هندوتوا پروژه آشکار سیاسی در مسیر اسلام سیاسی بوده و هست.

هنگامی که دیوان عالی کشور به مباحثه میان مذهب، سیاست و هر چیزی که باعث نقض اصول اصلی قانون ملی می پرداخت، ناگهان توجهات به سوی دادگاهی متشکل از ۳ قاضی دیوان عالی معطوف شد، که ۲۱ سال پیش (۱۱ دسامبر ۱۹۹۵) بیانیة معروف هندوئیسم یا هندوتوا با عنوان "راه زندگی" در آنجا صادر شد. پس از گذشت یک سال از زمان صدور آن حزب بی جی پی به استناد به رای این دادگاه مدعی شد که سکولار است و بر این باور بود که معنا و محتوای واقعی هندوتوا همان سکولاریسم است. سال ۱۹۶۶، سالی بود که دولت اول اتحادیه در دست ائتلاف احزاب مخالف بی جی پی بود و انتقادات زیادی علیه آن بیانیه کردند، اما در اصل آن بیانیه تلفیق هندوئیسم و هندوتوا بود.

«وی دی سوارکار» که از سردمداران هندوها بود که ایده هندوتوا را بنا نهاد. وی یکی از چهره های پولاریزه اوایل قرن ۲۰ است و در حال حاضر یکی از فیلسوفان اصلی بی جی پی به حساب می آید. وقتی در چندین طرح دولت نام"دیندایال آپادیایا" ذکر شد، ال کا ادوانی رئیس اسبق حزب بی جی پی، مکررا به نام «وی دی سوارکار» قسم خورد و این مدال افتخار او در زندان آندامان بود. همچنین پرتره سوارکار در سالن مرکزی پارلمان به طور قابل ملاحظه ای روبرو عکس ماهاتما گاندی قرار گرفته است. سوارکار مدام و به اصرار ایده ائولوژیی های آرمانی بی جی پی را در روزهای گشایش "آکادمی دفاع ملی" به آنها تحمیل می کرد. سوارکار خیلی قبل تر از اینکه در دادگاه ترور گاندی متهم شود و پیش از اینکه اتحادیه مسلمانان تئوری تقسیم دو کشور را اعلام کند، در مقاله خود که به سال ۱۹۲۳ انتشار یافت ایده تبعیت "هندوستانی" را بر مبنای خون و نژاد مطرح کرد که به شکل موثری تضمین می کرد که مسلمانان و مسیحیان شهروندان هندی نیستند و به عنوان مهاجران دائمی در این کشور زندگی می کنند. وی نوشت:"هر فردی که متعلق به سرزمین باراتوارشا است و از دره سند گرفته تا دریاها زندگی می کند، بایستی هندو باشد".

دادگاه سال ۱۹۹۵ با استناد به مقاله «وحید الدین خان» به جای کتاب مرجع هندوتوا، تصمیم گرفت بین هندوئیسم و هندوتوا یک خط موازی ترسیم کند. این حکم بدین شرح بود:"هندوتوا به عنوان راه زندگی یا حالت ذهنی فرض می شود و به عنوان بنیانگذار مذهب هندو و یا معادل آن نمی باشد". مولانا وحیدالدین خان (۱۹۹۴) در صفحه ۱۹ مقاله مسلمانان هند و لزوم داشتن چشم انداز مثبت، می نویسد:"این استراتژی به درد حل مشکلات اقلیت ها نمی خورد، هر چند که به شیوه متفاوتی نگاشته شده است و آن هم هندوتوا یا هندوستانی است، اما همانگونه که ای جی نورانی ذکر کرد، این یک سوء تعبیر است که وحید الدین خان ایده حل مشکلات اقلیت ها را به این شکل رد می کند.

