسه رخ می دهد، حمایت شوند،

· حقوق اجتماعی که عبارت است از حمایت از کودکان نادیده گرفته شده، چه در داخل موسسه و چه در خارج از موسسه،

· حقوق حمایت ویژه که در مورد کودکان پناهنده، قربانی شورش، قربانی بلایای طبیعی، و قربانی شرایط درگیری های مسلحانه، منظور شده است.