۹ دی ۱۳۹۹ - ۰۸:۵۶
رقص سامان

رقص سامان توسط یونسکو در ششمین جلسه کمیته بین دولتی برای حفاظت از میراث جهانی ناملموس در بالی، ۲۴ نوامبر ۲۰۱۱ به عنوان میراث فرهنگی معنوی به ثبت رسید.

رقص سامان رقصی از قبیله گایو است که معمولا در رویدادهای مهم در آداب‌ورسوم اجرا می‌شود. شعر در رقص سامان از زبان گایو استفاده می‌شود. علاوه بر این، این رقص معمولا در جشن میلاد پیامبر اجرا می‌شود.

در برخی از منابع به این اشاره‌شده است که رقص سامان در آچه توسط شیخ سامان، عالمی از منطقه گایو در جنوب شرق آچه تاسیس و توسعه شد. رقص سامان توسط یونسکو در ششمین جلسه کمیته بین دولتی برای حفاظت از میراث جهانی ناملموس در بالی، 24 نوامبر 2011 به عنوان میراث فرهنگی معنوی به ثبت رسید.

سامان در منطقه لُکوپ در دوران استعمار هلند

رقص سامان یکی از ابزارهایی است که برای ابلاغ پیام تبلیغ استفاده می‌شود. در این رقص جنبه‌های آموزشی، مذهبی، آدابی، قهرمانی و حماسی، همکاری و هماهنگی نهفته است.

قبل از شروع اجرا، یک پیر به نمایندگی از مردم و جامعه به عنوان مقدمه جلو می‌آید و به گفتن موعظه و یا توصیه مفید برای بازیکنان و تماشاگران می‌پردازد.

آهنگ‌ها و اشعار باهم و به صورت مستمر خوانده می‌شود. بازیکنان عبارتند از مردان جوان با پوشیدن لباس های سنتی. این رقص به صورت‌نمایشی یا مسابقه‌ای میان 2 گروه میهمان و میزبان اجرا می‌شود. امتیاز گیری آن در توانایی هر گروه در حرکت، رقص و آهنگ (شعر) ارائه‌شده طرف دیگر صورت می‌پذیرد.

کر (آواز دسته جمعی)

رقص سامان معمولا با همراهی سازهای موسیقی اجرا نمی‌شود، ولی از هماهنگی صدای رقصندگان و کف زدن آن‌ها با ترکیب از سینه و کشاله ران زنی و انداختن بدن به جهت‌های مختلف استفاده می‌شود. این رقص توسط یک رهبر که معمولا شیخ نامیده می‌شود، هدایت می‌شود. ازآنجاکه یکنواختی شکل و دقت زمان در این رقص لازم است، رقصندگان باید تمرکز بالایی و تمرین جدی داشته باشند تا اجرای آن به صورت کامل و تام انجام شود.

در دوران گذشته، این رقص در برخی از وقایع مرسوم، از جمله جشن میلاد حضرت محمد (ص) اجرا می‌شد و در حال حاضر، این رقص نیز در برنامه‌های رسمی، مانند حضور مهمانان از شهرها و یا کشورهای دیگر و یا افتتاحیه یک جشنواره و سایر رویدادها انجام می‌شود.

آوازخوانی

رقص سامان در دوران استعمار هلند

حرکات

رقص سامان از دو عنصر حرکت به عنوان عنصر اساسی استفاده می‌شود، یعنی کف و سینه زدن. شیخ سامان در این رقص از آن حرکات به همراه اشعار اسلامی جهت تبلیغ اسلام استفاده می‌کرد. در حال حاضر، این رقص مذهبی همچنان به عنوان وسیله برای انتقال پیام های تبلیغی از طریق نمایش‌ها استفاده می‌شود.

رقص سامان از رقص‌هایی منحصربه‌فرد است، زیرا اجرای حرکات در آن تنها از زبان محلی گایو استفاده می‌کند.

رقصنده

به طور کلی، رقص سامان با یک دوجین یا ده‌ها تن از مردان اجرا می‌شود، اما عدد آن باید فرد باشد. ازآنجاکه این رقص توسط رقصندگان زیادی اجرا می‌شود، جذابیت بیشتری دارد.

برای سازماندهی حرکات مختلف آن، یک رهبر به نام شیخ منصوب می‌شود. علاوه بر تنظیم حرکات رقصندگان، وظیفه آواز و شعرخوانی سامان را نیز به عهده می‌گیرد.

شایان ذکر است، دکتر اسنا حسین، محقق و استاد دانشکده تربیت دانشگاه الرانیری شهر آچه گفت که مردم آچه دارای نمادهای زیادی با رنگ شیعه، مانند کندوری عاشورا و رقص سامان هستند. او در خصوص رقص سامان اظهار داشت که این رقص به سنت شیعه مربوط است، یعنی سینه‌زنی به عنوان نمادی از غم و اندوه بر شهادت امام حسین، نوه پیامبر. (منبع: سایت سازمان اهل بیت اندونزی [ابی]

https://www.ahlulbaitindonesia.or.id/berita/index.php/s13-berita/syiar-islam-tari-saman/)

منبع:

https://id.wikipedia.org/wiki/Tari_Saman

کد خبر 3440

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
2 + 11 =