خشونت قومی و مذهبی علیه گروه‌های مذهبی اقلیت، موضوعی ریشه‌دار است که بدون توجه به تغییرات در بافت اجتماعی، سیاسی و اقتصادی سریلانکا، همچنان در سریلانکا وجود دارد. مسیحیان از جمله گروه هایی هستند که در معرض انواع خشونت قرار می گیرند. اگرچه این آزار و اذیت اغلب به عنوان یک موضوع قومی-مذهبی تلقی می شود، اما عوامل متعددی باعث ایجاد و تداوم آن می شود.

در یک گزارش مطالعاتی که اخیرا منتشر شده با عنوان ،خشونت مذهبی علیه مسیحیان، اختلالات و حواس پرتی (نوامبر، ۲۰۲۱ - اکتبر، ۲۰۲۲)" که توسط Verité Research بر اساس اطلاعات ارائه شده توسط اتحاد ملی مسیحی انجیلی سریلانکا (NCEASL) تهیه شده است، به دنبال شناسایی روندها و الگوهای کلیدی مربوط به خشونت با انگیزه مذهبی علیه مسیحیان، مسلمانان و هندوها در فاصله نوامبر ۲۰۲۱ تا اکتبر ۲۰۲۲ بود و در مجموع، ۷۵ مورد خشونت علیه مسیحیان را در دوره مذکور مورد بررسی قرار داده است.

یافته های این مطالعه روندها و الگوهای گذشته را تقویت می کند که در مطالعات قبلی انجام شده توسط Verité Research شناسایی شده بود و به روشن کردن الگوهای جدید قابل تشخیص از داده های جمع آوری شده توسط NCEASL، طبق گزارش کمک کرد.

در این گزارش اشاره شده است که مسیحیان همچنان در حوادث خشونت آمیز با انگیزه مذهبی مورد هدف قرار می گیرند و اگرچه یافته های این تحقیق محدود به دوره نوامبر ۲۰۲۱ تا اکتبر ۲۰۲۲ است، اما بر اساس روندها و الگوهای خشونت مذهبی علیه مسیحیان که از طریق مطالعات قبلی مورد بررسی قرار گرفته اند،  شناسایی شده اند. در مجموع ۷۵ حادثه خشونت علیه مسیحیان در طول دوره زمانی تحت پوشش این مطالعه شناسایی شد. این رقم نسبت به ۷۲ مورد خشونت که در مطالعه قبلی برای دوره اکتبر ۲۰۲۰ تا اکتبر ۲۰۲۱ (Verité Research) تجزیه و تحلیل شده بود، اندکی افزایش یافته است.

این گزارش انواع مختلفی از اعمال خشونت آمیز را بر اساس شدت آنها شناسایی کرده است. در حالی که انجام خشونت فیزیکی علیه افراد تحت "شدیدترین اشکال خشونت" قرار گرفت، خشونتی که شامل آسیب رساندن به اموال بود تحت "اشکال شدید خشونت" قرار گرفت. از جمله «اشکال شدید مرزی خشونت»، تهدید، ارعاب یا اجبار بود که در این گزارش آمده است که این نوع خشونت عموماً شامل خشونت فیزیکی یا آسیب به اموال نمی‌شود و عموماً شدت کمی دارد و در موارد شدید، این نوع خشونت وجود دارد. خشونت ممکن است به اشکال شدیدتر خشونت منجر شود. «کمترین اشکال خشونت» شامل اقدامات یا اعمال تبعیض آمیز بود. رایج ترین و اصلی ترین نوع خشونت آسیبی که مسیحیان را هدف قرار می دهد، کم شدت ترین نوع خشونت است. کمترین اشکال خشونت شامل اقدامات یا اعمال تبعیض آمیز است که در ۵۴ مورد در دوره مورد بررسی رخ داده است. ۲۲ مورد از انواع خشونت های مرزی شدید، شامل تهدید، ارعاب و اجبار وجود داشت. شایان ذکر است، این مطالعه کاهش ۵۲ درصدی را در حوادث تهدید، ارعاب و زور نسبت به دوره اکتبر ۲۰۲۰ تا اکتبر ۲۰۲۱ نشان می‌دهد (از ۴۶ حادثه به ۲۲ حادثه). در همین حال، همانطور که در مطالعه قبلی (Verité Research, ۲۰۲۲) مشاهده شد، حوادثی که شامل شدیدترین اشکال خشونت (خشونت فیزیکی) و اشکال شدید خشونت (خسارت به اموال) بود، کمی باقی ماند.

در این گزارش در خصوص عاملان این حوادث توضیح داده شده است: بیشتر حوادث خشونت آمیز توسط مقامات دولتی و به دنبال آن افراد قابل شناسایی دیگر (این عاملان همه افراد محلی بودند یا قابل شناسایی هستند، به استثنای مقامات دولتی، اعضای روحانیت و شخصیت‌های سیاسی) و سپس اعضایی از راهبان بودایی شناسایی شد. در مقایسه با مطالعه قبلی، تعداد مواردی که افراد قابل شناسایی دیگر به عنوان عاملان اصلی خشونت علیه مسیحیان شناسایی شدند، ۴۳ درصد افزایش داشت (۲۳ حادثه به ۳۳ حادثه).

