والری ویژوتوویچ:[1] اکثریت قریب به اتفاق روسها نمیخواهند خارج از کشور زندگی کنند.
اکثریت مطلق روسها (93 درصد) دوست ندارند برای زندگی به خارج از کشور بروند، 84 درصد تمایل دارند فرزندانشان در روسیه زندگی کنند و کسانی که به خود اجازه مهاجرت به خارج از کشور را می دهند، در 45 درصد موارد، برنامه خاصی برای زندگی ندارند. این نتیجه یک نظرسنجی است که توسط« وتسیوم»[2] انجام شده است.
این نظرسنجی نشان میدهد اگرچه سال 2022 طبق این مطالعه، از نظر مهاجرت دشوار بود و در سال 2023 رشد مهاجرت جمعیت کشور همچنان مشاهده شد: تعداد افرادی که فدراسیون روسیه را ترک کردند در این مدت 218.1 هزار نفر کاهش یافت یعنی 32.6 درصد. امروز تنها 5 درصد از مردم روسیه مایلند برای اقامت دائم به خارج از کشور بروند.
در کل دوره مشاهدات انجام شده توسط «وتسیوم»، درصد شهروندانی که تمایل به مهاجرت دارند از 5 درصد تا 17 متغیر بود. از سال 2022، تمایل روسها برای ماندن در روسیه به تدریج تقویت شده است (2021 - 81 درصد، 2022، مارس - 88). در عین حال، سهم کسانی که به خود اجازه میدهند به خارج از کشور بروند از سال 2022 به نصف کاهش یافته است (2022، مارس - 10 درصد، 2024، ژوئن - 5). درک این نکته مهم است که مطالعات، تمایل واقعی جمعیت برای مهاجرت به کشور دیگر را ثبت نمیکند، بلکه احساسات مهاجرت را نشان میدهد. این واقعیت که نظرسنجیها روحیات مهاجرت را ثبت میکنند، با دادههای زیر تأیید میشود: نیمی از کسانی که اعلام آمادگی میکنند (45 درصد) هنوز به این فکر نکردهاند که تقریبا چه زمانی میتوانند آن را انجام دهند. تنها 12 درصد از پاسخدهندگان خاطرنشان کردند که قصد دارند برنامههای خود را در یکی دو سال آینده اجرا کنند.
تحلیلگران «وتسیوم» چندین دوره از احساسات مهاجرت را شناسایی کردهاند.
در اوایل دهه 1990، 16 درصد از مردم روسیه قصد خروج از کشور را داشتند. این دوره پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، زمانی که پرده آهنین فرو ریخت و بسیاری از روسها به دنبال فرصتهای جدید و آزادی بیشتر در خارج از کشور بودند، با دگرگونیهای عمیق سیاسی و اقتصادی مشخص شد.
در نیمه اول دهه 2000، احساسات مهاجرت به 13-10 درصد کاهش یافت. دلیل کاهش، تثبیت وضعیت روسیه، رشد اقتصادی و افزایش استانداردهای زندگی بود که تمایل شهروندان به مهاجرت را مهار کرد. در سال 2019-2021، احساسات مهاجرت به 17-16 درصد افزایش یافت. این امر ناشی از افزایش تنشهای سیاسی، وخامت اوضاع اقتصادی، تحریمها و یک بیماری همهگیر بود و به همین دلیل تمایل شهروندان به مهاجرت اندکی افزایش یافت. در سالهای 2024-2022 تمایل به مهاجرت به 10-5 درصد کاهش یافت. محققان «وتسیوم» این دوره را با آغاز عملیات نظامی ویژه، بدتر شدن روابط با غرب و تقویت حاکمیت دولت، همچنین حمایت دولت از اقتصاد، تجارت و بسیاری از حوزههای اجتماعی مرتبط میدانند. به گفته جامعهشناسان، کاهش سهم کسانی که در این دوره مایل به اقامت دائم در خارج از کشور هستند، ممکن است به دلیل تحکیم جامعه روسیه، انطباق تدریجی با واقعیتهای جدید و همچنین محدودیت در سفر به خارج باشد.
به گفته محققان، بطورکلی، پویایی احساسات مهاجرت نشاندهنده واکنش جامعه روسیه به تغییرات سیاسی، اقتصادی و اجتماعی در این کشور است. دورههای رشد با پدیدههای بحرانی و کاهش با تثبیت وضعیت همراه است. هر چه روسها جوانتر باشند، اغلب احتمال مهاجرت به خارج را در نظر میگیرند (11 درصد بین جمعیت جوان در مقابل 2-0 درصد در میان شهروندان مسنتر). شهروندانی که وضعیت مالی ضعیفی دارند دو برابر بیشتر از روسهای «ثروتمند» میگویند که میخواهند روسیه را ترک کنند (به ترتیب 10 درصد و 5 درصد). اکثریت مطلق روسها نه تنها میخواهند در روسیه زندگی کنند، بلکه برای فرزندانشان نیز اینطور میخواهند (84 درصد). طی ده سال، این موقعیت در جامعه تقویت شده است (2014 - 72 درصد).
به گفته محققان، محرکهای اصلی احساسات مهاجرت، وضعیت اقتصادی کشور (37 درصد از کسانی که قصد خروج از کشور را دارند) و نارضایتی از سیاست داخلی روسیه و کار دولت (35 درصد) است. گزینههای باقی مانده به طور قابل توجهی کمتر در پاسخها شنیده میشوند: آب و هوا (11 درصد)، آموزش بهتر، جستجوی یک زندگی جدید (هر کدام 10 درصد)، عدم ثبات، عملیات نظامی ویژه و بسیج احتمالی (هر کدام 9 درصد)، نارضایتی از سیاستهای اجتماعی (7 درصد) و غیره.
با قضاوت بر اساس نظرسنجیها، روسها چقدر در حوادث اوکراین نقش دارند؟ ادوارد پونارین، رئیس آزمایشگاه تطبیقی اجتماعی میگوید: «این رویدادها مستقیما بر ساکنان مناطق هم مرز با اوکراین و همچنین شهروندانی در سراسر روسیه تأثیر میگذارد که بستگانشان درگیر بحران هستند یا به سادگی در اوکراین در هر دو طرف جبهه زندگی میکنند». تحقیقات در مدرسه عالی اقتصاد علاوه بر این، رویدادهای اوکراین، همچنان جایگاه برجستهای را در رسانهها اشغال میکنند و به عنوان یک قاعده، در چارچوب رویارویی روسیه با غرب دستهجمعی ارائه میشوند از این رویارویی، اکثریت مردم کشور درگیر این شرایط احساسی هستند. مضافا این کارشناس خاطرنشان میکند، بخش قابل توجهی از جامعه روسیه «به تعلق داشتن به کشور افتخار میکنند و این میتواند جبران خسارات، حفظ و حتی افزایش رضایت از زندگی آنها باشد.»
منبع:https://rg.ru/2024/08/01/ne-nuzhen-im-bereg-tureckij.html
1 اوت 2024
نظر شما