​​​​​در دو هفته گذشته، پس از آن که ایالات متحده آمریکا به دروغ آفریقای جنوبی را به تامین تسلیحات روسیه پس از پهلوگیری یک کشتی غیرنظامی روسی در آفریقای جنوبی متهم کرد، بحث های جهانی درگرفت. روبن بریگیتی، سفیر آمریکا، بعداً نوعی انکار کرد، اما به خاطر اظهارات گمراه‌کننده‌ای که پتانسیل زیادی برای آسیب رساندن نه تنها در آفریقای جنوبی، بلکه در کشورهای دیگر مانند زیمبابوه و کل منطقه آفریقای جنوبی داشت، عذرخواهی نکرد. اظهارات سفیر به وحشت در بخش اقتصادی منجر شد و پول ملی آفریقای جنوبی به شدت ارزش خود را از دست داد.

این به دلیل این پیامد است که اگر اظهارات سفیر درست بود، به این معنی بود که آفریقای جنوبی به دلیل کمک به روسیه در جنگ با اوکراین، از سوی ایالات متحده و کشورهای غربی تحریم خواهد شد. از سوی دیگر، سرمایه گذار دارای ترس است، و این موضوع احتمالاً دامنگیر آفریقای جنوبی خواهد شد، زیرا سرمایه گذاران به جای دیگری نگاه می کنند که در آن کشور پول و سرمایه آنها امن باشد.

بدترین سناریو در مورد اظهارات دروغین سفیر این بود که ایالات متحده و متحدانش در ناتو می توانند از آن به عنوان بهانه ای برای حمله نظامی به آفریقای جنوبی به دلایل ظاهری تسلیح دشمن اعلام شده خود در جنگ جاری روسیه و اوکراین، استفاده کنند. باز هم، این می تواند تأثیر فاجعه باری بر آفریقای جنوبی، همسایگی منطقه ای آن و کل قاره داشته باشد.

چگونه باید این وضعیت را درک کرد؟ مشکل اصلی ایالات متحده با آفریقای جنوبی این است که این کشور آفریقایی بی طرفی خود را در مورد مناقشه اوکراین اعلام کرد. غرب، به دلایل واضح، به دنبال بهانه ای برای مخالفت و مجازات آفریقای جنوبی به دلیل موضع اعلام شده در خصوص این جنگ و همچنین ایجاد مشکل در روابط خوب و تاریخی با روسیه است. ایالات متحده می خواهد آفریقای جنوبی را به دلیل شرکت در مانور نظامی مشترک با چین و روسیه در ماه فوریه، مجازات کند. از قضا، آفریقای جنوبی در مانورهای مشابه با ایالات متحده نیز شرکت کرده است و همکاری نظامی قابل توجهی دارد - شاید بیشترین همکاری توسط یک کشور آفریقایی. با این حال، ایالات متحده همچنان به یک سیاست بدبینانه ادامه می دهد. برای ناظران فراموش نمی شود که ایالات متحده می خواهد آفریقای جنوبی را بی ثبات کند و آن را تحت نفوذ خود قرار دهد. مشکل اصلی در سناریویی که در بالا نقل شد این است که در حال حاضر امنیت جهانی در دست چند کشوری است که قدرت اعلان جنگ و اقدامات اقتصادی را دارند که می تواند سایر کشورها را بی ثبات کند. که بدون شک خود به یک ناامنی تبدیل شده است.

کشورهای غربی تحت بلوک ناتو - مسلح به قدرت جمعی تصوری خود و موقعیت ابرقدرت آمریکا - ابزار جنگ و صلح و همچنین برتری اخلاقی فرضی را در انحصار خود دارند که  بسیار خودخواهانه و نادرست است. حفظ وضع موجود برای جهان خطرناک است، زیرا نه تنها هژمونی اقلیت را حفظ می کند، بلکه جهان به طور مداوم درگیر جنگ خواهد بود، زیرا این بلوک می خواهد همه را وادار به تسلیم کند.

بنابراین، ابتکار جدید امنیت جهانی پیشنهاد شده توسط چین، جهت جدیدی را برای مقابله با چالش های امنیتی جهانی - در اشکال مختلف آنها - ارائه می دهد و شایسته است پیشنهاد کنیم که اکنون زمان آن رسیده است که کشورهای آفریقایی مانند آفریقای جنوبی، زیمبابوه و سایر کشورهای در حال توسعه به ابتکاری که صلح و امنیت را به عنوان یک کالای جهانی تضمین می کند، اهمیت دهند.رئیس جمهور شی جین پینگ با معرفی این مفهوم از کشورها خواست تا با روحیه همبستگی، خود را با چشم انداز عمیقاً در حال تغییر بین المللی تطبیق دهند و چالش های امنیتی پیچیده و درهم تنیده را با سیاست و طرز فکر برد-برد حل کنند.

کاری که ناتو و ایالات متحده انجام می دهند به شدت در تضاد با اصول صلح و امنیت جهانی است زیرا آنها به دنبال سلطه جهانی [نه سناریوی برد-برد] هستند، که باید به هر قیمتی به آن دست یابند. به خصوص این نکته قابل توجه است که چگونه، در نمونه ذکر شده در ابتدای مقاله، سفیر ایالات متحده برای تحمیل یک درگیری و تضعیف حاکمیت آفریقای جنوبی، رفتاری تحریک آمیزی دارد، در حالی که همه هنجارهای دیپلماتیک را کنار می گذارد. متأسفانه رفتار و نیت بد آمریکا، عواقب سنگینی برای کشورهای آفریقایی همسایه از جمله زیمبابوه و فراتر از آن دارد.

ملاحظه: این مقاله روز گذشته در روزنامه هرالد منتشر شده است. اخیرا ایالات متحده آمریکا اتهاماتی را به آفریقای جنوبی به علت بی طرفی در جنگ روسیه و اکراین وارد می کند که با پهلوگیری یک کشتی روسی در سواحل آفریقای جنوبی، این اتهامات مبنی بر احتمال کمک تسلیحاتی به روسیه، تشدید شده است. این می تواند خطراتی را برای کل منطقه جنوب آفریقا و زیمبابوه نیز داشته باشد. در سرمقاله هرالد نیز به این نکته اشاره شده است که صلح و امنیت بین المللی نباید با نظر و خواست تعداد محدود از کشورها (ایالات متحده و برخی کشورهای اتحادیه اروپا) با خطر افتد و کشورها باید در موضع گیری خود آزاد باشند. نه اینکه هر کشوری که موضعی خلاف ایالات متحده اتخاذ کرد، متهم به بی ثباتی و تهدید به تحریم شود.

https://www.herald.co.zw/global-security-shouldnt-be-decided-by-a-few/