بر اساس آمار ارائه شده در این گزارش، اهداف اولیه در حوادث خشونت آمیز  علیه مسیحیان در فاصله نوامبر ۲۰۲۱ تا اکتبر ۲۰۲۲ عمدتاً اعضای روحانیت مسیحی و پس از آن عبادتگاه های مسیحی بوده اند. این گزارش می افزاید که این یافته ها با یافته های مطالعه قبلی انجام شده توسط Verité Research مطابقت دارد و اعضای روحانیون مسیحی با دو نوع اصلی خشونت یعنی اشکال مرزی شدید (تهدید، ارعاب و اجبار) و کمترین اشکال خشونت (اقدام یا اعمال تبعیض آمیز) مواجه بودند. یافته‌های این گزارش نشان می‌دهد که با وجود کاهش کلی در تعداد حوادث تهدید، ارعاب و زور، به نظر می‌رسد که ۸۲ درصد از حوادثی که این نوع آسیب‌ها را شامل می‌شود متوجه روحانیون مسیحی بوده است. علاوه بر این، ارزیابی داده‌های کیفی ارائه شده توسط NCEASL نشان داد که حوادث زیادی وجود دارد که در آن عاملان، روحانیون مسیحی را تهدید کرده یا آنها را مجبور به توقف فعالیت‌های عبادی کرده‌اند. به عنوان مثال، در حادثه ای در رانالا (Ranala) ، پلیس از یک کشیش خواست که تمام فعالیت های مذهبی از جمله مراسم کریسمس را متوقف کند. با توجه به یافته‌های پژوهش قبلی، یافته‌های این تحلیل، این فرض اساسی را تأیید می‌کند که تهدید یا اجبار مرجعیت دینی (معنویت) می‌تواند فعالیت‌های مسیحیان را در این حوزه متوقف و دلسرد کند. این فرض بیشتر با این واقعیت تأیید می شود که روحانیون مسیحی معمولاً به عنوان نمایندگان ایمان مسیحی در یک محل در نظر گرفته می شوند.

با اشاره به اینکه حوادث زیادی نیز وجود داشته است که در آن روحانیون مسیحی همراه با کلیساها مورد هدف قرار گرفته اند، نمونه آن مواردی است که از آنها در مورد قانونی بودن عبادتگاه های خود و اینکه آیا آنها مجوزهای لازم را برای بازسازی یا ساخت و سازهای جدید در اطراف کلیسا دریافت کرده اند سؤال شده است. در این گزارش آمده است که قانونی بودن عبادتگاه طبق بخشنامه ها در چهار مورد زیر سوال رفته است. دو مورد از این حوادث مربوط به بخشنامه آوریل ۲۰۲۲ بود که توسط وزارت بودا ساسانا، امور مذهبی و امور فرهنگی منتشر شد. بر اساس این گزارش، علاوه بر این، کلیساها به تنهایی در معرض اقدامات تبعیض آمیز قرار گرفتند که به شکل اعتراض یا درخواست برای توقف فعالیت های عبادی تجلی یافت. همانطور که در مطالعه قبلی اشاره شد، داده ها نشان می دهد که اعمال تبعیض آمیز عموماً علیه نمادهای ملموس حضور مسیحیان (محل عبادت) علاوه بر مرجع اصلی نماینده (روحانیت مسیحی) انجام می شود.

با توجه به توزیع ماهانه حوادث خشونت آمیز در دوره تحت پوشش این مطالعه، آمار ارائه شده در گزارش نشان می دهد که وقوع خشونت در  ۱۴ماه مارس  مورد افزایش یافته است. شش مورد از این رویدادها با رویدادی در آمالگاما (Amalgama)، گال (Galle) مرتبط بود که چندین روز طول کشید. در این رویداد حدود ۶۰۰ نفر از جمله نزدیک به ۶۰ راهب بودایی به زور وارد یک کلیسا شدند و کشیش را تهدید کردند که تمام فعالیت های مذهبی را متوقف کند و کلیسا را تعطیل کند و ببندد. سپس اوباش به یک جمع مسیحی در محوطه کلیسا حمله کردند. بر اساس این گزارش، این تک حادثه که چندین روز به طول انجامید، شامل مجموعه‌ای از حوادث بود که هر کدام دارای یک نوع آسیب قابل شناسایی بود.

این گزارش افزود که علیرغم فراگیر بودن و همگرایی ملی جنبش آراگالایا (جنبش اعتراضی ۲۰۲۲ که به دنبال استعفای دولت سابق به رهبری رئیس جمهور وقت گوتابایا راجاپاکسا بود)، خشونت قومی مذهبی حتی پس از اوج گیری جنبش در سال گذشته ادامه یافت. با این حال، خشونت علیه مسیحیان در ماه های ژوئن و ژوئیه به شدت کاهش یافت. کاهش حوادث خشونت آمیز حاکی از ارتباط بین اختلالات و حواس پرتی در این دوره و کاهش خشونت های مردمی ضد مسیحی است. این اختلالات و حواس‌پرتی‌ها به دلیل وقوع نامنظم و ناگهانی، بر خلاف حواس‌پرتی‌های دوره‌ای مانند انتخابات سراسری که به صورت دوره‌ای اتفاق می‌افتند، ماهیت پراکنده دارند.

منبع: دی مورنینگ

https://www.themorning.lk/articles/۹D۰kwVPsJ۶TWEOlBFHHK

ملاحظه :

Verité Research

https://www.veriteresearch.org/

 یک اندیشکده مستقل بین رشته ای است که تجزیه و تحلیل استراتژیک و مشاوره را به دولت ها و بخش خصوصی در آسیا ارائه می دهد. حوزه ‌های تحقیقاتی اصلی آن اقتصاد، سیاست، حقوق و رسانه است.

این اندیشکده مستقر در کلمبو- سری‌لانکا، است. مشتریان آن شامل شرکت‌های چند ملیتی، آژانس‌های چندجانبه، نمایندگی‌های دیپلماتیک، سازمان‌های دولتی و بازیگران جامعه مدنی هستند. این اندیشکده در سال ۲۰۱۰ توسط مدیر اجرایی آن، دکتر نیشان دی مل، سیاست گذار ارشد سابق سریلانکا، تأسیس شد.