زندگی نوجوانان:  خواهر و برادر گاهی اوقات لباس، کفش و وسایل الکترونیکی را به اشتراک می گذارند و همیشه نیازی به اجازه نیست. اکثر موارد دارایی مشترک خانواده محسوب می شوند. والدین به نوجوانان پول تو جیبی می دهند. نوجوانان معمولا تا بعد از دانشگاه کار نمی کنند. با این حال، برخی از نوجوانان به دلیل شرایط سخت اقتصادی مجبور به کار هستند.

مسئولیت ها: خانواده هایی  که توانایی مالی دارند، گاهی اوقات برای کارهای خانه کمک دست دارند. به طور کلی درخانه کارهایی  مختص کودکان وجود دارد. اساسا، نقش های متفاوتی به دو جنس اختصاص داده می شود. به عنوان مثال  پخت و پز عمدتا توسط زنان خانواده انجام می شود.

مشارکت والدین: درصد بسیار کمی از خانوادهها در خانه به اینترنت دسترسی دارند. بسیاری از دانش آموزان فقط در کافه های عمومی به اینترنت دسترسی دارند. دانش آموزان که از محیطهای شهری می آیند ممکن است مهارتهای اینترنتی کارآمدی داشته باشند، مناطق روستایی ‌اما دانش آموز انی که از محیط روستایی می آیند یا مهارت اینترنتی کمی دارند یا فاقد این مهارت می باشند. ارتباط بین مدارس و والدین وجود دارد، اما به میزان محدود. والدین نوجوانان را زیر نظر دارند و اغلب برنامه های خود را به  آنها دیکته می کنند.  

حیوانات خانگی: حیوانات خانگی جزء لاینفک خانواده غنا نیستند. گربه ها ممکن است گاهی در خانه زندگی کنند اما سگ ها در لانه ای جدا یا خارج از محوطه هستند. بیشتر سگ ها سگ های نگهبان هستند و رفتار دوستانه ای ندارند. در مناطق روستایی نیز از سگ برای شکار استفاده می شود.

تعاملات شخصی

سلام دادن به شخص نشانه صمیمیت و همدلی است، پس سلام نکردن به فردی آشنا نشانه ناهنجاری است. گاهی اوقات انتظار می رود که احوالپرسی کمی  گفتگو درپی داشته باشد. کمی دیر کردن در عموم مردم غنا بی ادبی محسوب نمی شود.

در غنا معمولا  تقسیم بندی زمان  زیادی دقیق نیست و به طور کلی به

 صبح زود، اواسط صبح، اوایل بعد از ظهر، اواخر بعدازظهر، عصر، اوایل شب و غیره تقسیم می شود. حتی ۲۰ دقیقه تأخیر در قرار ملاقات قابل قبول است.

معاشرت با جنس مخالف : معاشرت فرزندان شان با جنس مخالف بعد از بیست سالگی متداول تر می باشد.   برخی از دانش آموزان پسر ممکن است نحوه ی ارتباط مناسب با زنان در ایالات متحده را ندانند. آنها ممکن است تعامل بین پسران و دختران در ایالات متحده را اشتباه درک کنند. توصیه می شود که دانش آموزان پسر غنایی  یک هماهنگ کننده مرد یا حامی مذکر مورد اعتماد برای راهنمایی در مورد چگونگی ارتباط با زنان در آمریکا داشته باشند.

روابط دوستانه: نوجوانان غنا گاهی اوقات به صورت گروهی و گاهی اوقات یک به یک معاشرت می کنند. هر دو راه متداول است، و انتخاب به عهده خود فرد است. نوجوانان در غنا از خانواده، محله و فعالیت های مذهبی یا مدرسه دوستانی پیدا می کنند. طبیعی است که نوجوانان آزادانه و بدون هیچ چشم داشتی درگیر این روابط دوستانه می شوند. در غنا، زمانی که کسی به بیرون دعوت می شود، انتظار می رود که دعوت کننده هزینه را پرداخت کند.

سبک های ارتباطی: مردم غنا از شکل غیرمستقیم ارتباط استفاده می کنند و زبان بدن به اندازه ارتباط کلامی مهم است. از مردم غنا انتظار می رود که در حین ارتباط، مفهوم خطوط احساسی را تشخیص دهند. احساسات منفی برای جلوگیری از آزار و اذیت افراد، متواضعانه تر و با نزاکت تر یا درصورت احتمال ترس از اسیب به دیگری ابدا ابراز نمی شود.

تماس چشمی: در میان طبقه متوسط شهری به بالا، معمولاً تماس چشمی با افراد مسن حین صحبت با آنها  اشکالی ندارد. در مناطق روستایی همین رفتار بی ادبانه و به شدت بی احترامی تلقی می شود. اگر  افراد کم سن تر حین  پاسخ به بزرگترها به جایی دیگر نگاه کنند   نشانه احترام است، نه نشانه بی صداقتی یا پنهان کاری.

مدرسه

کلاس ها: در غنا، دختران و پسران با هم در یک کلاس درس می خوانند. کلاس ها ۳۰ تا ۴۰  نفره و گاهی  بیشتر می باشد.

دانش آموزان در طول هفته هشت موضوع را مطالعه می کنند که سه تا چهار بار تکرار می شود که روزانه تقسیم می شوند.

