پس از ۱۵ روز فعالیت کارشناسی و اجرایی گروهی از متخصصین، تندیس فردوسی توسی در محل "ویلابورگزه" شهر رم، در آستانه ۲۵ اردیبهشت ماه روز ملی گرامیداشت فردوسی و به همین مناسبت، توسط شهرداری رم پاکسازی و مرمت گردید.
در سال ۱۹۳۳م.، طی مراسم باشکوهی به مناسبت هزاره فردوسی توسی، میدانی در "ویلا بورگِزِه" شهر رم، به نام این شاعر ایرانی نامگذاری و متعاقبا در سال ۱۹۵۸م. این میدان، به تندیسی از فردوسی مزین شد؛ که توسط استاد ابولحسن صدیقی؛ نقاش و پیکرتراش فقید ایرانی، به ارتفاع ۱۸۵ سانتیمتر، از جنس مرمر سفید ساخته شده است.
میدان فردوسی، محل نصب این تندیس در "ویلا بورگِزِه" شهر رم، در سنوات گذشته، همواره میعادگاه ایرانیان مقیم و ایران دوستان ایتالیایی، در مناسبت های ملی مانند نوروز و... بوده است.
فردوسی از دیرباز در ایتالیا شناخته شده است و قدیمی ترین نسخه خطی "شاهنامه" فردوسی؛ به تاریخ کتابت ۶۱۴ ه.ق که "جِرولامو وِکییِتی" در قاهره یافته و به ایتالیا منتقل نموده و توسط پروفسور "پییِمونتِزِه" ایران شناس شهیر ایتالیایی شناسایی و معرفی گردیده، در کتابخانه ملی شهر فلورانس نگهداری می شود.
علاوه بر این، یکی از نخستین و شاخص ترین ترجمه ها در جریان موج نوین ایران پژوهی در ایتالیا نیز، ترجمه "شاهنامه" فردوسی بوده؛ که در فاصله زمانی سال‌های ۱۸۸۹-۱۸۸۶ م. توسط "ایتالو پیتزی" ایران شناس فقید ایتالیایی انجام یافته است.
رایزنی فرهنگی ج.ا.ایران در ایتالیا، علاوه بر پیگیری پاکسازی و مرمت تندیس فردوسی در "ویلا بورگِزِه" شهر رم، که واپسین پاکسازی و مرمت آن یازده سال پیش انجام یافته بود؛ جهت معرفی فردوسی و (شاهنامه) او در ایتالیا، علاوه بر این که در نشر ترجمه ایتالیایی "ماسکرونی" از "شاهنامه" فردوسی مشارکت داشته؛ همایش ها و نشست های متعددی در این خصوص برگزار نموده؛ اپرای عروسکی "رستم و سهراب" به کارگردانی بهروز غریب پور؛ برگرفته از "شاهنامه" را در سال ۲۰۰۸ م. در شهر رم به روی صحنه برده؛ و همزمان با انتخاب شهر "ماترا" ایتالیا به عنوان پایتخت فرهنگی اروپا در سال ۲۰۱۹ م.، در قالب مجموعه برنامه های فرهنگی با عنوان "از مشهد تا ماترا"؛ علاوه بر خواهرخواندگی شهرهای توس(زادگاه فردوسی) و "ماترا"؛ و نامگذاری متقابل خیابان هایی در دو شهر؛ توافق شهرداری "ماترا" در خصوص نصب سردیس فردوسی توسی در مجاورت خیابان "خراسان" در این شهر را نیز اخذ نموده است.
نظر شما