موسسه هواشناسی ایتالیا در گزارش اخیر خود اعلام نمود، به علت تغییرات اقلیمی امسال بارش برف در ایتالیا کاهش ۷۰ درصدی داشته، و این کشور طی ۱۱۰ روز گذشته، با کاهش شدید بارندگی و افزایش شدید دمای هوا، و در نتیجه، خشکسالی بی سایقه در تاریخ خود مواجه، و بسیاری از رودخانه‌ها خشک گردیده، یا حجم آب شان کاهش چشم گیر یافته است.
به عنوان نمونه، رود "پو"، بزرگترین رودخانه ایتالیا به طول ۶۵۲ کیلومتر و مساحت بستر ۷۵ هزار کیلومتر مربع، که تأمین کننده آب شرب صدها روستا و شهرک؛ و آب لازم برای تولید برق در نیروگاه‌های برق- آبی است؛ و ۴۰ درصد مواد غذایی در ایتالیا، در حوضه آبریز آن تولید می گردد، متحمل شدیدترین خشکسالی در ۷۰ سال اخیر شده، و دبی آن از حدود ۱۸۰۰ متر مکعب در ثانیه به ۳۰۰ متر مکعب در ثانیه کاهش یافته، و حجم آب این رودخانه، ۷۲ درصد کمتر از سطح مجاز است؛ به نحوی که، بخش‌هایی از آبراه آن خشک شده، و در بخش هایی نیز جریان آب به حدی ضعیف است، که آب دریا به خشکی نفوذ کرده، و محصولات کشاورزی را از بین می‌برد.
موسسه ملی مدیریت و حفاظت آب ایتالیا نیز در گزارش اخیر خود، در خصوص کمبود منابع آب آشامیدنی در ایتالیا هشدار داده، و اعلام نموده، تابستان ۲۰۲۲ م. نخستین فصلی است، که پیامدهای تغییرات اقلیمی طی آن، به شکل گسترده در ایتالیا مشهود گردیده، و زین پس این کشور با خشکسالی‌های مکرر و شدید رو به رو خواهد شد.
برخی مناطق شمالی ایتالیا، زمستان گذشته، بیش از ۱۱۰ روز بارندگی نداشته‌اند، و یکی از خشک‌ترین زمستان‌های چند دهه اخیر را پشت سر گذاشته؛ و برفی در کوهستان‌های این مناطق برای تغذیه رودخانه ها وجود ندارد. در ادامه با شروع فصل گرما، به عنوان نمونه، منطقه "پییِمونته" در شمال غربی ایتالیا، ماه می سال جاری میلادی(اردیبهشت)، گرم ترین ماه این منطقه از سال ۲۰۰۹ تاکنون را پشت سر گذاشته؛ و کاهش چشم گیر سطح آب رودخانه ها و فقدان منابع آبی در کوهستان های این مناطق، خشک سالی، در سطح بحران در تامین آب آشامیدنی مردم، و اقدام به تأمین آن با کامیون های حمل آب را به همراه داشته است.
انجمن کشاورزان ایتالیا نیز در گزارش اخیر خود اعلام نموده، کاهش شدید بارندگی، و محدودیت استفاده از آب در بسیاری از شهرهای مناطق شمالی این کشور، حدود سی تا چهل درصد برداشت فصلی منطقه را در معرض خطر قرار داده؛ و پرورش ماهی و غذاهای دریایی نیز، به دلیل افزایش دمای آب؛ بالارفتن غلظت نمک آن؛ و کاهش باران در معرض خطر است؛ و پیش بینی می گردد، بخش کشاورزی حدود سه میلیارد یورو، از خشکسالی در جریان، در فصل آتی برداشت، خسارت ببیند.
در پی وقوع بحران آب در ایتالیا، دولت این کشور با صدور بیانیه ای، در مناطق مجاور رودخانه "پو" و حوضه‌های آبی شرق رشته‌کوه آلپ، وضعیت اضطراری اعلام نمود، و به مقامات ذی ربط در این مناطق، این مجوز را داد، که در صورت لزوم، بدون تشریفات اداری، اقدامات فوری در خصوص جیره‌بندی آب و هر اقدام ضروری دیگر را به انجام رسانند؛ و برای کمک به پنج استان شمالی "امیلیا رومانیا"، "فیریولی _ وِنِتزیا جولیا"، "لومباردیا"، "پییِمونته" و "وِنِتو" جهت مقابله با کمبود آب، ۳۶.۵ میلیون یورو بودجه اضطراری نیز اختصاص داده شد. در همین راستا، "ماریو دراگی" نخست‌وزیر ایتالیا نیز به زودی، کمیسر ویژه ای برای هماهنگی مقابله با خشکسالی معرفی خواهد نمود.