در قانون اساسی هند مستقل، تمام هندیان بزرگسال برابر هستند و آگاهانه آرمان اصلی هندوتوا که بر مبنای تبعیض و محروم کردن غیر هندوها است، رد شده است. هندوئیسم گاندی و سایرین که در یک موج غالب ناسیونالیسم شکل گرفت نتوانستند در پاسخ به پرسش های شهروندی یا هندوستانی بودن، خدایان را یکی کنند یا تنها یک محل را برای زیارت تعیین کنند. با وجود اینکه وسوسه داشتن حق برابر یا حق رای برای همه بزرگسالان در ایده های مدرن مشتق شده از فلسفه اروپای غربی وسوسه بر انگیز است، شارحان تاریخ از سنت های چند صد ساله ای سخن می گویند که "شیوه های مختلف زندگی"، همزیستی، گاهی دوستی و گاهی دشمنی، جنگ برای تسلط و گاهی بی تفاوتی را به تصویر کشیده است. مورخان برجسته سنت های هند باستان حتی پیش از ظهور مسیح یا اسلام، جایی که تفاوت چشمگیری بین برهمن و شرامانان وجود داشت هم تقریبا در مورد مسائلی همچون مجموعه عقاید، نوشته های یکسانی دارند. به راستی، اقوام هندو عقاید و باور های متعددی دارند و نمی توان آنها را وادار کرد در چارچوب یک کتاب ابراهیمی، یک رژیم و یا یک روش برای انجام کارها  محدود شوند.

هندوتوا پروژه آشکار سیاسی در مسیر اسلام سیاسی بوده و هست. زمانی که اتحاد مسلمانان بر روی تئوری دو ملیتی شدن اصرار ورزید و مسلمانان از هند جدا شدند و به پاکستان رفتند، همان هایی که به خاطر هندوتوا (نه هندوئیسم) بحث می کردند به خواسته شان نرسیدند. سوارکار با تاکید به داشتن تفاوت و جداشدن از آنهایی که هندو نیستند، با تمسخر آنها را "عوام" خطاب می کند و معتقد است "نبود خشونت" همانند افیون است. هندوتوا پروژه ایست که برای مقابله با آموزه های صلح آمیز گاندی و زنده نگهداشتن "قوای سیاسی " این جمعیت  تفکیک شده و بقاء آنها تعبیه شده است.

یک ماه بعد از این حکم همان دادگاه خیزش بزرگ اعتقادی را که دیوان عالی در طبقه بندی هندوئیسم با هندوتوا باعث آن شده بود، متذکر شد. در ۱۶ آوریل سال ۱۹۹۶، قاضی دادگاه خاطر نشان کرد:"لزومی ندارد فلسفه مذهب هندو مورد مطالعه قرار گیرد و اصول تحمل و احترام آنها به اعتقادات مذاهب گوناگون با هدف ارزش نهادن به ادیان دیگر چیزی است که با اعمال ظاهری آنها  متفاوت است و خواه فرجام آن واقعی باشد یا نه برای هندوتوایی ساخته شده است که ماحصل تعلیمات پیروان مذهب هندو هستند."این دادگاه در اسرع وقت و با تشکیل هیئتی متشکل از پنج قاضی خواستار بازنگری در حکم مذکورشد.

ملاحظه و تحلیل: واژه هندوتوا برای اولین بار در سال ۱۹۲۳ به کار گرفته می شود و به معنی اینست که چه کسی هندو است؟ این کلمه بیانگر پاره ای از حرکات بود که در جهت تقویت ناسیونالیسم هندو اعمال می شد. بر طبق حکم سال ۱۹۹۵ دادگاه عالی هند، واژه هندو توا به معنای "روش زندگی و فرهنگ مردم هند و اسطوره های آنان" به کار می رود. هواداران این حزب نیز معتقدند که عدالت اجتماعی در قالب ساختار  تفکرات و نگرش های آیین هندو تجلی پیدا می کند و آن نیز در قالب کاستها و طبقات اجتماعی است. نگرش آنها در مخالفت کامل با اندیشه برابری انسان ها قرار می گیرد. آنان عمیقا به تفاوت وجودی انسانها در قالب کاست ها معتقدند و نجس بودن گروهای از مردم را هدایت نظم آفرینش عنوان می کنند.