دلایل بیشماری مبنی بر حائز اهمیت صنعت گردشگری و اینکه چرا این صنعت به طور قطع و یقین چیزی حتی بیش از آن تصوری است که همگان هنگام اندیشیدن به صنعت گردشگری در اذهان نقش می بندد.
گردشگری منبع درآمدی برای دولت محسوب می گردد، منجر به اشتغالزایی (مستقیم و غیر مستقیم) نیز می شود و انگیزه ای برای حفظ میراث و محیط زیست می باشد. در حال حاضر سیاحت و گردشگری ۶/۹ ٪ از تولید ناخالص داخلی هند را تشکیل می دهد که ۸۸٪ آن مربوط به مسافرت های داخلی می باشد. گردشگری سهمی ۳/۹ درصدی از کل شغل های کشور را به خود اختصاص می دهد. طبق گزارش تأثیر اقتصادی شورای گردشگری و سیاحت جهانی در سال ۲۰۱۸، گردشگری تا سال ۲۰۲۸ در هند، پنجاه و دو میلیون و سیصد هزار فرصت شغلی را پوشش خواهد داد و این در حالی است که در حال حاضر تنها چهل و دو میلیون و نهصد هزار فرصت شغلی مربوط به گردشگری می باشد. این کشور پهناور مشرق زمین قدم هایی کوچک اما اساسی در رابطه با گردشگری برداشته ولی هنوز تا رسیدن به آن نقطه ای که شایستگی اش را دارد، راه زیادی باقی است و تلاشهایی مضاعف و پر سرعت را می طلبد. هند به عنوان یکی از کشورهایی که بازار صنایع هوایی( ساخت و تولید هواپیما و..) در جهان با سرعت در حال توسعه می باشد، در سال حدود ۱۰۰ میلیون مسافر را که همه مربوط به سفر های داخلی می باشند جا به جا می کند، اما متأسفانه ورود پروازهای بین‌المللی به هند همچنان در سطحی اندک – ۹ میلیون مسافر در سال – می باشد، که این خود فرصتی منحصر به فرد را برای هند فراهم می سازد تا به چگونگی ایجاد تقاضا و عرضه‌ی مناسب برای صنعت سیاحت و گردشگری خود پی ببرد.
هند با توجه به مزیت موقعیت مکانی اش، پتانسیل تبدیل شدن به یک مرکز حمل و نقل هوایی جهانی را دارا می باشد. موقعیت جغرافیایی هند باعث می شود که هواپیماهای اروپایی که به خاور دور و سواحل اقیانوس آرام سفر می کنند، از آن به عنوان توقف گاهی منطقی برای سوخت گیری استفاده کنند. ما می توانیم دبی را که فرودگاهی در سطح جهانی که قابلیت اداره‌ی مسافران خارجی را دارد و جز یکی از برترین و پر رفت و آمد ترین فرودگاه های جهان محسوب می شود که مسافران خارجی ان اغلب با توقف در آنجا ، فرصت سیاحت در دبی را نیز می یابند، سرمشق و الگوی خود قرار دهیم.
امروزه ارتباطات منطقه ای هند در زمینه هوایی در نتیجه طرح(UDAN) که توسط دولت مرکزی هند برای توسعه‌ی فرودگاه داخلی که با انگیزش شگرف همراه است به اجرا درآمده است، اما هنوز به صورت کامل جنبه های گوناگون این طرح آشکار نشده است زیرا وزارت هوانوردی هند تازه شروع به کار بر روی برقراری ارتباط میان مقاصد توریستی و ایجاد حوزه های توریستی که همسو و هماهنگ با خواست دیرینه این صنعت هستند کرده است. باوجود اینکه شاهد توسعه عظیم در هوانوردی هند آن هم به گونه ای بی سابقه هستیم، اما متاسفانه با اصول اولیه این صنعت همچنان مشکل داریم که از این جمله می توانیم به تعداد اندک باند های فرودگاهی، پرازدحام بودن فرودگاهها، محدودیتهایی همانند ظرفیت های فصلی و غیرو اشاره کرد.