در ۸۰درصد از دروس در دبیرستان دانش آموز در همان کلاس درس با همان همکلاسی ها می ماند. دانش آموزان دریک کلاس با دانش آموزان هم سطح خود می باشند. اکثر دانش آموزان در مدرسه شبانه روزی در غنا ثبت نام می کنند و با همسالان خود در مدرسه زندگی می کنند. دانش آموزان در غنا نمی توانند کلاس های خود را انتخاب کند. ارزشیابی در درجه اول بر اساس امتحانات و قبل از سال آخر، امتحانات هر سه ماه یک بار رخ می دهد. در طول سال آخر، دانش‌آموزان در آزمون سراسری شرکت می‌کنند تا گواهیهای معتبر علمی را دریافت کنند. تکالیف معمولا سطح بندی ندارد. دانش‌آموزان ممکن است از امتیاز گرفتن در موضوعاتی مانند گروه کر و مهارت های فنی به منظور  اهداف آکادمیک در ایالات متحده آگاهی نداشته باشند زیرا این امر در غنا غیر معمول است.

روابط مدرسه: در سیستم مدرسه غنا، معلم محور اصلی کلاس است. معلمان با نام و عنوان رسمی و به طور معمول «آقا» یا «خانم» خطاب می شوند ...

فعالیتهای فوق برنامه: مدارس فعالیتهای فوق درسی مانند باشگاه های ورزشی، نمایشی، علمی، یا محیطی و باشگاه های اجتماعی، فرهنگی و ورزشی ارائه می‌دهند. برخی از والدین غنایی به طور فعال درگیر حمایت یا کمک به ترتیب دادن فعالیت های فوق برنامه برای  فرزندان شان هستند.

قوانین و لباس مدرسه: در غنا، دانش آموزان لباس فرم می پوشند و از آنها انتظار می رود که رسمی باشند. تلفن همراه  در مدارس غنا مجاز نیست. تعریف خشونت نسبی است. مبارزه  در مدارس غنا مورد مذمت قرار می گیرد و هرگز اجازه حمل اسلحه در مدرسه داده نمی شود.

معادل سازی تحصیلی :  تحصیل در خارج از کشور جزء برنامه ی تحصیلی  آنها حساب نمی شود و آنها باید آن سال تحصیلی را در غنا تکرار کنند.

غذا و فرهنگ

مذهب: در غنا، حضور در مراسم مذهبی اغلب یک رویداد خانوادگی است و جنبه اجتماعی حضور در مراسم مذهبی

 مرتبط با جامعه است. این جنبه اجتماعی اغلب به همان اندازه جنبه مذهبی مهم است.

تعطیلات: عید فطر یک تعطیلات ملی در غنا می باشد. تعطیلات ملی شامل:

روز سال نو، روز استقلال(۶ مارس)، عید پاک (۳ روز)، اول ماه مه (۱ می)، روز وحدت آفریقا (۲۵ مه)، روز جمهوری (۱ ژوئیه)، عید فطر، عید قربان، روز کشاورز (اولین جمعه دسامبر)؛ کریسمس (۲۵ دسامبر)، وباکسینگ دی (روزبعدازکریسمس) (۲۶ دسامبر) می شود.

فرهنگ مهمان: با مهمانان مانند افراد مشهور رفتار می شود. مردم غنا به تعداد دفعات غذا و نوشیدنی به مهمانان تعارف می کنند و به مهمانان بهترین ها  داده می شود و همیشه اول آنها انتخاب می کنند. مهمان انتظار می رود بسیار مودب برخورد کند و هر چیزی را که میزبان ارائه می دهد حتی اگر دوست ندارد بپذیرد. مهمان می تواند مودبانه تعارف را رد کند؛  اما با توضیح. همچنین مهمانان باید همیشه نسبت به احساسات میزبان حساس باشند، چون احترام برترین خصیصه ی اخلاقی است.

ناهار و رژیم های غذایی: در غنا به نوجوانان اغلب برای خرید ناهار گرم مدرسه پول ناهار داده می شود، اما هر خانواده ‌متفاوت است. اگر آنها در مدرسه شبانه روزی باشند، مدرسه ناهار گرم ارائه می کند. گوشت در غنا همیشه ذبح حلال می باشد و اکثر خانواده ها صفر تا صد غذا را خودشان تهیه می کنند، با این حال برخی از خانواده ها وعده های غذایی بسته بندی شده مصرف می کنند.

عادات بهداشت فردی

عادات بهداشت فردی از فردی به فرد دیگر متفاوت است. مردم غنا معمولا دو بار در روز حمام می کنند. سبک های حمام بین گروه های اجتماعی و اقتصادی در غنا متفاوت است. دانش‌آموزان روستایی احتمالاً به حمام کردن در وان یا حمام های  غربال شده عادت نخواهند داشت. حوله ها معمولاً در فضای آزاد خشک می شوند. بیشتر نوجوانان غنا یک حوله در حمام برای خشک کردن بدن، مو و صورت  دارند به طور کلی تصور می شود که دو روز پشت سر هم یک لباس را بپوشید یا یک لباس را دو بار بدون شستن بپوشید در غنا نشانه ی چرکی و کثیفی است. اگر دانش آموز با لباس مدرسه، کلیسا یا لباس مهمانی، باشد پس از بازگشت به خانه لباس خود را عوض می کند.