در بیانیه دولت ایتالیا در این خصوص آمده، هدف از اعلام این وضعیت اضطراری، کمک به آسیب دیدگان از این وضعیت، و مدیریت آن با ابزارها و اختیارات ویژه است، زیرا پیش بینی می گردد، این بحران به مرکز ایتالیا نیز تسری یابد.
در پی صدور این بیانیه و اعلام وضعیت اضطراری، به سرعت دستور استفاده از منابع آبی صرفا برای مصارف ضروری در ۱۷۰ شهر به ویژه در "پیه‌مونته" قطب تولید غلات در شمال غربی ایتالیا؛ دستور انسداد فواره‌های استخرهای شهر میلان؛ و... صادر و اجراء گردید.
آن چه گذشت، تنها یکی از پیامدهای تغییرات اقلیمی در ایتالیا است؛ که به عنوان دیگر نمونه ها، می توان به آتش سوزی های اخیر در جنگل ها و بوته زارهای مناطق "پینِتو ساکِتی" و... شهر رم؛ یا سقوط یخچال در ارتفاع ۳۳۰۰ متری دامنه‌های "مارمولادا" بلندترین قله منطقه "دولومیتی" در رشته کوه های آلپ واقع در شمال شرق ایتالیا اشاره نمود؛ که هردو ناشی از افزایش دما به واسطه تغییرات اقلیمی بوده؛ و حادثه دوم که در پی ۱۰ درجه سانتیگراد افزایش دما در روزهای اخیر رخ داده، تا کنون ۹ کشته و ده ها زخمی و مفقود به جا گذاشته است. بی شک تغییرات اقلیمی مساله ای جهانی، ناشی از شرایط طبیعی ناگزیر یا سوء رفتارهای فردی و جمعی و سوء مدیریت های انسانی است؛ که نقاط مختلف جهان را بیش و کم؛ و دیرتر یا زودتر درگیر بحران های خود ساخته؛ و تفاوت در این خصوص تنها؛ به تفاوت سطح شعور فردی و جمعی در درک بحران؛ تفاوت التزام فردی، اجتماعی و سیاسی در سطوح ملی، منطقه ای و بین المللی به مفاد پیمان هایی نظیر پیمان اجلاس گلاسکو؛ سطح بحران در سطوح ملی و منطقه ای و بین المللی؛ توانایی دولت ها در مدیریت بحران در سطح خود؛ فرهنگ ملت ها در مشارکت با دولت ها در مدیریت بحران در سطح ملی؛ و... راجع است. به باور برخی تحلیل گران سیاسی و اجتماعی، افزایش منازعاتی که به جنگ های آب و جنگ های نان شهرت یافته اند، به روشنی گویای آن است، که راهبردها و راه کارهای مدیریت بحران های مذکور در آینده است، که مؤلفه تعیین کننده در رقابت های حزبی؛ جایگزینی دولت ها؛ و مناسبات و صف آرایی های منطقه ای و بین المللی؛ و در نهایت نظم نوین جهانی خواهد بود. پس از نخستین نمونه یعنی بهره وری راه کارهای دولت ایتالیا در مدیریت بحران در جریان همه گیری کووید _ ۱۹؛ سرعت عمل دولت ایتالیا در اعلام وضعیت اضطراری؛ تدوین و ابلاغ آیین نامه؛ معرفی کمیسر مسؤل؛ تخصیص بودجه اضطراری؛ و اقدامات عاجل انجام یافته در مقابله با پیامدهای تغییرات اقلیمی، دومین نمونه از سرعت بهره ور واکنش؛ سطح کارای علمی و فنی؛ و منابع انسانی و مالی مورد نیاز جهت مدیریت راهبردی و کارآمد بحران در این نظم نوین را ترسیم می نماید.
منبع
نظر شما