بزرگترین و تنها بخشی که در سیاحت و گردشگری هند پیشرفت شایان و قابل توجهی داشته است، توسعه‌ی زیرساختی آن می باشد که همین امر در آینده به حمایت از مردم (به عنوان آخرین جز این چرخه)، اتحادیه های گردشگری، جا و مکانهای اقامت و ارتقاء بخش های بلااستفاده، کمک خواهد کرد. در حال حاضر طرح مهم صدور ویزای الکترونیک به بیش از ۱۶۰ کشور بسط داده شده است اما افزایش ۶۰ درصدی در بهای ویزای الکترونیکی به خصوص ویزاهایی همچون ویزای گردشگری، تجاری و درمانی، بی شک جریانهای توریستی را به شدت تحت تأثیر خواهد گذاشت. این مبلغ اضافی ای که دولت از افزایش بهای ویزای الکترونیکی به دست می اورد احتمالا خیلی کمتر از ارز خارجی از دست رفته ای خواهد بود که به دنبال کاهش ورود گردشگران خارجی اتفاق می افتاد. طبق برآورد فرایند عملکرد اصلاح کننده و بازدارنده ـ Corrective action and Preventive actionـ تنها دو و نیم میلیون گردشگر در سال در طی تعطیلات به هند سفر می کنند و این در مقایسه با شهر سنگاپور و یا کشور تایلند و جزیره ی بالی که حدود ۳۱ میلیون گردشگر را در سال پذیرا هستند، بسیار بسیار ناچیز می باشد. در جهان امروزی، صنعت گردشگری، تجارتی رقابتی محسوب می گردد و همسایگان شرقی و غربی هند در این زمینه بسیار تمرکز و سرمایه گذاری کرده اند به گونه ای که گردشگری منبع اصلی درآمد آنها محسوب می شود. گردشگری در کشورهای پیشرفته ای همچون آمریکا، انگلستان، فرانسه و سوئیس ، به عنوان صنعتی بزرگ تلقی می گردد. برای بقا در این صنعت، دولت بایستی در تصمیم خود مبنی بر وضع مالیات ( GST, Goods and Service Tax ) ۲۸ درصدی بر هتل های لوکس که بهای یک شب اقامت در انها ۷۵۰۰ روپیه و بالاتر و نیز وضع مالیات ۱۸ درصدی بر هتل های که بهای یک شب اقامت در انها بین ۷۵۰۰-۲۵۰۰ روپیه می باشد، تجدید نظر کند چرا که وضع مالیات های اینچنین بر هتل های لوکس و یا هتل های با درجه‌ی مرغوب ، باعث می شود که گردشگران از این کشور به عنوان کشوری با مالیاتهای سنگین یاد کنند. دولت بایستی مالیاتهای سرسام آور وضع شده بر هتل ها را تا حد قابل قبولی که قابل مقایسه با کشورهای آسیای جنوب شرقی که در آنها مالیات بر هتل ها کمتر از ۱۰ درصد می باشد ، کاهش دهد. طرح اقتباس یک میراث( میراث ما، هویت ماست) وزارت گردشگری هند نمونه‌ای برجسته از مشارکت نزدیک بخش عمومی و خصوصی می باشد، که تفکرات جدیدی را در مورد چگونگی مشارکت با بخش خصوصی ارائه می دهد.در حال حاضر صنعت سیاحت و گردشگری هند فاقد ساختاری واحد می باشد ـ بخش های عمومی و خصوصی مجزا می باشند ـ و همین امر خود به محدود کردن توانایی های این صنعت در رسیدن به آنچه که استحقاقش را دارد، منجر می شود.
تعداد شوراهای گردشگری خارجی فعال در هند به بیش از ۵۰ شورا می رسد و این درشرایطی است که هیچ شورای در هند تشکیل نشده است. امروزه بخش گردشگری هند حتی با وجود رشد در مسیر تبدیل شدن به یکی از مقاصد گردشگری جهان همچنان در سطح پایینی قرار دارد و در وزارت خانه ها و ادارات هند جایگاه مشخصی ندارد. حال فرصت آن فرا رسیده است تا ما از تمام فرصتها برای تبدیل هند به عنوان یکی از مقاصد گردشگری جهان ،بهترین بهره را ببریم.
نویسنده: آقای Deep Kalra مقاله نویس و تحلیل گر روزنامه تایمز آف ایندیا.
توضیح: امروزه صنعت گردشگردی در جهان اهمیت خاصی در جهان دارد و علاوه بر درآمد سرشار برای دولت ها باعث اشتغالزایی نیز می باشد و از این رو دولت هند در صدد فعال کردن این بخش می باشد.
نظر شما